Geçmiş, ne kadar sürede geçerdi?
Ya da... Geçer miydi?
"Benim yaptığım her şeyi yapacaksan, çok şey yaparım," dedi Dinçer, demir gibi sert, kurşun geçirmez bir sesle.
"Sesin kurşun geçirmez gibi," dedim aniden, konudan sapmıştım ama bu isteyerek olm...
TikTok'ta Şakşuka oynayan ve Dinçer'e benzettiğiniz abi gibi giriş yapmak istedim. Öncelikle uzun bir aradan sonra merhaba! Biliyorum, konuşmam gerek neden ara verildi, ne oldu ne bitti ama bu kadar bekletmişken biraz daha beklemenizi istemediğimden instagramdan soru cevap yapacağım bununla alakalı. Hem kurgularımla alakalı, hem de kendimle alakalı. İstediğiniz her şeyi sorabilirsiniz; çok özel olmadıkça hepsini yanıtlamaya çalışacağım.
Üç ay içinde iki tane yakınlarımdan ölüm haberi almama rağmen yazmaya çalıştım hep, durmadan, siz beni sürekli gezip tozarken gördünüz belki ama ben hep arka planda bu mental çöküşten kurtulmaya çalıştım. Bakmayın yani o kadar iyi göründüğüme, değilim çünkü.
Yanımda olduğunuz ve böyle bir süreçte bile beni desteklediğiniz için varlığınıza minnettarım her birinizin, inanın ki. Buna gönülden inanın olur mu? Düştüğümde omzumda bir el gibi hissettiğim desteklerinizi ben unutmuyorum çünkü.
Ve şimdi bizim Gül Ahkeri gang hatrına satırları boş bırakmayıp oylarımızı unutmayalım. Arayı kapatalım. 🤍
Sınır!Bölüm iki parttan oluştuğu için ikisinin yorum sınırı: 15K. Yani iki bölümün toplam sınırı. 23. Bölümü de bir gün içerisinde atacağım.
O hâlde, yeniden ve yeniden.
Bölüm Şarkıları;
Gece - 22
Mor ve Ötesi - 23
Mabel Matiz - Fırtınadayım
Gripin- Beş
Olivia Rodrigo - Deja vu
"Ölmekten bile kurtulamayan birine ölmek mi kurtuluştu?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
22. Bölüm
"Deja vu?"
Ay, karanlığı ışığıyla paramparça ederken odanın içerisine dolan zifiri karanlık ruhumu da beraberinde karartmıştı aslında. Bu hissin adını bilmem ama tarifi zehir zemberek, belki de bazı hislerin bir çiçek gibi solması gerek, diye bir yazı okumuştum bir yerlerde. Benim hislerim bir çiçeğe dönüşmüş ve solmaya başlamıştı. Aslına bakılırsa; buradaki çiçek de ben değil miydim bir yandan? Gül Ahkeri değil miydim?
Bir çiçek sanıyordum kendimi ama daha tomurcuklanmamıştım bile, yapraklarım dökülmemişti etrafıma. Yalnızca acımasız bir kuvvet tarafından ezilmiştim.
Tıpkı bu zehir zemberek hissin solması gibi solmuştum ben de. Belki tarifini veremiyordum bir yemek tarifi kadar detaylı. Çünkü hissettiklerimin bir adı yoktu bende, hep söylediğim gibi.
