《អ្នកបម្រើសម្អប់》(ចប់)

ភាគ២៩:ថេហ៍ទៅចោលខ្ញុំហើយ

គ្រាន់តែជុងហ្គុករត់ចេញពីមង្គលការភ្លាម លោកចន

ក៏ចាត់ឲអង្គរពីរបីនាក់ទៅតាមពីក្រោយភ្លេត គាត់មិន

បណ្ដោយឲកូនប្រុសធ្វើរឿងគួរឲអាម៉ាស់បែបហ្នឹងបាន

ទេត្រូវតែទៅយកគេឲមករៀបការវិញដាច់ខាត ។

ពេលនេះជុងហ្គុកបានមកដល់ផ្ទះក្នុងព្រៃនេះហើយ រាង

ក្រាស់រហ័សចុះចេញពីឡានរត់ចូលទៅក្នុងផ្ទះទាំងក្ដី

សង្ឃឹម នាយសង្ឃឹមថាថេហ្យុងនឹងសប្បាយចិត្តពេល

ដែលនាយមិនបានយល់ព្រមរៀបការតែថាគ្រាន់តែដើរ

ចូលមកដល់ខាងក្នុងសភាពផ្ទះហាក់ស្ងាត់ច្រងំ

<<ថេហ៍! ថេហ៍បងមកវិញហើយ>>ជុងហ្គុក បន្តដើរ

បណ្ដើរហៅសព្វនាមថេហ្យុងបណ្ដើរនាយឡើងមកដល់

ជាន់ខាងលើ ចាប់បើកទ្វាបន្ទប់មើលក៏មិនបានឃើញរូប

ថេហ៍ទៀតទើបនាយផ្ដើមស្លន់ស្លោមួយរំពេច

<<ថេហ៍ ថេហ៍ឮបងហៅទេ នៅឯណាកុំលេងបែបនេះ

អីមិនសប្បាយទេ>>ជុងហ្គុក ដើរបើកទ្វាគ្រប់បន្ទប់អស់

នៅតែមិនឃើញអញ្ចឹងហេតុផលមានតែម្យ៉ាងប្រហែល

ជានាយតូចទៅលេងឆ្នេរសមុទ្រក្បែរនេះហើយ ដោយ

គិតបែបហ្នឹងរួចនាយក្រាស់មិនបង្អង់យូរក៏រត់សម្ដៅទៅ

ទៅកាន់ឆ្នេរសមុទ្រភ្លាមៗ មកដល់ក៏មិនបានឃើញអ្វី

ទីនេះមានតែខ្យល់ជាមួយនឹងទឹកសមុទ្រប៉ុណ្ណោះចុះរាង

តូចគេទៅណាហើយ? នេះបាត់ថេហ៍សូម្បីតែស្រមោល

ក៏មិនឃើញដែរ??

<<ថេហ៍~ចាកចេញពីបងមែនទេ? ហ្ហឹកទីបំផុតអូននៅ

តែរត់គេចហេតុអី? ហេតុអីចាកចេញហ្ហឹកហ៊ឺ>>ជុងហ្គុក

នាយបន្ទន់ជង្គង់អឹមនឹងដីខ្សាច់ អោនមុខសម្រក់ទឹក

ភ្នែកចុះមកម៉ាត់ៗ នេះទឹកភ្នែកកូនប្រុសក៏ត្រូវស្រក់ឥត