(Slow update) Omega Taehyung, düğün gününü kana buladıktan sonra hasımlarından kaçar ve son seçenek olarak bir tapınağa sığınır ancak bunun bedeli olarak özgürlüğünü ve ruhunu yitirmek zorunda kalır, ta ki onu zincirlerinden kurtarıp özgürlüğüne kav...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Jimin'in varlığı mabede bir gülle gibi düşmüştü. Seokjinsshi gelip manzarayı gözleriyle görmek istemişti ve hararetli bir vaaz vermeye başlamıştı.
"Tapınağa misafir olanlar tanrıların buyruk ve kurallarına dikkat etmeliler," dedi serinkanlılıkla, gözleri arka bahçesinde ağaç kovuğunun önünde yatan tavşan leşine kilitlenmiş zavallı hayvanı tepeden süzüyordu.
"O benim misafirim," diye cevapladı arkasında dikilen Taehyung. Jimin'i az önce temizlenmesi ve iyi kıyafetler giymesi için birkaç kutsal fahişeyle birlikte odalardan birine yollamıştı.
"Daha kötü. Böyle yabanilerle arkadaş olduğunu düşünmemiştim," sesi oldukça imalıydı. "Böyle çirkin bir davranış kutsal mabedimizin sınırları içinde bir daha tekrarlanırsa onu kovmak zorunda kalacağımı bilmeni isterim."
"Hayatın mabetteki gibi kolay olmadığını çok iyi bilirsin Seokjinsshi, kurtlar hayatlarını idame ettirebilmek için zaman zaman avlanmak zorundadır."
"Kan dökmeyin, diye buyurmuş Yüce Zenith,"diyerek Taehyung'u sallamadığını belli etmiş oldu ve ellerini belinde bağladı.
Taehyung serinkanlılıkla, "Yüce Zenith açlıkla savaşan kurtları ve toprağın bereketsiz olduğu zamanları hesaba katmamış olmalı,"dediğinde Seokjin'in gözleri irileşti, böyle bir saygısızlığı beklemiyordu. "Yüce Tanrım. Laflarına dikkat et."
"Eminim yüce tanrılar beni anlayacaktır."
Büyük olan göz devirdi. "Bu konuyu tartışmayacağım. Dediğimi dikkate al."
"Bir daha tekrarlanmayacağına emin olabilirsin. Ona, bundan böyle avladığı hayvanları tapınakta değil de kapının dışında yemesini söylerim." Neredeyse kıkır kıkır gülecekti, birilerini iğnelemeyi ne çok özlemişti.
"Tanrım" diye mırıldanarak döndü ve mabedin arka girişine doğru yürümeye başlarken Taehyung da itaatkârca peşinden gitti, adımlarını dikkatle atarken hafif, ılık bir meltem yüzüne esiyordu.
"Pekala, bir sorum daha var. Şu yabaniyi nereden tanıyorsun Taehyung?" Göz alıcı beyaz mermer basamakları yan yana çıktılar. "Onu daha önce hiç görmedim."
"Uzun hikaye,"diyerek kestirip attı. "Bir ara anlatırım."
"Senin için değerli olduğunu görebiliyorum."
"Tam üstüne bastın Seokjinsshi."
O sırada da Jimin önlerinde belirdi, üzerinde hala kan lekeleriyle dolu ipli bir tunik ve keten bir pantolon vardı, tuniğinin üzerine deriden bir yelek giymişti. İnat edip kıyafetlerini daha omega tarzı kıyafetlerle değiştirmediğine emindi. Seokjin duraksayıp onu süzdüğünde gözleri kısıldı, omegaların alfalar gibi görünmesinden ölesiye nefret ederdi. Jimin'in yanından geçmeden önce burun kıvırarak, "etrafta dolaşmaya devam edecekse onu omega olduğunu hatırlatacak şekilde giydirin,"diye söylenmeyi ihmal etmedi.
