Bu hikaye hepimizin hikayesi Hayal bu yolda bazı gerçekleri de öğrenecek, sırtından da bıçaklanacak, dostluğun önemini de görecek, gerçek aşkı da tadacak ama hepsi zamanla olacak
Tabi bu yolda Hayal ile birlikte Ayaz, Emir, Kerem ve de olacak.
Gözlerimi araladığımda burnuma hafif bir koku geldi. Vanilya. Çok güzel kokuyordu bu kokunun sahibi Ayaz'dı başımı göğsünden hafifçe kaldırdım ve yastığa geçtim. Uyurken çok tatlıydı. Yavaşça yanına yaklaşıp yanağına bir öpücük kondurdum. Bana ne oluyordu böyle? daha düne kadar Ayaz'a uyuz oluyordum, yada kendimi kandırıyordum. Hafifçe gözlerini araladı, beni görünce gülümsedi.
"Her gün böyle mi uyandıracaksın?"
kaşlarımı çattım. "Rahatsız mı oldun?"
yine o etkileyici gülümsemelerinden yaptı.
"Aksine, sevdim ben bunu her gün böyle uyandır beni."
gülümsemem yerine geldiğinde yataktan doğruldum ve üstümü giydim benimle beraber Ayaz'da kalktı pantolonunu ve üstünü giyip kapıyı açtı bende Ayaz'ın elinden tutup çektim. Aşağıya indiğimizde Emir kahvaltıyı hazırlıyordu, bugün günlerden cumartesi olduğu için tatildi.
"Oooo çifte kumrular uyanmış" Emir göz kırpıp "Geceniz nasıl geçti azgın haydutlar" deyince gözlerimi devirdim.
"İyi geçti." dedi, Ayaz
"Onu fark ettim, inlemelerden bir türlü uyuyamadım ki dayanamayıp odaya dalacaktım ama rahatınızı bozmak istemedim."
utançtan kıpkırmızı olmuştum.
"Emir bence sen bir daha konuşma, nasıl fikir?" Ayaz'a onay verdim. "İyi fikir"
Emir pis pis sırıttıktan sonra kahvaltımızı yapmaya başladık. Kahvaltımız bitince hep birlikte sofrayı toparladık. En sonunda kendimize birer kahve yapıp koltuğa oturduk.
"Ee bugün ne yapıyoruz, sevgili de oldunuz şimdi siz ben sapım her zamanki gibi. Yani size yük oluyorsam ben gelmem."
hafifçe gülümseyip yavaşça Emir'in omzuna vurdum. "Deme öyle biz nereye sen oraya."
Emir bir çocuk gibi sevindi.
"Ee söyle o zaman Emir nereye gidelim, nereye gitmek istersin?" dedim.
Emir hafifçe kahkaha attı. "Saçmalamayın takılıyorum, abi sevgilisiniz gidin gezin tozun."
"Emir haklı" Ayaz'a dönüp baktım iki elini birden havaya kaldırdı. "Hiç bakma öyle, haklı gezip tozalım."
"Şapşal" deyip güldüm. "O zaman sen söyle Ayaz bey nereye gidiyoruz?"
"Sinemaya."
"Biletimiz var mı?"
"Var, her şey hazır senin için." dayanamayıp Ayaz'ın boynuna atladım.
"Tamam o zaman, ama öncesinde eve bir uğrayabilir miyiz? üzerimi değiştirmem gerekiyor da."
"Olur." Ayaz'la kapıya doğru yöneldik. Ardından Emir'le vedalaşıp oradan ayrıldık. Yaklaşık yarım saat sonunda eve gelmiştik. Kapıyı açıp içeri girdiğimde annem hala evde yokru hızla yukarı çıkıp üzerime kırmızı bir elbise giydim ve saçlarımı açık bıraktım hafif dalgalanmıştı. Bu güzel görünüyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
