"အကိုေတာ္ အကိုေတာ္...
ေရခ်ိဳးၿပီးလို႔ ေရသုတ္ေနတုန္း အခန္းထဲ ေျပးဝင္လာသူေၾကာင့္
ျမတ္ေသာ မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။ျပဴးဆို ေရခ်ိဳးခန္းဝတ္တဲ့ အဝတ္ေတြ ေမ့ၿပီး အကုန္ေလွ်ာ္လိုက္မိတာမို႔ ခုေတာ့ သူ႕ တကိုယ္လုံးမွာခါးကိုပက္ထားတဲ့သဘက္တခုပဲ ရွိတာကိုး။
လူႀကီးလဲ ေျပးဝင္လာရင္းကေနမွ သူ႕ပုံျမင္ေတာ့ အထူးအဆန္းျဖစ္သြားပုံရကာ အခန္းဝ မွာ ေၾကာင္ေငးေနေလသည္။
လူႀကီးအေပၚ မရိုးသားေတာ့တာ ေၾကာင့္မ်ားလား ။ရွက္စိတ္က ထိန္းမနိုင္ သိမ္းမရ ႐ုန္းႂကြလာတာနဲ႕ အတူ စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ လူႀကီးေၾကာင့္ တကိုယ္လုံး ရဲတတ္လာေတာ့သည္။
ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိေနရာကေန သတိဝင္လာမွ ကုတင္က ေစာင္ကို အတင္းဆြဲယူ အုပ္လိုက္ရကာ
"လူ လူႀကီး ဘာကိစၥ ရွိလို႔လဲ အျပင္ခန ထြက္ေန..
ခုထိ ေငးေကာင္းေနသူႀကီးကို အတင္းျပန္တြန္းလႊတ္ရင္း တံခါးပိတ္ကာအဝတ္အစား လဲလိုက္ရသည္။
ျမတ္ေသာ..စိတ္မလႈပ္ရွားနဲ႕။လူႀကီးက ခုခ်ိန္မွာ ကေလးစိတ္ပဲရွိတာ..သူသတိျပန္ဝင္သြားလဲ..သူျမင္ခဲ့တာ မွတ္မိမွာမဟုတ္ဖူး ။စိတ္ကိုေအးေအးထားစမ္း ။
လႈပ္ရွားေနတဲ့ စိတ္ကို အတတ္နိုင္ဆုံး ၿငိမ္ေအာင္ ထားကာ အသက္ဝ ဝ ရႉၿပီး တံခါးျပန္ ဖြင့္လိုက္ေတာ့
လူႀကီးက တံခါးဝမွာငုတ္တုတ္ေလး..။
"အကိုေတာ္..ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္..ဟိုေန႕က လူႀကီး လာေခၚမွာ ေၾကာက္တယ္..
သူ႕ကိုျမင္ျမင္ခ်င္း ရင္ခြင္ထဲ ကိုယ္ကိုတတ္နိုင္သမွ် က်ဳံကာ ဝင္လာသူႀကီးေၾကာင့္ ျမတ္ေသာ ေခြၽးပါပ်ံလာသည္။
ခုတေလာ..အရင္ကခနခနဘသတိမလြတ္ေတာ့လို႔ေနေကာင္းလာၿပီလို ထင္ေနတာ ။ခုေတာ့ေကာင္းေရာ။
"ဟို..အင္းပါ..အင္းပါ..ျမတ္ေသာရွိတယ္မေၾကာက္နဲ႕ ေနာ္။
"ဟုတ္..အကိုေတာ္..ညီေတာ္ ဒီည အကိုေတာ္နဲ႕ဖက္အိပ္မယ္ေလေနာ္..ညီေတာ္ေၾကာက္လို႔ပါ
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ သူ႕ကုတင္ေပၚ ေျပးတတ္ကာ လွဲခ်လိဳက္ တာမို႔ ျမတ္ေသာ ဘာဆက္ေျပာရမလဲ မသိျဖစ္သြားသည္။
ဒုကၡပဲ... သံေယာဇဥ္ ျဖတ္ဖိူ႕ နည္းနည္းစီ စ ေရွာင္ေနပါတယ္ဆိုမွ..ကုတင္ေပၚထိ တန္းတန္းမက္မက္ေရာက္လာတယ္တဲ့လား..။
"ဟို..ညီေတာ္ရယ္..ညီေတာ္က ေယာက်ာ္းေလ ေယာက်ာ္းဆိုတာသတၱိရွိရတယ္ေလ..သတၱိရွိတဲ့လူဆိုတာ တေယာက္ထဲ အိပ္ရတယ္ေလ..
"ဟြန္ ဒါမဲ့..ညီေတာ္က ခုထိကေလးပဲ ရွိေသးတာကို...ဘာလဲ အကိုေတာ္က ညီေတာ့္ကို ညီေတာ့္ကို မခ်စ္ ဟင့္ဟင့္
ေျပာေနရင္း အသံေတြ တုန္လာကာ မ်က္ႏွာအုပ္ၿပီး ငိုခ်လိဳက္တာမို႔ ျမတ္ေသာ မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။
အာ..မ်က္လုံးေတြ အတင္းပြတ္ေနျပန္ပါၿပီ ဒီလူႀကီးကေတာ့ ။
လက္ကို အတင္းဆြဲယူလိုက္ရင္း
"တိတ္တိတ္...မဟုတ္တာေတြ..ဘယ္သူက မခ်စ္ရမွာလဲ..
"ဒါဆို ခ်စ္တာလား..
အငိုတိတ္က်သြားၿပီး စိုက္ၾကည့္ရင္း ေမးလာသူေၾကာင့္..ျမတ္ေသာ ေၾကာင္အမ္းကာ ျပန္စိုက္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
ဒီနားလည္ရခက္တဲ့ စူးရဲရဲမ်က္ဝန္းေတြက ဘာပါလိမ့္..။
အၾကည့္စုံတာ ၾကာလာေလ ကဆုန္ေပါက္ခုန္လာတဲ့ ရင္တစုံနဲ႕အတူ ဒိုက္လက္ကို ျမန္ျမန္လႊတ္လိုက္ေသာ္လည္း ဒိုက္က သူခါးေတြကို သိုင္းဖက္လာေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ ဒိုက္က သူ႕ပုခုံးေပၚ မ်က္ႏွာေမွာက္ခ်လိဳက္ရင္း
"အကိုေတာ္မေျဖနိုင္ဘူးလား..ညီေတာ့္ကို ခ်စ္လားလို႔ဆို
"အမ္း...ခ်စ္..ခ်စ္ပါတယ္
လူက စိတ္လႈပ္ရွားရလြန္းလို႔ ေတာင့္တင္းကာ ေခြၽးစ တို႔ပင္ စို႔စ ျပဳေနေလၿပီ..။လူႀကီးရဲ႕အေမးကို သူ ဘယ္လိုေျဖလိုက္မိလဲ သူကိုယ္တိုင္လဲ မသိ။
ေအးစက္လာတဲ့ လက္ဖ်ားေျခဖ်ားေတြေၾကာင့္ သတိျပန္ကပ္လာရ ကာ လူႀကီးကို အသာတြန္းလိုက္ရင္း
"အိပ္..အိပ္ေတာ့ေနာ္..ဒီမွာပဲ..အိပ္
"အကိုေတာ္ေနမေကာင္းဘူးလား..ဘာလို႔ အသံေတြတုန္ေနတာလဲဟင္
ရွက္စိတ္နဲ႕ရင္ခုန္သံတို႔ေၾကာင့္ လူက တုန္ယင္ေန ပါတယ္ ဆိုကာမွမ်က္ႏွာကို အတင္း လိုက္ ၾကည့္ရင္း ေမးေနသူေၾကာင့္ အာေခါင္ေတြပင္ ေျခာက္ခ်င္ခ်င္..။
"ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး အိပ္ေတာ့အိပ္ေတာ့
လူႀကီး အိပ္လာမအိပ္လား သူဂ႐ုမစိုက္အားေတာ့..။တဖက္လွည့္ကာ လွဲအိပ္လိုက္ရင္း နီရဲေနတဲ့ မ်က္ႏွာ ကို လူမျမင္ေအာင္ ေစာင္သာ ေခါင္းျမႇီးၿခဳံ အိပ္လိုက္မိေတာ့တယ္။
တဘဝလုံး ဒီလိုေလး..ခင္မ်ားအနားမွာေနခြင့္ရ ရင္ေတာ့ေကာင္းတာေပါ့လူႀကီးရယ္...ဒါေပမဲ့...။
YOU ARE READING
နှောင်တွယ်ရစ်ငင်
Romanceတခါက ကျွန်းလေးပေါ်မှာ..ဒုက္ခရောက်နေတဲ့ တိ လေးတွေကို ကောက်ကောက်မွေးစားတတ်တဲ့ ကြင်နာတတ်တဲ့ လူငယ်လေး တဥိးရှိသတဲ့..ဒါပေမဲ့..တနေ့မှာ သူကောက်ယူမွေးစားလိုက်တာ..လူသားတဦး ဖြစ်လာတဲ့ အခါ...။ .............................................. အတ္တကြီးတယ်လို့ဆိုဆို...
