Aşk Oyunu

14.Bölüm=Kardeşlik

Gözlerimi açtığımda yanımda Ayaz'ı görmek beni mutlu etmişti. Güne güzel başladım Allah'ım ne olur böyle devam etsin. Ayaz da gözlerini araladı, beni görünce gülümsedi.

"Günaydın"

"Günaydın"

 yerinden hafifçe doğrulup yanağıma bir buse kondurdu.

"Emirler gitti mi?"

"Gittiler"

"Hadi güzelim kalkalım geç kalacağız."

"Tamam kalktım."

yerimden doğrulup banyoya ilerledim ardından işlerimi halledip çıktım. Aşağı indiğimde Ayaz ikimize de sandviç hazırlıyordu.

"Kusura bakma güzelim maalesef sana bugün mükellef bir sofra hazırlayamadım. Çünkü geç kalacağız hadi çıkalım."

Ayaz'a tebessüm edip elindeki sandviçten birini aldım ve yemeye başladım. Sokakları hızlı hızlı geçiyorduk çünkü geç kalmak üzereydik. İkimiz de sandviçimizi bitirmiştik. Ayaz ile el ele yürüyorduk şuan

Okula vardığımızda hemen sınıfa koştuk. Allah'tan geç kalmamıştık. Hoca da bir iki dakikanın içinde gelmişti. Dersi bu şekilde atlattıktan sonra her zamanki gibi hep birlikte kantine çıktık. Bunu onlara nasıl söyleyecektim bilmiyorum ama bundan emindim.

çok tatlı sohbet ediyorlardı.

"Olum niye inanmıyorsunuz kızlar beni Justin Bieber'a benzetiyor."

"Yav he he Emir inandık."

Ayaz da Kerem'le Emir'in atışmasına gülmekle meşguldü. Ayaz başını bana doğru çevirince kaşlarını çattı.

"Güzelim iyi misin?"

"Size bir şey söylemem lazım."

"Söyle kız civciv"

Emir'e gözlerimi devirdim ve anlatmaya başladım.

"Şimdi ben Sevim'le kardeşmişim ya işte benim bunu Sevim'e söylemem lazım."

"Hayatta olmaz."

"Ya Ayaz nasıl olmaz olur işte."

"Kızım delirdin mi sen zaten geçenlerde gizli gizli gitmişin yanına bizden habersiz."

"Off Kerem sen bir şey de bari"

"Üzgünüm Hayal çok tehlikeli."

"Off ben size haber verdim. Endişelenmeyin yani ama ben gideceğim beni engelleyemezsiniz bunu ona söylemem lazım belki yumuşar."

"Hayal sen ne zannediyorsun sen bunu ona söyleyince senin boynuna atılıp canım kardeşim mi diyecek. Seni tehlikeye atmam"

oturduğum sandalyeden hızlıca kalktım ve arkama bakmadan yürümeye başladım. Gözlerim dolmuştu. Ayaz'a kırıldım çünkü beni incitti. Biliyorum beni kardeş olarak görmeyecek ama belki içindeki kin azalır. Kimse beni anlamıyor

Birden kolumdan bir el tuttu ve beni kendine çevirdi.

"Hayal güzelim özür dilerim, öyle demek istemedim affet ama seni böyle bir şey için tehlikeye atamam"

"Ya biraz anla beni, sonucu her ne olursa olsun bunu ona söylemem gerek."

"Of Hayal of peki, ama bizde geleceğiz"

"Tamam"

kolumu Ayaz'ın elinden kurtardım tam arkamı dönüp gidecekken birden belimden tutup beni kendine çevirdi ve hiç beklemediğim bir anda dudaklarıma yapıştı. Önce biraz afalladım fakat sonra ellerimi boynuna dolayıp öpüşüne karşılık verdim. Etraftaki herkesten "oooo" sesleri yükseliyordu. Ayaz başını geri çekip alnını alnıma yasladı.