~Sɪʟᴇɴᴛ Lɪᴇs~ 「Ray x Okuyucu」

I

╭══════ ▫ - ▫ ══════╮
              
1. Perde
  
'Çiçek gibi açan'

           ꧁ᴥ︎︎︎꧂          
╰══════ ▫ - ▫ ══════╯

Küçük kızın yüzü ortaya çıkarken küçük eller bir kapının parmaklıklarına dolandı. farklı yönlere çıkmış turuncu saçları ve içeriyi daha iyi görebilmek için öne eğilirken şimdi korkuyla parlayan açıl yeşil gözleri vardı.

"Bu nedir?" Diye sordu sessizce, sanki bir şeyleri gözden kaçırabilirmiş gibi gözlerini kırpmadan.

Salonun kapıları birbirinden kilometrelerce eşit olarak ayrılmılştı, hepsi kapalı olan bir ışık her birinin üzerinde asılıydı. Koridor karanlıktı ve ürkütücü bir his veriyordu. Soğuk duvarlar topraklarla kaplanmış tuğlalardan yapılmıştı. Zemin katı betondan yapılmıştı.

"Bir kapı. İçeriyi ve dışarıyı birbirine bağlar." diye yanıtladı beyaz saçlı küçük çocuk.

Küçük kız, "Hiç dışarı çıkmadık." yorumunu yaptı.

Sadece ikisi konuşsada, kapının önünde dört küçük figür vardı.

"Çünkü doğduğumuzdan beri buradayız." Oğlan cevap verdi. İki erkek ve iki kız vardı. Konuşmayan çocuğun bir gözünü kapatan siyah saçları vardı. Dikenliydi ve koyu orman yeşili olan gözbebekleri küçüktü.

O travma geçirmiş gibi duruyordu.

Turuncu saçlı küçük kız "Annem bize hep söyler değil mi?" dedi. "Tehlikeli olduğu için ormanın arkasındaki kapıya ya da çite yaklaşma." Diye azarlayan bir sesle tekrarladı.

"Bunun yalan olduğu açık." diye araya girdi siyah saçlı çocuk, bu da beyaz saçlı kızın ona dönmesine neden oldu.

"O yalan söylemez!" Diye tartıştı ama görmezden gelindi.

Beyaz saçlı çocuk alçak bir sesle "Gerçekten mi?" diye sordu.

"Hey Ray!" Yeşil gözlü kız, Ray olarak bilinen siyah saçlı çocuğa döndü, "Dışarı çıkınca ne yapacaksın?"

Aşağı baktı "Bilmiyorum. Sen ne yaparsın?"

"Zürafaya binerdim!"

"İyi şanslar."

Ve bununla birlikte, Ray karanlık salondan uzaklaştı. Beyaz saçlı kız anlayışla omzunu sıvazladı.

"Merak ediyorum..." Beyaz saçlı çocuk eliyle demirliklere dokundu, "Bu kapının bizi neyden koruduğunu merak ediyorum.."

Üçü kapıya baktı, merak yada korku, zihinlerini doldurdu.

╭───── • ☆ • ─────╮

  {Bölüm 1:}
 
{Görüşürüz Conny}

╰───── • ☆ • ─────╯

Emma yatağında huzur içinde uyurken büyükbaba saati tik tak sesi ile evi doldurdu. Boynunda 63194 numaralı dövme vardı. Saçları düğümleniyor ve battaniyeleri etrafında dolanıyordu. Güneş tam altıda doğar ve evin içinde çocuklara uyanmalarını bildiren bir zil çalar.