《អ្នកបម្រើសម្អប់》(ចប់)

ភាគ៣១:គាត់ជាប៉ារបស់ខ្ញុំមែនទេ

ត្រឡប់ទៅ5ឆ្នាំមុន~~~~

<<បើខ្ញុំដើរចេញនោះអ្នកប្រុសនឹងមិនបាច់ក្បត់ប្រពន្ធ

ដើម្បីមករកខ្ញុំទេ>>ថេហ្យុងនិយាយត្រឹមនេះក៏ឈរគិត

បន្តិច មែនហើយអ្វីដែលបន្លឺមុននេះគឺត្រឹមត្រូវបំផុតតែ

ថាគួរដើរចេញដោយរបៀបណា ដើរចេញដោយសម្លាប់

ខ្លួនមែនទេ? ចុះកូន? ឥឡូវនេះថេហ្យុងចូលមកក្នុងទឹក

សមុទ្រដល់ទឹកត្រឹមចង្កេះទៅហើយ តើគេគួរដើរថយ

ក្រោយឬក៏គួរបន្តដើរទៅមុខទៀត ។

<<អាថេហ៍ឯងគិតឆ្កួតស្អីទៅ>>ថេហ្យុង

<<ឲអាប៉ាសូមទោស អាប៉ាភ្លេចគិតពីឯង>>ថេហ្យុង

អោនមុខមកនិយាយជាកូនរួចទើបសម្រេចចិត្តថាបក

ក្រោយវិញប៉ុន្តែបម្រុងនឹងលើកជើងបោះជំហានទៅមុខ

ហើយស្រាប់តែត្រូវរំមូលក្រពើមួយរំពេច

<<អាយ៎! ជ-ជួយផង>>ថេហ្យុង

<<អ្នកប្រុសទីនោះមានមនុស្សលង់ទឹក>>ស្របពេល

នេះដែរក៏មានទូកមួយកំពុងតែជិះកាត់នោះ ហើយអ្នក

ជាកូនចៅឃើញមនុស្សលង់ទឹកក៏ប្រញ៉ាប់ចៅហ្វាយ ។

<<បើឃើញហើយមិនឆាប់ទៅជួយ>>អ្នកជាចៅហ្វាយ

ស្រែកប្រាប់ហើយទើបនាយជាកូនចៅបត់ទូកទៅយ៉ាង

លឿនទៅរកអ្នកដែលលង់ទឹកនោះ ។ពេលមកដល់រាង

តូចក៏បានជ្រមុជចូលទៅក្នុងទឹកបាត់ទៅហើយទើបអ្នក

ជាចៅហ្វាយមិនចាំយូរក៏លោតចូលទឹកព្រូង នាយមិន

ចាំកូនចៅទេព្រោះកំពុងតែកាន់ចង្កូតទឹកនៅឡើយ ។

<<អ្នកប្រុស! រហន់ទៅណានឹង បងប្អូនគាត់ហេស៎?

បានជាត្រូវព្រួយថ្នាក់នេះ>>ដាងក្យុង

នាយកម្លោះម្នាក់នេះលើកថេហ្យុងមកដាក់លើទូករួច

ដាងក្យុងដែលត្រូវជាកូនចៅក៏រត់មករក

<<គេសន្លប់ហើយ>>ដាងក្យុង