《អ្នកបម្រើសម្អប់》(ចប់)

ភាគ៣៤:ប៉ាកុំទៅចោលកូនអី

@មន្ទីពេទ្យ~~
គ្រាន់តែឮថាមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍មួយកើតឡើង

គ្រប់គ្រូពេទ្យក៏ចាប់ផ្ដើមចេញធ្វើការតាមតួនាទីភ្លាម រីឯ

ថេហ្យុងចិត្តអន្ទះសារចង់ទៅណាក៏នឹកមិនចេញដែរគឺ

ពេលនេះកំពុងតែចង់ដឹងបំផុតថាជុងហ្គុកកើតរឿងអ្វី ។

អំឡុងពេលនេះខាងមន្ទីពេទ្យក៏បានអ្នកទាក់ទងទៅ

កាន់គ្រួសាររបស់អ្នកជម្ងឺ មិនយូរពួកគេក៏បានមកដល់

រួមទាំងថេហ្យុងផងដែរប៉ុន្តែគេមិនឲជុងជីមកទេព្រោះ

នាងកំពុងតែគេង ។

<<ឆាប់ទប់ឈាមរបស់គេភ្លាមទៅ>>

<<ជីពចររបស់គេនៅលោតប៉ុន្តែថាគេមិនព្រម

ដកដង្ហើមទេដូចកំពុងតែបដិសេធនឹងការសង្រ្គោះ>>

<<ព្យាយាមជាងនេះ>>

<<បាទលោក>>គ្រប់គ្រូពេទ្យទាំងអស់ស្វាត់ស្វែងក្នុង

ការសង្រ្គោះណាស់ប៉ុន្តែថារាងក្រាស់បែជាមិនព្រមដក

ដង្ហើមសោះ នេះនាយចង់ដើរចេញពីថេហ្យុងនិងជុងជី

ពិតមែនហេស៎?នាយចង់ដើរចេញដោយវិធីនឹងឬ?

ងាកមកមើលជុងជីឯណេះវិញនាងគេងសុខៗក៏ចាប់

ស្រក់ទឹកភ្នែកហើយស្រែកទ្រហោរយំតែម្ដងធ្វើឲអ្នកជា

លោកយាយរហ័សមកមើលចៅទាំងក្ដីបារម្ភ គាត់ក៏ដឹង

ថាជុងហ្គុកគ្រោះថ្នាក់ដែរតែគាត់មិនបានទៅមើលទេ

ព្រោះជាប់រវល់នៅមើលចៅនឹងឯង ។

<<អ្ហឹកអ្ហឺៗៗ>>ជុងជី

<<ជុងជីៗកើតអីនឹងចៅ>>ម្ដាយថេហ៍រត់មករកចៅបន្លឺ

សួរនាំឡើងទាំងព្រួយបារម្ភជាពន់ពេក ។

<<អ្ហឹកអ្ហឺលោកប៉ា~ប៉ាកុំទៅចោលកូនអីអ្ហឺ>>នេះនាង

គេងមមើមមាយឃើញអ្នកជាឪពុកហេស៎?ឬមួយពេល

នេះលោកប៉ារបស់នាងកំពុងតែមកលានាងទៅ ។

<<ចៅយាយ ប៉ាចៅមិនទៅណាទេហ្ហឹក អាប៉ាជុងនឹង