BAYAN AYKIRI [TAMAMLANDI]

53. Bölüm

• BAYAN AYKIRI •
Mahi Nehar

Keyifli okumalar!

BÖLÜM 53: KALP ACISIYLA BİRLİKTE GELEN HÜZÜNLÜ BEKLEYİŞ

Yazar'dan...

Derlermiş ki; "İnsan sevdiği birini kaybettiğinde yüreğinde 40 mum yanarmış. Her geçen gün bir mum sönermiş. 40. gün ise tek bir mum kalırmış ve o mumum ateşi sonsuza dek yanarmış..." Yaman'ın da yüreği yanıyordu bu gece. Leyla'nın kolları arasında vuruluşuna seyirci kalması bir yana, o kurşunu sıkan adamı artık ölesiye öldürmek istiyordu kini. Gözleri kararmıştı ve kendini kısa bir süreliğine kaybetmişti. Ambulansın siren sesleri sokağı inlettiğinde kırmızı ve mavi ışıkların yansıması gökyüzünü kaplıyordu adeta. Elleri arasında kanlar içinde kalan sevdiği kadın için feryat figandı yüreği. Görevlilerin olay yerine intikal etmesi sonucu güçlükle Leyla'dan uzaklaştırılmış, Serhan tarafından zapt edilmeye çalışılmıştı genç adam; ancak Yaman durmak bilmiyor, kendini yiyip bitiriyor, etrafına saldırıp duruyordu.

Selin, Pelin ve diğer kızlar gözyaşları içinde durumuna müdahale edilen arkadaşlarını azapla izliyor, Yaman'ın ise kahroluşuna şahitlik ediyorlardı. Bu nasıl bir kaderdi böyle? Hiçbir rahat yüzü görmeyen Leyla, sonunda mutlu olmaya başladığında kötülükler yine peşini bırakmamıştı bu gecede. İlk yardımı yapılıp ambulansa hızla taşınan genç kızın bilinci kapalıydı ve kan kaybından şoka girmesi an meselesiydi. Herkes panikle arabalara koşmak için aceleci davranırken, Yaman genç kızın yanına binmiş, buz kesen ellerinden sıkıca tutmuştu.

"Sana bir şey olmayacak Leyla." dedi hıçkırığı dudakları arasından firar ederken. "Sana bir şey olmasına izin vermeyeceğim." diyerek hafifçe parmaklarını sıkmıştı. Kız kardeşi aklına her gelişinde tüyleri diken diken olurken, aynı sonu yaşayacakları için korkuyla bakmaya devam ediyordu etrafına genç adam. Bir kez daha onu girdabına çeken karanlığın içinde savrulup durmayacaktı Yaman. Pişmanlığı vicdanında yükselen bir gem olup onu boğmayacaktı artık. Buna izin vermeyecekti, gerilim bütün vücuduna sinsi bir yılan gibi hakim olurken.

Hastaneye geldiklerinde hızla davranıp Leyla'yı içeriye doğru götürmüştü görevliler. Sedyede kıpırtısız yatan genç kızı kapalı bir alana aldıklarında, Yaman'ın girmesine müsaade edilmemişti. Ellerini hırsla saçlarından geçirip ensesine indiren genç adamın yanına arkadaşları çabucak gelmişti.

Serhan, "Ne oldu Yaman? Leyla nerede?" diye sordu panikle.

"İçeriye aldılar, doktorlar başında." dediğinde yerinde duramıyordu acı bedeninden çıkmak için yoğun bir çaba sarf ederken.

Doruk, "Bu nasıl oldu abi? Aklım almıyor!" dedi sinirle. "Daha birkaç saat önce hiçbir şey yoktu. Hepimiz mutluyduk ve güzelce eğleniyorduk. Şimdi olana bakın!" dediğinde yumruğunu öfkeyle sıkmıştı.

İpek ağlayarak, "Eve bir kargo geldi." dedi hıçkırırken. "Yukarı çıktığımızda kapının önündeydi ve paketin üzerinde Leyla'nın adı yazıyordu. Açmadık ve agresif belamın gelmesini bekledik. Eve girdiğinde paketi ona verdik. Biz annesinin ya da başka bir arkadaşının bir şey gönderdiğini sandık, ama durum sandığımız gibi değildi."

Yaman gözlerine oturan kanla genç kıza doğru hızla baktığında, "Ne vardı o paketin içinde İpek? Leyla'yı yanıma deli gibi koşturan sebep, yoksa eve gelen o şey yüzünden miydi?" diye sordu sesi titrerken.

Selin duruma müdahale edip, "Evet." dedi onay dolu bir sesle. "İçinde ahşaptan yapılma bir atlıkarınca vardı." dediğinde, söze devam eden bir diğer isim ise Pelin olmuştu.