vechten voor het leven

24

"Lisaa!! Lissaa!!" ik word hard wakker geschud en schrik overeind.
Rick staat met zweet op z'n voorhoofd bij mijn bed.
"Wat is er?" vraag ik slaperig.
"Je je moe..moeder...." zegt Rick.
"Wtf is er met dat kreng?" vraag ik.

"moet je me voor informatie over dat wijf , mij wakker maken!!?"vul ik aan.

"Jah liess....loop maar even mee naar benede." zegt rick

Als ik beneden kom zit Lieke in haar pyjama op de bank.
Ik ga naast haar zitten.
Rick komt er ook bij zitten.
Hij zucht even diep en begint dan te praten.

"Lisa...je moeder...." begint hij.

"Ik wil het ook wel vertellen hoor liefje" zegt Lieke bezorgd.

"Nee ik doe het zelf" zegt hij besloten.
En hij begint te praten.
"Je moeder is vannacht om half 2 gevonden op straat"

Ik kijk op de klok en zie dat het 3 uur snachts is.

"Ze lach er bij alsof ze dood was. Overal lagen lege wijnflessen. Haar hart was heel onregelmatig en blijkbaar is ze weg gelopen uit de kliniek maar hoe ze aan die wijn komt weten we niet.
In ieder geval , ze heeft zichzelf in coma gezopen.
We werden net opgebeld omdat ze in de formulieren hadden gezien dat wij haar familie zijn.
Ze is meteen afgevoerd naar het ziekenhuis. Daar proberen ze al het gif van pillen en alcohol uit haar lichaam te halen. Als dat niet lukt is de kans kleiner dat ze het overleeft"

Ik zit trillend op de bank. Ik staar voor me uit. Mijn moeder. Dood. Naja...bijna dood dan.
Dat is toch altijd wat ik wou? Droom ik?
Alles begint te draaien. En ik zie zwart.

"Lisa? Lisa? Lieke haal snel een washandje met water" hoor ik Rick nog zeggen....

Na 10 minutjes ben ik weer bij.
Ik voel me nog misselijk en als ik mijn ogen open zie ik Rick bezorgd naast me zitten en Lieke heeft een emmer in haar hand.

"Moet je spugen?"
Ik kijk glazig naar Lieke. Ik begin te kokhalzen en al snel komt er van alles uit zetten.
"Gatver" zeg ik.

"Geeft niet. Het is niet niks wat er is gebeurt" zegt Lieke

"Schat? Hoe gaan we dit aan Tim en Maartje vertellen?" zegt Rick.

Lieke kijkt bedenkelijk.
"Doen we morgen bij het eten".
Ze zegt het alsof het heel normaal is.

"Okee...." zegt Rick wat afwachtend.

"Ik ga echt niet meer slapen hoor" zeg ik als Lieke weg loopt om mijn kots op te ruimen.

"Wij ook niet. Het is bijna half 4. Je mag op de bank liggen en nog wat rusten" zegt Rick.
Hij zet de TV aan en staart dromerig voor zich uit.
Ik zucht en sluit mijn ogen om rustig na te denken maar zoals altijd. De rust duurt nooit lang of de telefoon gaat al weer.
Rick staat snel op en pakt de telefoon.
"Halo met Rick"
"Jah"
"Jah"
"Oké"
"Dankuwel"
"Dag"
Hoor ik Rick zeggen.
"Wat is er?"  Vraag ik.
"Er is een brief gevonden in de kamer van je moeder"
"Wat stond erin?" vraag ik.
"Dat je moeder weet dat ze niet goed bezig was. Maar ook dat ze het niet anders kon. En dat jullie een ongeluk waren. En dat door jullie haar leven is verknalt."

"Ze is ziek in dr kop!" schreeuw ik.
"Laat haar maar lekker dood gaan!" zeg ik er snel achteraan.

"Lisa...ik snap je boosheid maar zoiets mag je nooit zeggen over haar." zegt Lieke.

"Hoezo niet? Zij heeft ons leven veknalt en vervolgens geeft ze ons de schuld dat zij nu in die verdomde kliniek zit!" zeg ik boos.

"Ik snap Lisa. Ze is nooit als een moeder voor ons geweest" zeg Rick dan.

Ik kijk naar mijn broer en zie dat hij het ook moeilijk heeft. En zo zitten we de hele ochtend nog tot rond 7 uur.
Mijn broertje en zusje komen naar beneden.
Ik voel een kronkel in me maag. We moeten zo gaan eten en hun alles vertellen.
Me broertje is super jong ! Hij weet niet wat zich overkomt....