18. Bölüm.

252 17 4
                                    

Oh be sonunda geçirmiştim bir kaç yumruk yüzüne. Kötü hissediyordum aslında canını acıtmak istemiyordum ne olursa olsun Hakan'ın.

Ama zoruma gitmişti... Onu öyle koruması. Beni korur muydu? Korumuştu ya Turan Haluk üzerine atladığında. Onu evden kovmuştu.

Beni de korumuştu doğru. Derin bir iç çekip önümdeki taşa ayağım ile vurarak sekmesini sağlamıştım.

Tam o sırada arkadan yükselen ses ile kafamı dönmüştüm. Dönmem ile yere serilmem bir olmuştu.

Hakan; Turan!

Attığı yumruğun etkisi ile çenem sızlamıştı. Dişlerimin arasında kalan yanağımın iç kısmı incindiği için ağzımda metalik bir tat oluşturmuştu kan.

Üzerime gelip omuzlarımdan tutarak beni sirkelediğinde gözlerinin içine bakıyordum.

Hakan; Yüzsüz piç. Ben mi bıraktım seni o hastanede? Her gün mektup gönderen kimdi?

Sorduğu soru ile ciddiyetim bozulmuştu. Kan dolu tükürüğü yanıma tükürüp onu omuzlarından iterek üzerimden atmış, duvara sırtımı yaslayıp oturmuştum. İşaret parmağım ile bir yapıp ona doğru uzatarak salladım parmağımı.

Turan; Sen sanırım çift olarak görmeye başladın orada. Bir mektup tek gönderdin Hakan. Allah'ın her günü bekledim ulan.

Sokak lambasının yettiği kadar gözüken sureti anlamaz bir şekilde bana bakıyordu. Önüme gelip dizlerinin önüne çökerek yüzüme baktı.

Hakan; Ne 1'i ne 2'si ne 3'ü. Her gün onlarca mektup yazıyordum ben sana Turan...

Bir mektup tek göndermişti. Terk ettiği mektuptu sadece o da.

Turan; Doğru tek bir mektup yazdın hakkını yiyemem. Yaren ile nasıl boynuzladığını yazan o mektup yüz taneye bedeldi.

Onu omuzundan itip ayağa kalktım. Arkamdan gelsin istiyordum ama o gelememişti.

Sahil yoluna çıktığımda yeniden restoranın önüne gelmiştim.

Şoför, arabanın sürücü koltuğunda beklerken uyuya kalmıştı. Kapıyı açıp sertçe kapattım. Ona da sinirliydim eğer çıktığımda kapının önünde olsaydı böyle olmazdı.

Turan; Nerelerdeydin Güngör abi? Çıktım dışarı yoksun nevrim döndü.

Güngör; Kusura bakma oğlum. Hanımın ıvır zıvırları birikmişti onları aldım. Bir geldim yoksun.

Konuşurken sürmeye başladığında evi hiç bu kadar özlediğimi hatırlamıyordum. O sürmeye devam ederken yorgunluktan gözlerim kendiliğinden kapanmıştı.

***
Çerez niyetine atıyorum bu bölümü. Eve geçince adam akıllı bir şeyler atarım.

Atıfet. GayHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin