《អ្នកបម្រើសម្អប់》(ចប់)

ភាគ១៧:ថេយ៉ុងឯងមិនអាចទៅទេ

ថេយ៉ុងនិងជុងហ្គុកបានរួមមេត្រីជាមួយគ្នាយ៉ាង

ផ្អែមល្ហែម រាងក្រាស់បានថ្នមនាយតូចដូចសម្ដីរបស់ខ្លួន

មែន នាយថើបថើសាច់ក្រអូបរបស់រាងតូចដោយការ

ថ្នាក់ថ្នមមិនកម្រោលដូចជាពេលមុនៗទេ ចំណែកឯអ្នក

ដែលចាំស៊ើបខាងក្រៅបន្ទប់នេះក៏បានប្ដឹងលោកស្រីចន

រួចហើយដែរ ។

<<អ្នកប្រុសខ្ញុំងងុយ>>ថេយ៉ុងបន្លឺឡើងប្រាប់អ្នកប្រុស

ខ្លួន ដែលកំពុងតែឈ្មុះឈ្មុលសាច់កញ្ចឹងករបស់គេនេះ

<<ងងុយក៏ដេកទៅ>>ជុងហ្គុកងើបមុខចេញពីកញ្ចឹងក

របស់រាងតូច រួចឆ្មក់ថើបបបូរមាត់ស្ដើងបន្តិចទើបនាយ

ដាក់ខ្លួនចុះចេញហើយក៏ចាប់អោបរាងតូចឲចូលក្នុង

ដើមទ្រូងហាប់ណែនដ៏សែនកក់ក្ដៅរបស់នាយ

(ចង់យាយថាអ្នកសរសេកំពុងតែច'ណែនឆីថេហ៍)

<<អ្នកប្រុសមិនទៅបន្ទប់វិញទេ?>> ថេយ៉ុង

<<យើងដេកបន្ទប់ឯង យ៉ាងមិចឯងមិនពេញចិត្តឬ>>

<<អត់ទេ>>

<<ឆាប់ដេកទៅស្អែកត្រូវទៅរៀន>>

<<បាទ>> ថាហើយអ្នកទាំងពីរក៏គេងអោបគ្នា ថេយ៉ុង

មានអារម្មណ៍ថាកក់ក្ដៅណាស់ពេលដែលជុងហ្គុកមិន

ធ្វើបាបខ្លួនដូចជាពេលមុនៗ ពេលដែលនាយធ្វើល្អដាក់

បែបនឹងគួរឲស្រលាញ់ណាស់ប៉ុន្តែថាតទៅមុខទៀតរាង

ក្រាស់និងធ្វើបែបនេះដែលទេ ឬមួយវាគ្រាន់តែជាសេច

ក្ដីសុខដែលផ្ដល់ឲថេយ៉ុងត្រឹមមួយរាត្រី ចាប់ពីស្អែកអ្វីៗ

និងប្រែជាដូចដើមហើយមែនទេ? រាងតូចគិតដល់ត្រឹម

នេះគេក៏ចាប់ក្រៀមក្រំ ទឹកសន្សើមក៏ហូរស្រក់មកតិចៗ

ទាំងភ្នែកនៅបិទជិតឈឹង ។

ព្រឹកថ្ងៃថ្មីបានចូលមកដល់ហើយ ពន្លឺភ្លឺថ្លារបស់