နှောင်တွယ်ရစ်ငင်

အပိုင်း🚨 ၄၆🚨

"ဟာ...လူကြီးမကောင်းဘူး...ဘာတွေပြောနေတာမှန်းမသိဘူး.."

တကိုယ်လုံး ပိုလို့ပင် ရဲတွတ်လာကာ အနားရှိ စောင်ခေါက်ကလေးယူပြီး မျက်နှာအုပ်ကာ အော်လိုက်သူလေး ကြောင့်...သူသဘောတကျ ရယ်နေမိတော့တယ်။

ဒီအတိုင်းလေးလဲ
အဆင်ပြေ ပါတယ်​ေလ။ အခုတော့.. ခုနကလောက် ကိုယ်တွင်းကအပူတွေ တောက်လောင်မနေတော့ဘူးမို့ ညင်သာဖို့ ပိုလွယ် ကူသွားပြီ..။ဒါက ကလေးရဲ့ ပထမဆုံး.အကြိမ် ဖြစ်ပုံရတာမို့ သူ့မှာလဲ ကြမ်းတမ်းမိ မှာ စိုးရိမ်နေခဲ့ရတာ မှတ်လား..။

လုပ်လက်စ အလုပ်ကို ဆက်လိုက်ပေမဲ့ ဒီတခါတော့ ကလေးက စောင်ပုံထဲက ထွက်တားမလာတော့ပေ။ဘယ်လို ပင် အရှက်သည်းပြီး ပုန်းကွယ်နေပေမဲ့..စောင်အောက်က ညည်းသံ လေးတွေက တော့ တားမရ စီးမရ လျှံကျ လာသည်။

တကိုယ်လုံး မသိမသာ တုန်ယင်လာ ချိန်မှာတော့...သူ့လက်တွေကို ဦးတည်ချက်ပြောင်းပေးလိုက်တော့တယ်။

တဖက်က ဖွေးအိအိ ပေါက်စီ လုံးလေးတွေကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်ရင်း...နောက် တဖက်ကတော့ လက်ညိုး တချောင်း ကိုပဲ အရင် အလုပ် ပေးရင်း အသာအယာ တိုးဝင်
လိုက်တယ်။

တချက်တော့ ကိုယ်လုံးလေးက ဆက်ခနဲ တွန့်သွားရှာပေမဲ့ စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း စိတ်ပြန်လျော့ လိုက်ပုံ ရတာမို့..သူလဲ ခပ်နှေးနှေးချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်နေလိုက်တယ်။

မကြာခင်မှာပဲ အသားကျ သွားပုံ နဲ့အတွင်းပိုင်းလေးတွေ ပိုပြီးပြေလျော့ပျော့ပြောင်းလာတာမို့ အချိန်ဆွဲ မနေတော့ပဲ နောက် လက်ချောင်းတချောင်းကိုပါ ပူးပေါင်း ခိုင်းလိုက်လေ သည်။ဒီတခါတော့ ခုနကလောက် ဖြေလျော့ ဖို့ အချိန်မပေးနိုင်တော့ဘူး...။သူ့အောက်ပိုင်းက တင်းထားရလွန်းလို့
ပေါက်ကွဲ လုမတတ် ဖြစ်နေပြီး အနည်းငယ်ပင် အောင့်လာတယ် လို့ ခံစားနေရတယ်။

လက်သုံးချောင်း မြန်မြန် ပြည့်ဖို့လိုနေတာမို့...​မှိုငယ်လေး ကို အဆက်မပြတ် သာယာမှု့ ပေးနေလိုက်တယ်။

ပန်းနုရေယင် မှိုငယ်လေးက တဆက်ဆက်တုန်ခါလာ ရုံသာ မက သာယာ မှု့ကြောင့် သူ့လက်သုံးချောင်း ပြည့်သွားတာတောင် ထိုကလေးက သတိထားမိတဲ့ ပုံမရတော့ချေ။