-13-

1.6K 323 58
                                    

အုံ့မှိုင်းနေတဲ့ရာသီဉတုကြောင့် နဂိုကမကြည်မလင်ဖြစ်နေတဲ့စိတ်ကိုပိုမိုနောက်ကျိစေသည်။
စိတ်ရှိတိုင်းသာဆို အိပ်ယာပေါ်လဲနေလိုက်ချင်ပေမယ့် အလုပ်ကိစ္စ‌ရှိသေးတာကြောင့်
ပြင်ဆင်စရာရှိသည်များကိုပြင်ဆင်လိုက်သည်။

မနေ့ညထဲကမကြည့်ရသေးတဲ့ ဖိုင်တွဲလေးကို
ကိုင်ရင်းအောက်ဆင်းလာတော့ ဒေါ်ကြီးက
မနက်စာအသင့်ဖြစ်ကြောင်းပြောလာလေသည်။

"ကျတော် လမ်းမှာပဲစားလိုက်တော့မယ်
ဒေါ်ကြီး!!

"အခုတလောညလည်းမအိပ်ဘူးမလား
မနေ့ညက တညလုံးမီးဖွင့်ထားတာ ဒေါ်ကြီးတွေ့တယ် "

သူဘာမှပြန်မဖြေမိပါ ။
အလုပ်ကိစ္စတွေရှိပါလျက်ထိုထဲအာရုံနစ်လိုမရဘဲ အတွေးတချို့ကပေါ်ပေါ်လာသည်။
ထိုအတွေးတွေကပဲ
သူ့အိပ်ရေးတွေကိုယူဆောင်သွားကြသည်။

"အခုတလော ညစာလည်းမစား ၊ မနက်စာလည်းမစားနဲ့ရောဂါဖြစ်လိမ့်မယ် ၊ ဒါလေးမဆိုစားသွားပါအုန်း ဂျောင်ကုလေးရယ်"

ပါမုန့်နှင့်နွားနို့ဗူးလေးကို လက်ထဲအတင်းထည့်ပေးလာတာမို့ မစားဖြစ်မှာသိပေမယ့် ယူလိုက်ကာ အိမ်အပြင်ထွက်ရန်ပြင်ချိန်။
ဧည်ခန်းထက်က ပန်းချီကားဆီအာရုံရောက်သွားမိသည်။

"ဒေါ်ကြီး ဒီပန်းချီကားက ဘာလို့ ဒီရောက်နေရတာလဲ?

"ဂျောင်ကုလေးတို့ မဂ်လာဓာတ်ပုံကို
ဆော့ဂျင်လေးတို့အကိုက ဖြုတ်ယူသွားပြီလေ အာတာကြောင့် ဂိုထောင်ထဲက အဆင်ပြေမယ့် ပန်းချီကားလေး ထုတ်ချိတ်ထားတာ ~~ ဂျောင်ကုလေး မကြိုက်လိုလား!!"

သူခေါင်းသာခါပြမိရင်း ကားရှိရာသို့ထွက်လာစဉ် ထိုဧည်ခန်းထက်မှာ နေရာယူခဲ့ဖူးသော ဓာတ်ပုံလေးကို ပြန်မြင်ယောင်လာသည်။
ဆော့ဂျင်နှင့် ပတ်သတ်သည့်အရာမှန်သမျှကို ထယ်ယောင်းသိမ်းဆည်းသွားခဲ့ပေမယ့်
သူထံ၌ဘယ်လိုမှသိမ်းဆည်းလိုမရခဲ့တဲ့အရာတွေကျန်ရှိနေခဲ့သေးပါသည်။

လူတယောက်မရှိတော့မှ သူရဲ့အပြုအမူတွေ
လုပ်ရပ်တွေ ၊အပြောအဆိုတွေနဲ့
သူရဲ့ကောင်းခြင်းတွေကို ပြန်တမ်းတမိတာ၊ မြင်ယောင်လာမိခဲ့တာက
သတိရခြင်းများလား?
ဒါမှမဟုတ် နောင်တတွေများလား?

Don't darling me  Where stories live. Discover now