<<យំទៅ! យើងនិងធ្វើឲឯងដើរលេងរួចខានបានទៅរៀនមួយខែតែម្ដង ហើយឯងក៏មិនបានទៅជួបមុខប្រុស
របស់ឯងដែរ>>Jungkookថាហើយនាយក៏ចាប់ទាញ
អាវរបស់រាងតូចកន្រ្តាក់យ៉ាងខ្លាំង ធ្វើឲឡេវអាវរបស់រាង
តូចត្រូវដាច់ចេញពីគ្នា បង្ហាញឲឃើញស្នាមស្នេហ៍ដែល
នាយបានបង្កើតឡើងនោះ នៅពាសពេញខ្លួនប្រាណ
របស់ថេយ៉ុង ។
<<ហ្ហឹកហ៊ឺៗ>> Taehyung យកដៃមកខ្ទប់មមុខយំ
<<បានហើយយើងថ្លង់ណាស់!>> Jungkookស្រែក
គំហកជាខ្លាំង ហើយនាយក៏ងើបចេញពីរាងតូចវិញទើប
ដើរចេញពីបន្ទប់របស់អ្នកបម្រើខ្លួនទៅ នាយក៏មិនយល់
ដូចគ្នា ថាហេតុអីពេលដែលឃើញស្នាមនៅលើកាយ
របស់ថេយ៍មិចបានជានាយមានអារម្មណ៍ថាអាណិតទៅ
វិញ និងមិនចង់ធ្វើអ្វីទៅលើថេយ៍ឡើយ ។
<<ហឺយ>> Jungkook ឈ្លីមុខធុញថប់បន្តិច ទើប
នាយក៏ឡើងទៅបន្ទប់របស់គេ ដើម្បីសម្អាតខ្លួន ។
ក្រោយពីជុងហ្គុកចេញផុត ថេយ៉ុងក៏ងើបឡើងអង្គុយ
និងបន្លឺឡើងដោយឯងៗ ៖
<<ម៉ាក់ហ្ហឹកកូនខ្លាច អ្នកប្រុសគួរឲខ្លាចខ្លាំងណាស់>>
កម្លោះតូចយំសឺកសក រៀបរាប់ទាំងសម្លេងញ័រៗ ដោយ
សារតែការយំនិងឯង បានមួយសន្ទុះទើបថេយ៍ចូលទៅ
បន្ទប់ទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួន រួចហើយគេក៏ចេញពីបន្ទប់
មករៀបចំអាហារឲអ្នកប្រុសតាមទម្លាប់ ។ ក្រោយរៀបចំ
អាហារដាក់នៅលើតុហើយរាងតូចក៏ដើរចេញទៅវិញ
ព្រោះខ្លាចថាអ្នកប្រុសខ្លួនចុះមកនិងរករឿងឈ្លោះទៀត
<<ថេយ៉ុងនៅឯណា?>> Jungkook បានមកអង្គុយ
នៅតុអាហារ ហើយក៏សួរទៅកាន់អ្នកបម្រើស្រីម្នាក់ ។
<<គឺគេចេញទៅខាងក្រៅបាត់ហើយអ្នកប្រុស>>
<<ទៅហៅវាមក>> Jungkook
YOU ARE READING
《អ្នកបម្រើសម្អប់》(ចប់)
Fanfictionjeon jungkook/taehyung (top) (btt) {ភាគខ្លីៗ} >taehyung >jungkook ________ 28,08,22