İntihar Mektupları - 2 [ Tamamlandı ]

10.06

Selam, sizi özledim. Umarım siz de yazdıklarımı okumayı özlemişsinizdir. Bölüm sonundaki açıklamayı okumadan geçmeyin. Keyifli okumalar.

⭐️

Ah Bayan Sızı...

Nasıl da beni pişmanlıkların, keşkelerin ve sonu görünmez bir uçurumun kıyısında bıraktınız. Bencil bir adamım, hep öyleydim. Ben düşünemedim. Ben, benim yolumda birinin canını feda edebileceğine inanamadım. Şimdi tüm bunları, niye ve kime yazdığımı bilmiyorum. Her hafta bana ulaştırdığınız mektuplar için neden bir zahmete girmedim? Neden bir kez olsun tüm çabamla bu gizemli kızın kim olduğunu bulmaya çalışmadım?

"Şu diyarda, falanca evde bir kız kendini yok etmiş."

Çalışma masamda otururken ölüm haberinizi işte böyle aldım. Ellerim buz kesmiş, birkaç saniye boyunca duyduğum kelimeleri idrak edememiştim. Şu diyarı ve falanca evi tanımıyordum. Nedendir bilmem, o kızın hemen siz olduğunuzu anladım.

Ben sandım ki, bu mektupların sonu hiç gelmeyecek. Ben varsaydım ki, gönlümü kazanana kadar pes etmeyeceksiniz. Öyle sandım ki, beni elde edinceye değin savaşacaksınız. Söyleyin Bayan, sizi biraz da olsun anlamadım mı ya da tüm yazdıklarınızdan bu anlamları çıkaracak kadar ahmak mıyım?

Benden geldiğini sandığınız mektubu ağzım açık bir hâlde okudum. Kafanızda kurduğunuz gönlümün güzelliğinden ben bile etkilendim. Oysa öyle fiyakalı cümlelerin bana ait olmayacağını açıkça kestirmeniz gerekirdi. O, yalnızca sizin gönlünüzün güzelliğiydi. Bana aşık olduğunuz için tüm kötü huylarıma karşı görme kusurunuz oluştu. Ben hiçbir zaman sizin güzel zihninizden geçen o Bay K değildim. Olmayı ne kadar istesem de olamazdım.

Sizi tanımaya, bulmaya ve anlamaya çalışmadım. Bana şimdiye kadar gelen mektupların sayısını tahmin etmem pekâlâ mümkün değil. Fakat sizin yazdıklarınız içlerinden en farklısıydı. Şimdi tıpkı söylediğiniz gibi sesleneceğim kendime. Bay K diyeceğim...

"Bay K, sen ne zamandan beri bu kadar şiddetli hislere karşı duyarsız oldun?"

Sizin sözleriniz, benim bütün kaçma arzularımın tetiklendiği tek yerdi. Tüm cesaretime rağmen korktum. Sevgi görmeyen biri olarak bu yoğun aşktan korkmam pekâlâ olası bir şey değil midir? Kafanızda var olan Bay K'nin, saf korkudan oluştuğunu idrak etmenin üzerinizde nasıl bir hayal kırıklığı yarattığını söyleyin. Şu an hayatta hüküm sürecek olsaydınız, hakkımda ne kadar yanıldığınızı görecek olmanız canımı acıtırdı. Fakat siz gitmeden önce benim nasıl biri olduğumu anladınız. Benim aksime, sizi anlamadığım kadar beni anladınız.

"Elveda beni sonsuzluğa bile uğurlamaya cesareti olmayan Bay K!"

Son mektubunuzun bana ulaşmadığını düşünerek bu kadar sert konuşmuş olmalısınız. Fakat ben ona da ulaşmanın bir yolunu buldum. En azından o kadarını yapabildim. Şimdi bu sözünüzün ağırlığını nasıl atabilirim üzerimden? Ben hangi sözünüzün ağırlığı altından sağ çıkabilirim?

Zaten benim gibi bir adam, kaç yaşında olursa olsun çocuk gibidir. Hevesle başladığım her işin sonu yoğun bir isteksizlik ve hüsranla biter. Ben, sizi mutlu edecek olan o adam rolünü hiçbir zaman oynayamazdım. Aldatacağımı, kandıracağımı bildiğim bu güzel ruhun hayatını heba edemezdim. Hislerinize bir kere sırt dönmüşken, sizi göğüs-kafesim hazır bir şekilde bekleyemezdim.

Okuyacak olan siz değilseniz, bunları kime yazıyorum? Bu kirli cümleleri siyah bir zarf içinde posta kutunuza koymayacaksam, niçin yazıyorum?

Bilemiyorum, ben hiçbir şeyi bilmiyorum. Lakin bildiğim tek bir şey var;

Bayan Sızı, ölümü siz değil, sizden geriye kalan hak etti. Ben hak ettim...

⭐️

İlk bölümümüz hayırlı olsun. :)

Kimler Bay K ve Bayan Sızı'yı özledi?

İntihar Mektupları'nın ardından böyle bir şey yapmak istedim. Neredeyse iki yıl sonra...

Fark ettim ki, bana en iyi gelen yazım tarzı bu. İki yıl önce nasıl yazdığıma inanamadığım kitabı, bu kez de Bay K anlatımından yazmaya karar verdim. Umarım en az diğer kitap kadar yüreğinize dokunur.

İntihar Mektupları'nın giriş bölümüne "19.08" diye bir tarih atmıştım. Bunun ne anlama geldiğini soranlar oldu. O, benim hayatımın en kötü günüydü. Bu kitabın girişine de "10.06" ekledim. Bu da benim hayatımın en kötü ikinci günüydü.

Bilemiyorum, insanlar kendisi için güzel olan şeylere, yine kendisi için güzel şeyleri ekler. Ben ise güzel taraflarıma hep kötü olaylarımı ekliyorum. Belki de unutmamak için. Hiçbir şeyi unutmamak için...

Kendimi bırakacak olursak, bu serinin devam edecek olmasına kimler sevindi?

Bay K'nin pişmanlıklarını, serzenişlerini ve hatalarla dolu hayatını okumaya hazır mısınız?

Umarım bizim için güzel bir serüven olur. Gelecek bölüme kadar kendinize güzel bakın ve iyi yanlarınıza benim gibi kötü olaylarınızı iliştirmeyin. ♡