គ្រាន់តែថេយ៉ុងចូលមកដល់ក្នុងបន្ទប់ភ្លាម ជុងហ្គុកក៏
ដើរចូលមកតាមក្រោយ ហើយនាយក៏ចាក់គន្លឹះទ្វាបិទ
ជិតឈឹង រាងតូចឃើញបែបនេះហាក់មានអារម្មណ៍ដូច
ជាមិនស្រួលឡើយ រាងក្រាស់ដើរមករកគេដោយដំណើរ
មួយៗនិងសម្លឹងមើលទៅកាន់រាងតូចទាំងញញឹមគែម
មាត់ នាយមើលពីក្បាលរហូតដល់ចុងជើងរបស់រាងតូច
ទាំងទឹកមុខខិលឯថេយ៉ុងវិញចេះតែដើរថយក្រោយទាំង
ទឹកមុខភិតភ័យគេមិនអាចស្មានចិត្តរបស់រាងក្រាស់បាន
ឡើយ ថាចង់ធ្វើអ្វីនោះ ដឹងត្រឹមថាពេលនេះគឺខ្លាចនាយ
<អ្នក-អ្នកប្រុសចង់ធ្វើអី?> ថេយ៉ុងសួរឡើងទាំងរដាក់
រដុប រីឯជើងក៏ចេះតែសន្សឹមៗថយក្រោយរហូតទៅប៉ះ
និងគ្រែរបស់ជុងហ្គុក *ផឹបមិនបង្អង់យូររាងក្រាស់ក៏រុញ
ថេយ៉ុងឲដេកដួលទៅលើពូក ហើយនាយក៏ឡើងទៅ
ទ្រោបពីលើរាងតូចភ្លាមៗ ។
<អ្នកប្រុស! ធ្វើអី>ថេយ៉ុងយកដៃទប់និងដើមទ្រូងរបស់
រាងក្រាស់ និងសួរឡើងម្ដងទៀតចំណែកឯបេះដូងរបស់
របស់គេវិញគឺលោតញាប់ទៅៗហើយ ។
<នៅថ្ងៃនោះឯងនិយាយស្អីខ្លះជាមួយនិងម៉ាក់របស់
យើង?> ជុងហ្គុក សួរនាំនាយចង់សម្ដៅទៅលើថ្ងៃដែល
ថេយ៉ុងដេកនៅមន្ទីពេទ្យនោះ ។
<ថ្ងៃណាទៅ?>ថេយ៉ុង មកសួរនាំកំបុតៗបែបនេះគេមិន
ដឹងទេ ព្រោះថាជារាងរាល់ថ្ងៃគេតែងតែនិយាយជាមួយ
និងលោកស្រីរហូតនិង អញ្ចឹងតើនាយម្នាក់នេះចង់សួរ
ពីថ្ងៃណា ។
<នៅថ្ងៃដែលឯងដេកនៅពេទ្យនោះអី ខួរក្បាលមនុស្ស
ដូចជាឯងអីក៏អន់ខ្លាំងម្លេះ គ្រាន់តែហួសមិនប៉ុន្មានថ្ងៃក៏
លេងចាំទៅហើយ> ជុងហ្គុក
<អរនៅថ្ងៃនោះខ្ញុំមិនបាននិយាយអីច្រើនទេ ខ្ញុំនិយាយ
YOU ARE READING
《អ្នកបម្រើសម្អប់》(ចប់)
Fanfictionjeon jungkook/taehyung (top) (btt) {ភាគខ្លីៗ} >taehyung >jungkook ________ 28,08,22