7.Bölüm

10.2K 248 71
                                    

Ateş bey arabayı çok şık bir otelin önünde durduğun da camdan otele doğru baktım.

Dışarı dan bile gösterişi insanı büyülüyordu.

Vale ateş beyin kapısını açtığın da, bütün ihtişam ile dışarı doğru süzüldü.

Kapı mı açmak isteyen valeyi durdurup kendi açtı.

Elini bana doğru uzattı, kibarca elimi avcunun içine bıraktım.

Yukarı çıkan elbisemi düzelterek , ateş beyin yaninda sakin adımlarla ilerliyordum.

Ateş beyi her gören selam verip sohbet ediyorlardı.

Benide stajyer öğrenci olduğumdan bahsedip sohbete dahil ediyordu.

Aslında bu hareketi hoşuma gidiyor du.

İhtişam lı salona geldiğimizde küçük dilimi yutacaktım.

Fazla güzel di insan buradan hiç gitmek istemezdi.

"Beğendin sanırım. " ateş beyin sesi ile, etrafı kesmeyi bırakıp oma doğru döndüm.

"Evet çok güzel. " yanımızdan geçen garsonu durdurup iki kırmızı sarp alıp birini bana uzattı.

Alkol ile pek aran olduğu söylenmez ama yinede "teşekkür " edip kadehi aldım.

"Oo ateş oğlum nasılsın. " 50 lerinin başında olduğunu tahmin ettiğim ak saçlı ama bi o kadar şık bir adamdı yanımıza gelen.

"Teşekkür kılıç bey ,siz nasılsınız . "

Dostane şekilde, ateş beyin omuzunu sıkması ile ateş bey içtenlikle gülümsedi, gülümseme ona gerçekten çok yakışıyor du.

"Bey miş, kibarlığından da hiç ödün verme ,neyse yeni bir proje var aklımda kısa zamanda sana gelmeyi düşünüyorum."

"Tabi beklerim. "

Yanımızdan ayrılan beyfendi ile, insanları incelemeye başladım.

Kahkaha atan kadınlar, üzerlerinde ki mücevher ile âdeta parlıyorlar dı.

Önüne dönüp şarabımdan küçük bir yudum aldım.

Yüzümü eşkitmemek için zorladım.

Başımı kaldırdığım da iki çift gözün üzerimde olduğunu gördüm.

Ateş bey dikkatli şeklilde beni inceliyordu, ona baktığımın farkına varınca bakışlarını üzerimden çekti.

"Bugün toplantı da çok iyidin. "

Şaşkınca ona baktım.

"Evet biraz sana kızdım ,fakat bu başarılı olduğun gerçeğini değiştirmiyor."

Mutlu olmuştum,beni yetersiz gördüğünü bilr düşünmüştüm.

"Teşekkür ederim"

Elinde ki içecekten küçük bir yudum aldı.

"Teşekkür etmene gerek yok bunlar gerçekler ,ıyi yerlere geleceksin bunu göre biliyorum, projede yaptığın bazı küçük dokuşlar bile,projeyi bambaşka yapıyor. "

"Sizin gibi usta kişiden bunları duymak beni çok mutlu etti."

Derin bir nefes aldım.

"Özllikle böyle bir zamanda. "

Kaşlarını cati, gözleri uzerimdeydi.
Cümlenin devamını getirmemi ister gibi bakıyordu .

"Her neyse,elimden gelenin en iyisini yapacağım. "

Yarım Kaldık Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin