21. Bölüm

243 19 13
                                    

  • BAYAN AYKIRI •
                       Mahi Nehar




Keyifli okumalar!




BÖLÜM 21: BEKLENMEDİK TARTIŞMA







Papaya diz çöktüren Türk Hükümdar Atilla Han gibi hissediyordum millet. Paintball oyunun da Yamanları 2-1 mağlup ederek eve dönmek için arabaya binmiştik ağzımız kulaklarımızdayken. Keyifli geçen dakikalar hepimize çok iyi gelmişti. Hele bir de maçı, atıp tutan avanaklara kaptırmadan kazanmış olmanın engin hazzı, bizi Everest zirvesine çıkarmaya yetmişti bile. Yamanlar için aynı şeyi söyleyemezdim elbet. Onlar kaybeden takımdaydı ve suratlarından düşen bin parçaydı. Oh olsun, oh!

Doruk, oturduğu yerden kalkarak bize doğru baktı. "Gençler, kazanan takım olarak bir zafer kahvesi içmez miyiz?" diye sormuştu. Kahve mi? 40 yıl hatır demekti bu! Erosla, asla hatırımız olamazdı birbirimizde. Göz devirme...

"Çok iyi olur." dedi sevinen İpek. Öhö, öhö...

Melih, "Aslında ben biraz acıktım." dedi yüzünü buruşturmadan. "Önce bir yemek mi yesek?"

"Kızlara sormak lazım." dedi yeniden sözü devir alan Doruk. Selin bana bakarken, İpek ise ne diyeceğimi bekliyordu. Kabul edelim bakalım. Durduk yere keyfimizi kaçırmak da olmaz. Kimsenin bu güzel günü mahvetmesine izin vermemek lazım öyle değil mi?

"Olur, gidelim." dediğimde hepsi çığlık atmıştı. "Bağırmayın be, az sakin!"

"Yaman siz de bize katılmak ister misiniz?" diye sormuştu Doruk.

Serhan, "Ne o? Alay ettiğiniz yetmedi mi size Havuç Bey?" dedi dişleri arasından tıslarken.

Melih, "A-a, neden öyle diyorsun dostum? Biz arkadaşız, birlikte yemeğe gidelim işte. Ne var bunda?" diye sormuştu buz gibi bakarken. Az mimiklerin oynasın profesör kılıklı...

"Biz eve gitmek istiyoruz Selvi ile." dedi bozuk atan Pelin. "Bir şeyden değil, yorgunuz o kadar." Sen onu külahıma anlat. Hep muhatap olduğun tek şey ne de olsa...

İpek, "Siz olmadan bir anlamı kalmaz ki kızlar." dedi. "Biz de yorgunuz, geri çevirmeyin teklifi lütfen. Birlikte gidip dönelim işte."

"Teklif var, ısrar yok İpek'im, böceğim." diye güldüm.

"Leyla'ya inat geliyoruz, tamam." diye söylenmişti Baytar. Çok da tın...

"Hadi Yaman, bari sen bir şey söyle." diye diretmişti Doruk. "Bak, diğerleri de geliyor."

"Oğlum biz kazanan takım mıyız da çağırıyorsun? Başta öyle söyleyerek çizgileri çekmiş oldun zaten. Kazananlar olarak birlikte gidin siz de. Bize ne diye bulaşıyorsunuz?" dedi sessizce konuşan Yaman. Kıyamam sesi içeride mi kaçarmış? Beter ol!

"Amma abarttınız be olayı oğlum." dedi kızmak için kendini kabartan Doruk. "Ne var yani birlikte gitsek?"

Serhan, "Ağzımızın tadı bozulmasın en iyisi Yaman. Gidelim, yoksa Havuç kafanın dırdırından kurtulamayız." dedi yorgun bir şekilde.

"Tamam." diye onay vermişti Yaman da.

Doruk ellerini birbirine çakarak, "Yemeğe nereye gidiyoruz o zaman?" dedi bitmeyen neşesiyle.

"Tabii ki, Halim amca ve Yeter teyzenin yanına." dedim tek seferde.

"Çalıştığın yere mi?" dedi bana doğru bakan Melih.

"Evet, bir sorun mu var?"

"Hayır, yok. Gidelim hemen, çok acıktım, çünkü." demişti önüne dönerken.

BAYAN AYKIRI [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin