Siyahlar İçinde..

-10- Siyah

Multimedia Hayal'in siyah kıyafetli hali..

Ben ne yapıyordum? Bu rüya olmalıydı. Lütfen olmasın, lütfen..

Zil çaldı ama Demir umursamadı. Zil tekrar çalmaya başlayınca ayrıldı ve bana baktı.

''Sanırım değil. Sen kesinlikle bana aşıksın.''

Gülümsedim. Gözlerimle kapıyı işaret ettim.

''Kapı Demir.''

''Of. Ne güzel öpüyordum işte,'' dedi ve kalkıp kapıya baktı.

''Selam Demir.''

''Selam.''

Abimin burada ne işi vardı? Ve arkasında.. Cenk?

''Cenk? Abi? Ne işiniz var burada sizin?''

''Şey Hayal.. Sana bir şey söylemeliyiz,'' dedi Cenk.

Onlara beklercesine baktım. İkisi de karşıma oturduktan sonra Demir yanıma oturdu. Abim konuşmaya başladı. Bu işte bir şey var ama, hayırlısı.

''Demir, Cenk ve ben çocukluk arkadaşıyız. Anne babamız beni başka yere yolladıktan sonra onları buldum. Ben kötü biriyim Hayal. Cenk, ben ve Demir bir mafya kurduk. Senin de anlamaman için Demir'le düşman gibi davrandık. Demir sana şu diğer mafya meselesini anlattığında söyleyecektik ve öyle yaptık. Ben sonra mafyadan seni aramaya başladığımda ayrılmıştım.''

Abim annemi ve babamı öldüren adamın mafyasında mıydı? Bu olmamalıydı. Abim böyle bir şey yapmaz- Yapardı. Bu nasıl yapmıştı?

''Sen annemi ve babamı öldüren herifin mafyasında mısın!''

Demir beni ''Hayal,'' diye uyardı.

''Bunu nasıl yaparsın abi?''

''O olaydan sonra mafyaya katıldım Hayal. Sen onları suçsuz sanıyorsun ama onların en büyük suçu Demir-''

Demir abimin lafını böldü.

''Eren. Tamam bu kadar yeter.''

''Ve senin kardeşim olduğunu bilmiyordum.''

''Eren yeter dedim.''

Demir'in mafyasındaki herkes katildi. Abim ve Cenk bile. Cenk susmuş bizi izliyordu. Ona baktığımda gözlerini bana çevirdi. Ayağa kalktım ve kapıya yöneldim. Demir kolumdan tutup beni çevirdi.

''Hayal. Dur lütfen.''

''Demir. Sakın peşimden gelme. Rahat bırak beni!''

Kolumu hızlıca çekip hızla evden çıktım. Tabi ki de kapıyı kıracak güçte hızlıca kapatmadım. Evet aslında öyle oldu.

Onların en büyük suçu neydi acaba? En son abim 'Demir-' demişti ve Demir onun lafını bölmüştü.

Hava soğuktu ve üstümdeki siyah deri ceket beni ısıtmıyordu. Demir'e aşık olmamak için bir sürü sebebim vardı ama ona aşık olmuştum bile. Sahile gittim ve denizin önündeki banka oturup denizi izlemeye başladım. Bu ses.. Dalgaların sesi bana huzur veriyordu.

***

Yanıma biri oturana kadar huzurluydum. Ne istiyordu bu çocuk benden?

''Hayal.''

''Ne istiyorsun Yiğit?''

''Eski halimize dönmemizi.''

Hah. Ciddi olamazdı. Kabul etmemi beklemiyordu herhalde.

''Sen ciddi misin ya?'' dedikten sonra alayla gülüp ona baktım. Tahmin ettiğim gibi bana baktı.

''Evet. Ben seni gerçekten seviyorum Hayal.''