12:55AM
ဆိုးလ်မြို့စွန်က စိုက်ပျိုးရေးခြံကြီးတစ်ခုရဲ့မှောင်ရိပ်ကျနေသောနေရာများဝယ်လက်နက်ကိုယ်စီဖြင့် လူတစ်စုဟာ နေရာကိုယ်စီယူထားကြတယ်
အလင်းရောင်ကွက်ကွက်လေးရှိနေသောနေရာတွင် တော့ သေနတ်ကိုသေချာစွာကြည့်ရှုနေတဲ့ Mr.Kang
"မင်ယွန်းဂီဆိုတဲ့ကောင်မလာသေးဘူးလား "
"ဟုတ်ကဲ့ 1နာရီထိုးပါတော့မယ်"
Mr.Kangသည် လူယုံကိုခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်
ထိုအခိုက် သစ်ရွက်ခြောက်များကို ခပ်မှန်မှန်နင်းလာတဲ့အသံကြောင့်
လူများအားလုံး လက်နက်အသင့်ပြင်လိုက်တယ်
"Wait ကျွန်တော်ပါ လန့်တတ်လိုက်ကြတာ"
ခပ်ရွဲ့ရွဲ့အပြောနှင့် ပါလာတဲ့ပစ္စည်းထုပ်လေးလေးကြီးကို Mr.Kang နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် မြေပြင်ပေါ်သို့ပစ်ချလိုက်တယ်
"1နာရီတောင်ထိုးတော့မယ်"
မင်ယွန်းဂီသည် လက်ကနာရီကိုကြည့်ကာ
"အင်း မှီတယ်လေ "
Mr.Kangသည် မထီတထီပြုံးနေသောမင်ယွန်းဂီကို ပိတ်ရိုက်ချင်ပေမယ့် ထိန်းထားလိုက်ရသည်
"ဘယ်မှာလဲကျွန်တော့်ပစ္စည်း "
"ဟေ့ကောင်တွေ ပုလဲနက်ကိုယူခဲ့"
လူယုံများသည် သေးငယ်သော စက္ကူအိတ်အသေးလေး တစ်အိတ်ကို သူတို့သူဌေးလက်ထဲထည့်ပေးလိုက်သည်
" စက္ကူပဲပါမှာတော့မဟုတ်ဘူးမလား "
"ဒီပမာဏက မင်းပစ္စည်းတန်ဖိုးနဲ့ယှဉ်တောင်များချင်များအုံးမှာ လျှာမရှည်နဲ့"
ယွန်းဂီက ကမ်းပေးလာသော
အိတ်ကိုဖွင့်ကြည့်ရင်း
ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်သည်
အိတ်ထဲကတစ်ထပ်ထပ်ထုပ်ထားသော ပလတ်စတစ်အိတ်ထဲတွင်ပါရှိသည့်အနက်ရောင်ဆေးလုံးသေးသေးလေးများက မီးရောင်ဖျော့ဖျော့အောက် နာမည်နှင့်လိုက်စွာ ပုလဲနက်များကဲ့သို့တောက်ပြောင်နေသည်
ထို့နောက်Mr.Kangကိုပြုံးကြည့်၍
"ဒါဆို ကိစ္စပြီးပြီပေါ့ "
YOU ARE READING
အိမ်မက်ငယ်(Namgi fic)
Fanficဒီအရာတွေအားလုံးက အိမ်မက် တွေသာဆိုရင် Alarmမမြည်လာဖို့ ကိုယ်တကယ်ဆုတောင်းတယ်🖤🌧️
