Bu hikaye hepimizin hikayesi Hayal bu yolda bazı gerçekleri de öğrenecek, sırtından da bıçaklanacak, dostluğun önemini de görecek, gerçek aşkı da tadacak ama hepsi zamanla olacak
Tabi bu yolda Hayal ile birlikte Ayaz, Emir, Kerem ve de olacak.
Birden Ayaz'a elektroşok cihazı verdiler. Ayaz'ın bedeni bir yukarı bir aşağı hareket ediyordu. Eğer ona bir şey olursa ben dayanamazdım.
"Ayaz! lütfen bana geri dön."
ağlamaktan gözlerim hiçbir şeyi net göremiyordu.
"Kurtarın onu!"
"Ayaaaz!"
"Kardeşim bırakma bizi!"
doktor elektroşok vermeyi bırakmıyordu. Bir kere daha yaptı ardından bir kere daha. Onu böyle görmek içimi parçalıyordu. Onsuz yaşayamazdım ben, bizim daha yaşayacak çok şeyimiz var ve Ayaz'ım beni bırakmaz, bırakamaz, bırakmamalı.
Ayaz beni bırakma
Cihazlardan ses gelmeye başladığında anladım. Ayaz'ım beni bırakmadı. O güzel kalbi yine atıyor, şuan tarif edilemez duygular yaşıyordum. Ayaz'ımın kalbi yeniden atmaya başladı. Allah'ım sana şükürler olsun. Eğer Ayaz'a bir şey olsaydı dayanamazdım. Sevinçten bir anda Kerem'e sarıldım.
"Allah'ım çok şükür hayata tutunmayı başardın."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bu sefer ki gözyaşlarım mutluluk gözyaşlarıydı. Doktor dışarı çıktığında hemen yanına koştum.
"İyi değil mi? hayati tehlikeyi atlattı."
"Endişelenecek bir şey kalmadı gayet iyi durumda birazdan yanına gidebilirsiniz fakat fazla uzun sürmesin."
"Tamam çok sağ olun"
heyecandan kalbim pır pır atıyordu. beş on dakikanın ardından hemen odaya doğru koştum, daha fazla beklemek istemiyordum. Kerem bizi yalnız bırakmak istemişti.
"Ayaz aşkım bak ben geldim. Çok özledim sesini duymayı, gözlerinde huzura ermeyi. Hadi uyan."
Ayaz bunu hissetmiş gibi gözlerini araladı ardından tekrar kapadı ve tekrar açtı.
"Ayaz buradayım canım."
"Hayal"
"Ayaz'ım" deyip kollarımla sarıp sarmaladım onu
"Sen iyi misin?"
"Şu durumda bile hala beni mi düşünüyorsun. İyiyim ben, asıl sen iyi misin?"
"Seni gördüğüm için iyiyim."
"Ayaz o kadar korktum ki sana bir şey olacak diye kalbin durdu biliyor musun? ama sonra tekrar hayata döndün. Benim bağırışlarımı duydun herhalde."
önce kaşlarını çattı o da şaşırmıştı.
"Beni sen hayata döndürdün."
hafifçe gülümseyip tekrar sarıldım.
"Ayaz çok özür dilerim hepsi benim suçum seni dinleseydim bunları yaşamazdın."
"Özür dilenecek bir şey yok güzelim sen hakkın olanı yaptın ayrıca bu yaşananlarda senin hiçbir suçun yok."
