14🔞

114 5 0
                                    

Zawgyi

2.10.2001

"ေမာင္ေရ အပါးက မနက္စာစားရေအာင္
အတူလာခဲ့တဲ့"

"ဟုတ္လာပါၿပီ မ်က္ႏွာသစ္ေနလို႔"

"ေစာေစာမထဘဲအခုမွေလာေနတာ"

"ဘယ္လိုေစာေစာထရမွာလည္း ညကသူပဲ.....

အဲ့ဒါနဲ႔ ပင္ပန္းေနလို႔ေလ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ"

"ေဟာဗ်ာ မေန့ကေတာ့ရွက္တယ္ဆိုပဲ ဒီေန့ေတာ့"

"ေတာ္ဗ်ာ မေျပာနဲ႔ေတာ့
ဒီတိုင္းပါးစပ္ကထြက္သြားတာ ရွက္လိုက္တာ"

ထိုသို႔ေျပာရင္း
ႏွစ္ဦးသား မေန့ကအေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးေတာမိလိုက္ၾကသည္။

1.10.2001

ည(၉) နာရီရိွၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း
တိမ္ယံမိုးစက္ႏွင့္ သီဟေမာင္မွာ
မေန့ညကကိစၥအား မ်က္ႏွာပူကာအိပ္မရႏိုင္ျဖစ္ေနၾကသည္

ထိုအခ်ိန္တြင္
ႏွစ္ဦးသား ခုတင္အလယ္ဘက္ျခမ္းသို႔ ၿပိဳင္တူမ်က္ႏွာမူလိုက္ၾက၍
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္စ‌ံုထိေတြ ့မိရာမွ ဇာတ္လမ္းေဟာင္းမ်ား
ျပန္စမိခဲ့ၾကျပန္ေလသည္။

တိမ္ယံမိုးစက္မွာ သီဟေမာင္၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွတစ္ဆင့္
လည္တိုင္ကိုနမ္းရိႈက္ရာ လည္တိုင္မွတစ္ဆင့္ ပုခံုး၊
ပုခံုးမွ လက္ေမာင္း၊ တစ္ျဖည္းျဖည္း သီဟေမာင္၏ခႏၶာကိုယ္ ေအာက္ဖက္ပိုင္းဆီသို႔ ေလ်ွာခ်လာကာ အနမ္းမ်ားေႁခြေနေလသည္။

အနမ္းေႁချြပီးခ်ိန္တြင္ ေႂကျြပီးေသာပန္းကေလး ထပ္၍အေျခြခံရမည္ကို သီဟေမာင္သိေသာ္လည္း

ခ်စ္သူအလိုကို ထပ္မံလိုက္ခဲ့မိျပန္ေတာ့သည္။

တိမ္ယံမိုးစက္၏ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားမွာ
သီဟေမာင္၏ ျဖဴေဖြးသြယ္လ်ေသာ
ေပါင္တံမ်ားဆီမွတစ္ဆင့္ နယ္ကြၽန္လာကာ
ခေရပြင့္ေလးဆီဦးတည္ေနသည္။

သီဟေမာင္မွာလည္း ရိုးတိုးရြတာျဖစ္ကာ
သူ၏နွုတ္မွ ညည္းသံေလးမ်ားပင္စတင္ထြက္‌ေပၚေနေလၿပီ။

"ကိုရယ္ စပါေတာ့
ညီပင္ပန္းေနၿပီ"

ဤသို႔ျဖင့္ သီဟေမာင္တို႔၏ တိမ္ယံမိုးစက္တို႔၏
အခ်စ္စခန္းႀကီးမွာ ဒုတိယအႀကိမ္ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္မိခဲ့ၾကေလျပန္သည္။

သူ့တွင်ပိုင်ရှင်ရှိနေပြီ (Completed Short Story)Where stories live. Discover now