Unicode Version
" နေလို့ကောင်းတယ် "
ရုတ်တရက်ပုခုံးထက်ကိုမှီကျလာတဲ့ အထိအတွေ့တစ်ခု။ စိတ်ထဲမှာ သက်သာရာရသွားတယ်။ အနေစိမ်းခဲ့ပေမယ့် ကြာလာတော့ဂျယ်နိုရဲ့ ပွတ်သီးပွတ်သပ်နိုင်မှုက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ့အတွက်နေသားကျလာခဲ့ပြီ။
" ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ကျောရိုးမပါဘူးလား? တည့်တည့်မတ်မတ်နေစမ်းပါ "
ဘယ်လိုပဲနေသားကျတယ်ပြောပြော ကျောရိုးမဲ့သတ္တဝါကြီးတစ်ကောင်လို သူ့အပေါ်ကိုပစ်ပြီးမှီတွယ်နေတာတော့ သိပ်မဟုတ်သေးပါဘူး။
" အခုတလော အရင်လိုအားနည်းတာမျိုးပြန်ဖြစ်သေးလား? "
တစ်ကိုယ်လုံးမှီထားရုံတင်အားမရလို့ လက်နှစ်ဖက်ပါ သူ့ရဲ့ခါးပေါ်မှာချိတ်တွယ်ထားလိုက်သေးတယ်။
" အခုတလောတော့ သက်သာနေသေးတယ်ပြောရမယ် "
သူ့ရဲ့စကားကြောင့် ပုခုံးပေါ်မှာခေါင်းတင်ထားတဲ့ ဂျယ်နိုက သူ့ကိုခေါင်းထောင်ကြည့်လာတယ်။ မျက်မှောင်တို့ကလည်း အနည်းငယ်တွန့်ချိုးနေတယ်။
" သက်သာနေသေးတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုစကားကြီးလဲ? "
" ဘယ်အချိန်ပြန်ဖြစ်မလဲမှမသိတာ အဲ့တော့ အခုထိသက်သာနေသေးတာပဲပေါ့ "
" စကားပြောတာလည်း ငါ့ကိုဆို အမြဲဘောက်ဆတ်ဆတ်နဲ့ "
မှုန်ကုပ်ကုပ်နဲ့ဂျယ်နိုက နှာခေါင်းရှုံ့ရင်းပြောတယ်။
" ငြိုငြင်တာလား? "
အဖြေကိုသိသိရက်နဲ့ သူမေးလိုက်တယ်။ ဖတ်လက်စစာအုပ်ကိုပိတ်လိုက်ပြီးတဲ့နောက် ကွေးညွှတ်လာတဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက မျှော်လင့်ခြင်းကို အနက်အဓိပ္ပါယ်ဖွဲ့တယ်။
" ဟင့်အင်း...ချစ်တာ "
လေတိုးသံသဲ့သဲ့ အဖြေစကားရဲ့အနောက်မှာ လိပ်ပြာတွေရဲ့ တောင်ပံခတ်သံကိုသူကြားလိုက်မိသလိုပဲ။
