"Yarım kalırız Rüya,"
"Asıl sen biraz daha bu konuşmaya devam edersen yarım kalacağız." Dedim gözyaşları yanaklarımdan süzülürken.
Yeri izleyen gözleri büyük bir hızla bana kaydı. Gözyaşlarımı gördü ve kaşları çatılırken çenesi gerildi.
"Bu kadar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Şarkıları:
Cem Adrian - Islak Kelebek
Redd - Küçük Bir Çocukken
Gökhan Türkmen – Aşk
Chase Atlantic - Into It
Keyifli okumalar.
***
Otogarlardan nefret ederdim ya da tren garlarından, havaalanlarından... Vedaların yaşandığı her yerden nefret ederdim. İnsanları birbirinden ayıran her yerden nefret ederdim.
Ben vedalardan nefret ederdim.
Öyle ki en çok nefret ettiğim şey gelmemiş miydi başıma? Sık sık veda etmek zorunda kalacağım bir adama aşık olmamış mıydım neticede...
Korktuğunla sınanırsın derler ya, o hesap benimkisi.
Babamın valizini kapının önünde gördüğümde içime garip bir his oturmuştu. Annemle sık sık Balıkesir'e giderlerdi ama bu sefer farklıydı... Şimdi ne annemle gidiyorlardı ne de tatil için.
Ondan ayrı kalacak olmak değildi beni bu kadar yaralayan, gidişinin sebebiydi. Ben isterdim ki annemle birlikte yerleşsinler oraya, her fırsatta ziyaretlerine gideyim...
Kahvemin dumanı zarifçe süzülerek yüzümde yok olurken elimde tuttuğum kupayla dikilmiş holdeki valizleri izliyordum. Yüzümde hiç mimik yoktu, ruhumun hiçbir şey hissetmediği gibi.
Bardaktan yayılan sıcaklığı elimde hissedebiliyordum. Yavaşça bir yudum aldığım esnada üzerinde pijamaları ile Mehir göründü merdivenlerde. Lacivert pijama takımının üstündeki beyaz bulutlarıyla çok şirin gözüküyordu.
Bir eliyle gözünü ovuştururken beni görmesiyle kaşları sorgularcasına çatıldı. "Günaydın." Diyerek önümde durdu ve baktığım yere bakarak ne yaptığımı anlamaya çalıştı bir kaç saniye.
"Günaydın, erkencisin." Dedim kahvemden bir yudum alıp salondaki koltuklara adımlarken. Saat henüz erkendi, babamların gitmesine de vardı daha.
"Tuvaletim geldi, sonra susadım şimdi de uykum açıldı."
Ona gülerek başımı koltuğun sırt kısmına bıraktım. Ben tavanı izlerken Mehir mutfakta bir şeyler yapıp çaprazımdaki tekli koltuğa oturdu. Dizlerini kırıp tüm vücudunu sığdırdığında meraklı gözlerle bana bakıyordu.
