BAYAN AYKIRI [TAMAMLANDI]

43. Bölüm

               • BAYAN AYKIRI •
                      Mahi Nehar

Keyifli okumalar!

BÖLÜM 43: TERS ÇABA

Başınıza gelmesinden korktuğunuz şeyleri fazla düşünürseniz, gerçekleşme ihtimalini yükseltirsiniz. Buna: 'Ters çaba.' denmektedir millet. Saçma denebilecek her türlü düşüncenin zihnimde naralar atarak gerçekleşme ihtimalinin korkusu, sırf beni tesiri altına almasın diye kendimi toparlamaya çalışmıştım çabucak; ancak Yamanla yaşadığım ve aklıma tüneyerek kazınan sarsıntılı görüntüler odaklanmamı engelliyordu. Kayıtsızca elimi dudaklarıma doğru götürdüğümde tekrardan o düşüş gözlerimin önünden geçmişti. Hiddetlenerek ve hayıflanarak elimi sertçe oval ahşap masanın üzerine geçirmiştim. Viking'iniz çok kızgın!

Unuttuğum ve resmen görmezden geldiğim Aylin masanın üzerine dayadığı sağ kolunu yastık niyetine başının altına koymuş uyuyordu; ancak gariban arkadaşım benim yersiz tepkim yüzünden korkuyla sıçrayıp yarı uykulu haliyle huzursuzca kıpırdamıştı.

"Neler olduğuna dair hiçbir fikrim yok Leyla, ama masaya vururken biraz daha yavaş olamaz mısın?" diye boğuk boğuk serzenişte bulunmuştu. Kız haklı. Biri ben uyurken şayet bu hareketi yapsaydı, başına bela niyetine Godzilla kesilirdim büyük ihtimalle. Göz devirme...

Tırnaklarımı kemirmeye henüz başlamadan, "Kusura bakma, ama ben burada bi' tayttan daha fazla gergin bir şekilde otururken, senin karşımda uyukluyor olman sinirlerimi bozuyor Aylin." diye çıkışmıştım. Çatacak insan aramak mı? Bu işte berbat olmadığımı gururla size söyleyebilirim millet...

"Aksi ve huysuz olmana alışmasam bu dediklerine bir hayli içerler ve en sonunda seninle kavgaya tutuşurdum Leyla." demişti okul arkadaşım tekrardan uyumak için bu sefer sol kolunu yastık niyetine kullanırken. Nasıl oluyor da böyle ulu orta her yerde uyuklayabiliyordu bu kız? Ben yolda, dolmuşla bile giderken hiçbir şekilde uyuyamazdım. Kızdaki rahatlığa bak...

"Sabaha kadar beşik mi salladın nedir bu uykusuzluğun sebebi?"

Aylin sorduğum soruya nazaran ciddi miyim der gibi başını kaldırıp tek gözüyle yüzüme bakmıştı. "Sınavlar yüzünden sabaha kadar ders çalışmak için notları zihnimin darağaçlarında çarşaf niyetine salladım Leyla. Bu nasıl bir soru Allah aşkına?"

"O biçim bir soru. Asıl sen söyle, bu nasıl bir cevap?"

Aylin çatılan kaşlarını iyice havalandırıp, "Sen bizim Leyla mısın? Yoksa ciddi ciddi federaller tarafından kaçırılarak alıkonulan klonlanmış bir yapay Viking Leyla mısın?" diye sormuştu gözlerini kocaman açtığında. Aman ne komik!

İşaret parmağımı içeri doğru kıvırıp başparmağıma dayamıştım. Elimi Aylin'in alnına dayayıp hiç düşünmeden vurmuştum. Sevgili arkadaşımın dudaklarından tiz bir çığlık kopunca, "Anlaşıldı sen rahat durmayacaksın." diyerek çantasını ve defterlerini hızlıca toparlamıştı.

"Nereye?" diye sordum bıkkınlıkla.

"Uyuyabileceğim bir yere! Senin yanında biraz daha kalırsam kafayı sıyıracağım, yoksa."

"Kütüphaneye git," demiştim umursamaz bir şekilde Aylin'e bakmadan. "Dikkat et, horlama..."

"Kütüphanede uyumak mı? Bana bunu yaptığını söyleme sakın Leyla." Onay dolu bakışlarımı gülerek işaret ettirdiğimde Aylin çantasını masaya geri bırakmıştı. "Kütüphane sorumlusu Firuze Hanım nasıl seni yakalayıp paylamadı acaba?"