Aşk Oyunu

13.Bölüm=Ölmek İstiyorum

Banklardan birine öylece oturmuş etrafa bakıyordum. Her şey bir anda olmuştu hala şok içindeydim. Test sonucu "%99,9 UYUMLU" gösteriyordu. Bütün bunlar nasıl olurdu? şuan bir düşündüm de Sevim'le gerçekten çok benziyorduk. Bunu daha önce nasıl fark edemedim? aklımın bir köşesi hala annemdeydi. Oturduğum yerden kalktım ve bir taksi çevirdim. Arabaya binip annemin evine gittim. Evim diyemiyordum artık oraya. Kapıyı çalmaya biraz tereddüt ettim ama bunu yapmalıydım. Kapıyı sertçe tıklattım 5-10 saniye sonra açıldı.

"Kızım hoş geldin bir şey mi oldu?"

anneme bir cevap vermeden içeri girdim. Ağlamayacaktım evet ağlamayacaktım.

"Anne sana tek bir şey soracağım ve bana doğru cevap vereceksin?"

"Hayal neyin var böyle kızım, ne soracaksın?"

"Sevim benim öz kardeşimmiş nereden öğrendiğimi sorma sen bunu biliyor muydun?"

annemin gözleri kocaman açıldı. 

"Ne!"

"Biliyor muydun dedim! tek bir cevap vereceksin evet ya da hayır."

annem karşımda hüngür hüngür ağlamaya başladı.

"Bu nasıl olur?"

"Biliyor muydun!" sesim yüksek çıkmıştı.

"H-hayır bilmiyordum."

arkamı dönüp gidecekken annem kolumdan tuttu.

"Bırak anne!" 

"Hayal nereye? bir dinle beni."

"Ya tamam ya, dinliyorum anlat."

annemin gözyaşları durmuyordu dayanamayıp yere attı kendini.

"O kıza hamile kaldığım zaman yani hamile olduğumu ilk öğrendiğim an babanın yanına gittim söylemeye, sevinir sanmıştım. Bağırıp çağırdı aldıracaksın ben uğraşamam dedi. Asla olmaz dedim dinlemedi bana ilk defa o an vurdu. Gece boyunca ağladım. Sonra gecenin bir vakti kaçtım evden gittim. Annemin evine gittim. Aylar sonra, yani bebek doğdu doğacak ben yapamadım yani çok zordu hem baban görürse bu halimi belki ister diye düşünmüştüm. Gittim yanına yalvardım. Tamam dedi o kadar sevinmiştim ki sana anlatamam. Her neyse doğum zamanı gelince yanımda baban da vardı bebek ağlama sesi geliyordu kulaklarıma ama gözlerim de kararıyordu hiçbir şey net değildi. Gözlerimi bir hastane odasında açtım. Bebek yoktu. Hemşirelerden birine sorduğumda babası onu aldı dedi. O an dünyam yıkıldı mahvoldum. Ya ben kendi çocuğumun yüzünü bile göremedim. Hemen çıktım hastaneden babanı aradım.. aradım en sonunda evde beklemeye karar verdim. Gecenin bir vakti geldi. Bağırdım çağırdım nerede dedim. Bana ne dedi biliyor musun? bebeğin artık yok. Bide b-bunu söylerken gülüyordu."

annemi ilk defa böyle görüyordum karşımda hüngür hüngür ağlıyordu.

"Anne tamam, iyi değilsin anlatma."

"H-hayır anlatacağım"

"Hemen evi terk etmesini söyledim hakaretler ettim. Bana yine vurdu. Onu daha fazla görmek istemediğim için ben terk ettim evi. Annemin evine gittim tekrardan bir kaç hafta sonra gecenin bir vakti beni aradı aşağı gelmemi söyledi gelmezsen cam çerçeve her şeyi indiririm dedi. İndim paraya sıkışmış ben de yine bağırdım tabi yüzsüz falan dedim hakaretler ettim. Vereceksin dedi birden kolumdan tuttu ağzımı da kapattı. Beni zorla bir arabaya bindirdi. Kapıları da kilitlemişti inemedim. işte sonra tekrardan eve götürdü beni niye beni buraya getirdin dedim. Delirmişe benziyordu çok garip hareketler yapıyordu kapıları kilitledi çok korkuyordum. Birden boynumdan tuttu ve beni duvara yasladı. Bağırmaya çalıştım ama olmadı. O iğrenç ağzıyla her yerimi ö-öptü."