Pinhan (Ara Verildi)

2 | Kararlar ve Gidişler

Selam!

Nasılsınız?

Hepimize geçmiş olsun.. başımız sağ olsun. Umarım hepiniz iyisinizdir🙏🏻

Aslında konuşulması gereken çok şey var ama cidden kelimeleri toparlayamadığımı hissediyorum. Bu sadece bir deprem değildi, bu kadar şeyi sadece deprem yapmadı. İnsanların suçu bu. Umarım sorumluları da en kısa sürede hak ettikleri cezayı alırlar. İnsanlar da bir an önce depremin bize göre değil bizim depreme göre yaşamamız gerektiğini kavrarlar.

İyi okumalar❤️‍🩹

[26 Haziran 2022]

Kolumu çekiştiren küçük ellerle kaşlarım çatılırken kulağıma boğuk bir ses doldu. "Oğlum yapma hadi eve geçin siz. Ben annenizi alıp geliyorum."

Yanımdan uzaklaşan adımlardan sonra yanağımda hafif bir temas hissettim. Kaşlarım çatılırken kafamı diğer tarafa çevirdim. Sesli bir nefesin ardından biri bedenimi kucakladı. Gözlerim yavaşça açılırken Asil'in gözleriyle çakıştı gözlerim. "Uyu hadi, ben seni odana bırakırım."

Sessizce başımı sallayıp omzuna yaslandım. Dikkatli adımlarla eve girdiğimizi hissettim. Birkaç dakika sonra sırtım yumuşak bir yüzeye değdi. Yastığıma sarılıp kıvrıldığımda bir şey örtüldü üstüme. Hissettiğim sıcaklık beni kendine çekerken yeniden uykuya daldım.

-

Yüzümde dolaşan minik parmaklarla gülümsedim. "Baba! Annem uyandı!" Bulut'un fazla yüksek tondaki sesiyle yüzüm buruştu. Ardından yanağımda minik dudaklarını hissettim. "Günaydın anne!" Uzun zaman sonra fazla neşeli çıkan sesiyle güldüm. "Hadi gözünü aç!"

İsteğiyle oyun oynamak için açmadım gözümü. Minik parmakları gözüme değdi. Ardından Asil'in sesini duydum. "Oğlum hadi, abin seni bekliyor."

Yatakta hafifçe hareketlendi. "Ama baba annem gözünü açmıyor." Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım ama Asil'in gülüşünü duydum. Yatakta yan tarafım çökerken daha büyük bir parmak yanağımı dürttü. Aynı şekilde Bulut da diğer yanağımı dürterken gülüp açtım gözlerimi. Bulut sevinçle el çırpıp kollarını boynuma sardı. "Yaşasın! Annem uyandı!" Asil'e döndü bu sefer. "Baba bak annemi uyandırdım!"

Asil güldü bu sefer. "Aferin oğlum. Hadi artık mutfağa, abin bekliyor seni."

"Tamam baba." İkiletmeden yataktan inip koşarak odadan çıktığında arkasından Asil 'dikkatli ol' nutuğunu çekerek gitti. Arkalarından gülümseyip kalktım yataktan.

Üstümde hâlâ sabah giydiklerim vardı. Hızlıca dolaptan eşofman ve bol bir tişört aldım. Hızlıca giyinip banyoya geçtim. Elimi yüzümü yıkayıp saçımı alttan topladım. Çıkan birkaç minik saçı kulağımın arkasına attım. Banyodan çıktığımda mutfaktan gelen seslerle oraya ilerledim.

Masanın bir kenarında Bulut bir kenarında Uzay otururken ortalarında Asil vardı. Bir Bulut'a bir Uzay'a önündeki tavuk pilavı yediriyordu.

"Bana yok mu?" Mutfağa girdiğimde Bulut gülerken Uzay el salladı. Ben de ona el salladım.

Asil kaşlarıyla ocağı işaret etti. "Orada var pilav." Başımı salladığımda su isteyen Bulut'la saldalyeden kalktı. Yanıma geldiğinde bardak verdim. Önündeki sürahiden suyu doldururken konuştu. "Evde olmamdan rahatsızsın biliyorum ama yorgun duruyordun, çocuklar da eve gelmek istemişlerdi. Tek kalmasınlar diye de eve girdim. Seni de hava soğuyunca odana taşıdım ama daha fazla dokunmadım."