Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
HIRKASINI SHUN'AVERMESININ üzerinden iki hafta geçmişti. Suna bu iki haftayı oldukça yorucu geçirmişti. Miyagi'ye Karasuno ile birlikte antrenman yapmaya gitmişlerdi birkaç gün. Ardından da sabah akşam demeden antrenman yapmışlardı.
Bu süre içerisinde Shun'u bir kere bile görmemişti. Markete gidecek vakti bile yoktu. Antrenman molalarında, eve dönüş yolunda, okula giderken sürekli onunla mesajlaşıyordu ama sesini duymayalı, yüzünü görmeyeli 2 hafta geçmişti.
Ve itiraf etmek gerekirse Suna onu özlemişti. Tanışalı neredeyse iki ay oluyordu ama Suna ona bazı hisler hissetmeye başlamıştı.
Daha önceden kimseye aşık olmamıştı, o yüzden emin olamıyordu. Ondan gerçekten hoşlanıyor muydu?
"Benimle konuşmak istediğin konu nedir?" Kita, Suna'ya su uzatarak yanına oturdu. Antrenman molalarından biriydi, Suna Kita ile konuşmak istediğini söylemişti.
"Birisinden hoşlanıp hoşlanmadığımı nasıl anlarım?" dedi suyu izlerken. Diğerleri duymasın diye biraz kısık sesle söylemişti.
Kita, Suna'nın böyle bir şey sorucağını hayal etmiyordu. İçtiği su boğazına takılınca birkaç kere öksürdü ve Suna'ya döndü. "Hoşlanıp hoşlanmadığını kendin farketmen lazım Suna. Bunu bana sormamalısın."
"Ya fark edemiyorsam?"
"Onunla sevgili olmak istiyor musun? Kelebek hissi falan yok mu? Bilmiyorum bende daha önce aşık olmadım." dedi Kita omuz silkerek. "Ama bence aşık olduğun kişiye sevginin ötesinde şeyler hissedersin. Onu düşününce nasıl hissediyorsun?"
"Mutlu. Uzun zamandır olmadığım kadar huzurlu hissediyorum. Antidepresanımmış gibi hissettiriyor. Her dediği şey karnıma kelebekler oluşturuyor. Kılına bile zarar gelmesini istemiyorum." dedi Suna hafif bir tebessümle.
"Bir de hoşlanıp hoşlanmıyorum diye düşünüyor musun?" dedi Kita gülerek. "Sen ona aşık olmuşsun. Ee kimden hoşlanıyorsun söyle bakalım."
"Shun, tanıştırırım bir ara." dedi Suna ve mola bittiği için ayağa kalktı.
"Senden hoşlanıyor mu peki o?" dedi Kita. Suna bir süre düşündü ve yüzü düştü. "Sanırsam.. hoşlanmıyor."
Kita sırtına birkaç kere hafifçe vurdu ve Suna'ya destek verdi. Suna bir süre bu konuyu düşünecekti.
↗･べ↝⊰⊹メ
Shun, yorgunlukla okuldan çıktı. Hava kararmıştı, son dersi geç saate kadar sürmüştü. Ödev olarak acemi olan bir takımın antrenmanına gitmesi gerekiyordu.
"Ne sıkıcı ama." diye mırıldandı ve evine yol aldı. Evine yaklaştığında cebinde ikide bir titreyen telefonunu çıkarttı ve gelen aramaya baktı.
Suna ^^
Hafifçe gülümsedi ve aramayı açıp telefonu kulağına götürdü.
"Naber?"
"İyi senden naber?" Shun bir yandan evinin anahtarını çıkartırken diğer yandan telefonu tutuyordu.
"Bende iyi, işin var mı?" Shun, anahtarı aramayı bırakıp odağını telefona verdi. "Hayır yok, neden sormuştun?"
"15 dakikaya kapındayım. Dışarı çıkacağız hazırlan o yüzden." Shun konuşmaya başlayacağı anda telefonu yüzüne kapattı Suna. Hafifçe kıkırdadı Shun ve anahtarı çevirip eve girdi. Odasına gitti ve çantasını bi köşeye attıktan sonra dolaba ilerledi.
"Nereye gideceğimizi de söyleseydin de ona göre giyinseydim keşke." diye mırıldandı dolaba bakarken. Siyah kilotlu çorap çıkarttı ve onu giydikten sonra siyah şortunu giydi. Üzerine siyah boğazlı bir kazak giydi ve kırmızı bir atkı taktı.
Saçlarını taradı ve omuz çantasına cüzdanını attı. Çalan telefonuna koştu ve Suna'nın aradığını görünce açtı.
"Kapıdayım." Shun, tek bir kelime bile etmeden telefonu kapattı ve çantasına attıktan sonra çantasını taktı. Siyah postallarını giydi ve kapıyı açtı.
Suna, bahçedeki duvara yaslanmış bir şekilde bekliyordu. Üzerinde siyah bir pantolon ve siyah boğazlı bir kazak vardı. Aynı giyinmişlerdi.
"Gece gece nereye gidiyoruz?" diye sordu Shun ve kapıyı kapatıp kilitledi. Suna kıza gülümsedi ve elini tutup sokağa çıktı.
"Sabırlı olursan görürsün."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
