Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"BUGÜN SENDE KALABİLİR MİYİM?" dedi ağlarken.
"Tamam tamam kalabilirsin. Sadece sakinleş. Gel şöyle." dedi Shun ve elinden tutup salona götürdü. Koltuğa oturttu ve birkaç saniyeliğine tuvalete gitti. Havluyla geri geldi ve saçlarının üstüne koydu. Önünde diz çöktü ve Suna'nın ellerini tutup onu sakinleştirmeye çalıştı.
"Daha iyi misin? Anlatmak ister misin?" dedi. Suna bir süre sustu ve sonunda ağzını açtı.
"Annemi gördüm." dedi sessizce. Shun, Suna'nın saçlarının ıslağını havluyla alırken Suna anlatmaya devam etti. "Annemle yıllardır görüşmüyorum. Beni ortaokuldayken evlatlıktan reddetti. O zamandan beri babamda kalıyordum. Geçen sene kendi evime geçtim."
"Hıhı" Shun onu dinlerken arada onaylama sesleri çıkarıyordu.
"Bugün de arabasını evimin önünde gördüm. Ardından da annemi işte. Tüm geçmişim önüme geldi birden." diye sessizce devam etti. "Annem evimde olduğu için evime gidemiyorum."
"Sorun değil burada kalabilirsin." dedi Shun ve gülümsedi. "İlk önce seni hasta olmaman için kurutmamız lazım. İstersen sıcak bir duş alabilirsin, istersen sadece kuru kıyafette verebilirim."
"Kıyafet yeter." dedi Suna ve Shun ile birlikte salondan çıktı. Shun kıyafetleri verdi ve salona geçti. Bir yandan Shun'un geçmişini sindirmeye çalışırken diğer yandan da Suna'ya yatması için salondaki koltuğu hazırlıyordu.
"Geldim." dedi Suna. Hala sessizce konuşuyordu, bu onu çok etkilemiş olmalıydı.
"Gel bakalım." dedi Shun ve ona bir kere daha sarıldı. Bu sefer Suna ona sımsıkı sarıldı. Kokusunu iyice içine çekiyordu.
"Bazen" dedi Shun hala Suna'ya sarılırken. "İstemediğimiz şeyler olur. Ama hepsini atlatabilmemiz gerekiyor değil mi? Atlatmana yardım edeceğim."
"Teşekkür ederim." diye fısıldadı. "Senin de ailenle sorunların var sanırım."
Shun biraz sessiz kaldı ve ardından konuştu. "Ailem olsaydı olabilirdi."
Suna anlamamış bir şekilde kafasını kaldırdı. "Ailen yok mu?"
Shun onu koltuğa oturttu ve tüm geçmişini anlattı. Bileklerini bile ilk defa birisine gösteriyordu. Sonsuza kadar onunla kalacak yara izleri vardı bileklerinde.
"Shun." diye mırıldandı Suna. Çok kötü bir geçmişi vardı.
"Suna" dedi Shun. "İkimiz de birbirimizin geçmişini öğrendik demek."
İkisi de bir süre sessizce oturdular. Düşünmeleri gerek bir sürü şey vardı.
"Artık uyusan iyi olur değil mi? Yarın antrenmanında dinç olman gerekiyor." dedi ve yerinden kalktı. "İyi geceler."
