Demon's Hide.

Chapter 59

Chaos.

Bumuntong hininga ako at tumingin sa lero ko, kaganina ko pa kasi tinatawagan sila....kaso hindi naman nila nasasagot....mas lalo tuloy akong kinakabahan, baka kung ano na ang nangyari sa kanila.

"Tsk, kahit anong gawin mo diyan sa lero mo na yan, wala yan' magawawa, wag ka nang umasa! Patay na ang mga taong iyon!"Ngumuso ako at umiling, hindi pwede....hindi pwedeng mangyari ang kanyang sinabi. Nilingon ko siya, nakita kong nagluluto siya sa maliit niyang kusina, tumayo ako mula sa pagkakaupo sa kama.

"Pwede ka ng umuwi. Umalis ka na."Sumimangot ako, kanina na niya pa ako pinapaalis kaso hindi nga pwede dahil wala naman akong pamasahe at hindi ko alam ang daan pabalik sa bahay namin.

"Hindi ako makakauwi hanggat hindi ko alam kung saan ang daan pabalik, ang tinanong ko sa iyo kanina, bakit hindi mo sinagot? There's something you know that you're not telling me, don't you?"Narinig ko ang inis na pagsinghal niya, humarap siya sa akin at hindi mapinta ang mukha dahil sa inis.

"I just met you. Bakit ko sasabihin ang mga nalalaman ko sayo? Get out of my apartment, baka mamaya ay dumating na ang mga iyon at sa oras na makita ka nila, patay ako lalo ka na, hindi ka nila patatahimikin, hindi ka nila papatayin nang deretsyo"Nakangisi na aniya at halatang tinatakot ako, napalunok ako ng maraming beses, muli siyang tumalikod para lutuin yung lucky me, cheken niya.

"They will torture you to death, paglalaruan nila ang katawan mo at kapag namatay ka na walang makakita sa katawan mo mananatili mesteryo ang pagkawala mo o pagkamatay mo, no one will know about your death and neither will mine, I'm not kidding when they see you, you're dead"Seryosong aniya.

"Kilala ko si chief, gusto niyang maglaro ng taguan, taguan nang kamatayan, you do not know him, you don't know those people, they are dangerous. Wala silang inaatrasan kahit malalaki pa ang mga kaaway nila"Ay... ganon? Bakit? Wala silang kinakatakutan? Katulad ni kuya senior na ang kinakatakutan ang pagmamahal? I smiled a little.

"Hindi totoo ang sinasabi mo, you probably know that everyone has weaknesses, Hindi ako natatakot sa kanila kaya sana naman ay sabihin mo ang nalalaman mo tungkol sa mga lalaking iyon, what do you have to do with them?"Iritado siyang bumuntong hininga at pinatay ang kalan, he turned to me with a serious face.

"I'm not kidding, they'll kill you if they see you here with me so leave while there's still time left, hindi ka nila bubuhayin kung iyan ang inaakala mo, puputulin nila ang braso, hita mo, wawak-wakin nila ng dibdib mo, ibebenta ng mga organs mo, dudurugin ka nang pinong pino at pagkatapos n'yon ay ipapakain ka nila sa mga hayop"Tumaas ang kilay ko sa narinig at ngumiti sa kanya nang matamis kahit nakaramdam ng kilabot, bumuntong hininga siya at naiinis na napahilamos ng kanyang mukha.

"Sinabi ng umalis ka!"Bigla niyang sigaw, napapitlag ako at humaba ang nguso.

"Sayo na lang ito!"Hinubad ko ang suot kong bracelet. Ang bracelet namin ni dairon....napatingin siya doon at inirapan ako, muling bumalik sa kanyang ginagawa, kagat labing sinuot ko iyon ulit kala ko pa naman tatangapin niya.