-20-

2K 349 53
                                    

အောက်ထပ်မှာ သန့်ရှင်းရေးသမားတွေရောက်နေသောကြောင့် အပေါ်ထပ်က ဧည်ခန့်သဖွယ်လုပ်ထားသည့်နေရာလေးမှာ သူတို့နံနက်စာစားဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

ဒေါ်ကြီးလုပ်ပေးတဲ့မုန့်တွေက အကုန်လံုးလိုလို အရသာရှိလွန်းတာမို့ သူအားရပါးရ
စားသောက်ခဲ့လိုက်သည်။

"အာလောက်တောင် အရသာရှိလား!!"

"အွန်းး ဒေါ်ကြီးး မုန့်တွေကရှယ်ပဲ !!
အဘွားလုပ်ပေးထားတက်ပိုကောင်းတယ်!!
အာတာကြောင့် ကျတော်အခုလို~~ အဟွတ်~~အဟွတ်~~"

ပါးစပ်ထဲမုန့်အပြည့်နဲ့ စကားပြောနေတုန်း
သူကိုစူးစူးဆိုက်ဆိုက်ကြည့်နေတဲ့ သူဠေးကြောင့် စားလက်စ မုန့်ပင်သီးသွားရတော့သည်။

"မင်းမုန့်တွေ ဘယ်သူမှလုမစားမှာမို့
ဖြေးဖြေးခြင်းစားးး!!!"

ရေခွက်လေးကမ်းပေးလာတဲ့ သူဠေးရဲ့စကားကြောင့် ရှက်ရှက်နဲ့မျက်လုံးတွေမှိတ်သွားမ
တက်ပြုံးပြရင်း ရေခွက်ကို လှမ်းယူလိုက်သည်။

ဂျန်းဂျင်ဝူရေ
မင်းကိုတော့ သူဠေးက အစားပုတ်လို
ထင်သွားပြန်ပြီ။

"ဒေါ်ကြီး ‌ဒါဆို ကျတော်တို့သွားလိုက်အုန်းမယ်"

သူဝတ်ထားတဲ့ pajamas အပေါ်က ကုတ်အရှည်တထည်သာ ထပ်ဝတ်လာစေတဲ့ သူဠေးက သူကိုခေါ်ပြီး အပြင်သွားဖို့လုပ်နေတာကြောင့် ဒေါ်ကြီးကို နှုတ်ဆက်ပြီး အနောက်ကလိုက်ခဲ့ရသည်။

"ဟို သူဠေး ဘယ် သွား ဖို့လဲ ?"

သူကို ကားတံခါးဖွင့်ပေးတဲ့သူဠေးကို မအူမလည်ဖြင့်မေးမိတော့ သူဝတ်ထားသည့်အကျီကို မေးငေါ့ပြသည်။

"ဒီလို ပုံစံနဲ့ အမြဲနေမလိုလား?
ကဲတက် အကျီဝယ်ဖို့သွားရအောင်!!"

"ဪ !!အကျီဝယ်ဖို့လား !!'

သူခေါင်းတငြိမိ့ငြိမ့်ဖြင့် ရှည်နေတဲ့ ဘောင်းဘီစကို မ,ကာ ကားပေါ်တက်လိုက်သည်။
ကားစမောင်းလာသည့် တလျှောက်လုံး သူ
မမြင်ဘူးသည့် ပတ်ဝန်းကျင်အနေအထားတွေကို အံဩတကြီးလိုက်ကြည့်နေမိသလို ပါးစပ်ကလည်း အသံပေါင်းစုံထွက်လာမိတော့သည်။

Don't darling me  Where stories live. Discover now