1

47 5 0
                                    

Zawgyi

ေနာက္ဆံုးေတာ့ တိမ္ယံမိုးစက္ႏွင့္ သီဟေမာင္တို႔ ျပင္ဦးလြင္သို႔ ျပန္လည္ေရာက္႐ွိလာခဲ့ေလၿပီ။

"သား...သီဟေမာင္
ဘာလို႔ျပန္လိုက္လာတာလည္း
မႏၱေလးမွာပဲ သားအေဖတို႔နဲ႔ ခဏတျဖဳတ္
ေနလိုက္ေရာေပါ့"

"မေနခ်င္ပါဘူးေဒၚေလးရယ္
အေဖလည္း အိမ္မွာ႐ွိမေနဘူး သားအေဖ့ကိုလည္းမခ်စ္ဘူး
ေဒၚေလးက မေနေစခ်င္လို႔လား"

"မဟုတ္ပါဘူးသားရယ္"

"အဲ့ဒါဆို သားသြားနားၿပီ"

"သားတိမ္ယံမိုးစက္ကေရာ သူ႔အိမ္ေနခဲ့ၿပီလား"

"ဟုတ္ကဲ့"
...............

"ဦးစိုင္းခမ္ႏြန္း....ဦးစိုင္းခမ္ႏြန္း"

"သား တိမ္ယံမိုးစက္ အျပင္မွာဧည့္သည္လား
အိမ္ထဲဝင္လးခိုင္းလိုက္ေလကြယ္"

"ဟုတ္အပါး"

...
"ဦးေလး အိမ္ထဲဝင္ပါဗ် အပါးဆင္းလာပါလိမ့္မယ္"

"ေအး ငါ့တူေလး"

ထိုအခ်ိန္ဦးစိုင္းခမ္ႏြန္းဆင္းလာၿပီး

"ေဟ...ေမာင္ရင္.....ေမာင္ရင္က
ဟိုတစ္ခါ ကား..ကား"

"ဟုတ္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ပါပဲ
ဒါဆို ဒါက ကြၽန္ေတာ့္တူေလးလားဟင္"

"ဟုတ္တာေပါ့ ဒါကမင္းရဲ႕တူေလးပဲ"

တိမ္ယံမိုးစက္မွာ ဧည့္သည္လူႀကီးႏွင့္ သူ၏အေဖေျပာသမ်ွကို နားမလည္ႏိုင္ပဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၾကည့္ေနေလသည္။

"သား....တိမ္ယံ...ဒါက သားရဲ႕ဦးေလးပဲ"

"သားတစ္ခုမွ နားမလည္ေတာ့ဘူးအပါး"

"အပါးေျပာျပမယ္ ဒီလိုကြယ့္..."
...........

28.6.1983

"ေဟ့ေရာင္ ၿမိဳ႕ေ႐ွာင္လမ္းမွာ
ကားတစ္စီးေမွာက္ၿပီး ေပါက္ကြဲမႈျဖစ္လို႔ဆို"

"ဟုတ္တယ္ ကားတစ္စီးလံုး စုတ္ျပတ္သြားတာပဲ
ခရီးသည္ေတြလည္းအေသအေၾကအရမ္းမ်ားတယ္တဲ့ကြ
အခုရဲ​ေတြ လာစစ္ေနၾကတယ္
သြားၾကည့္ၾကရေအာင္"

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ေ႐ွာင္လမ္းေပၚတြင္
တစ္စစီေၾကမြေနေသာ ကားအပိုင္းအစမ်ားႏွင့္
မီးေလာင္ကြၽမ္းဒဏ္ရာမ်ားႏွင့္ ခရီးသည္တစ္စု။

သူ့တွင်ပိုင်ရှင်ရှိနေပြီ (Completed Short Story)Where stories live. Discover now