~Sɪʟᴇɴᴛ Lɪᴇs~ 「Ray x Okuyucu」

XXII

───────────────────────

6. Perde

'Kardeş rekabeti'

꧁ᴥ︎︎︎꧂

───────────────────────

Ray ve Emma iblis şatosu kasabasına koştu. Çevrelerindeki iblisler katledilirken hava ciğerlerini yaktı. Don, Gilda, Mujika ve Sonju arkalarından koştu.

Şehir merkezine gitmeleri gerekiyordu. Yapmak zorundaydılar. Norman'ı durdurmak için. Onu oyalıyordu, (Y/n) onu oyalıyordu.

Ayakları yere vuruyor, zamanında yetişmiş olmaları için dua ediyorlardı. Yutulurken veya öldürülürken etraflarındaki iblisler çığlık attılar. Ray ve Emma, ​​Barbara'nın yanından geçerek bir iblisin kafasına bir sopayı vurdular. Cislo, ikişer ikişer vuruyor. Neredeyse orada. Birkaç üyeyi geçtiler.

Emma gülümsemeden edemedi, ne de olsa bir planları vardı. Norman'la konuş, fikrini değiştir. Diğer çocuklar herkesi
(Y/n)'nin kasabasına götürüyorlardı. Sonju'ya göre çok daha büyük ve çok daha rahat hale gelmişti.

Ray o kadar rahatlamıştı ki yaşıyordu. Aşkı hala yaşıyordu ve bundan çok mutluydu.

Ama şu andan itibaren odaklanmaları gerekiyordu. (Y/n) ve Norman'ı alın, sonra kasabaya kaçın, çiftlikleri yok edin ve insanların dünyasına gidin. Çok yakın.

İyi olacaklardı.

───────────────────────
(yazar görüntü koymamış.)

꧁{Bölüm 22: metal çarpışması}꧂
───────────────────────

(Y/n) onuncu kez Norman'dan uzaklaştı. Onun kim olduğunu bilmiyordu. Bir iblis maskesi ve bir pelerin giymişti, onun insan olduğunu bilmesine rağmen, herhangi bir ayırt edici özellik göremiyordu. Ofladı ve tekrar ayağa kalktı. Onda veya Norman'da bir çizik yoktu.

'Bu kişi kim?' 'Beni incitmeye çalışmıyorlar ama ben de onları incitemiyorum, sanki oyalıyorlar... Farklı bir şekilde saldırmam gerekecek' diye düşündü.

Norman kılıcını kaldırdı, "Sen kimsin? iblis değilsin, ellerini görebiliyorum." (Y/n) bir santim kıpırdamadı. "Denek miydin? Kızmalısın! Neden onların tarafını tutuyorsun?"

Tanrım, cevap verebilmeyi ne kadar isterdi ama Norman onun olduğunu anlardı. Bunun için çok fazla bilinmeyen faktör vardı. Esas olarak, Norman'ın nasıl tepki verebileceği. Hayal gördüğünü düşünüp onu öldürmeye mi çalışacak? Bunun bir numara olduğunu düşünüp onu öldürmeye mi çalışacak? Neyi yanlış yaptığını anlayacak mı? Ayrıca Ray ve diğerleri neredeydi? Ne kadar uzakta olduklarından emin değildi. Kendini ifşa etmesi çok riskliydi.

Derin bir nefes aldı ve kılıcını sıkıca tuttu. Ayaklarını yere bastırdı. Etrafındaki közler yanaklarını ve kirpiklerini yaladı. Aldığı her nefes ciğerlerini yakıyordu ama (Y/n) savaşmaya devam etti. Her şeye rağmen kardeşine kaybetmeyecekti. Asla!

Norman hücum etti ve kolaylıkla kaçtı. Kılıcını ona doğru savurdu. Engelledi. Onu ayaklarından düşürmeye çalıştı, o kaçtı ve ayaklarını yerden kesti.

Norman yere çarptığında inledi, hava yorgun ciğerlerini terk etti. Yavaşça, geri yalpaladı. Derin bir nefes alan Norman tekrar konuşmaya çalıştı.

"Biliyor musun, bana birini hatırlatıyorsun." (Y/n) ağabeyinin sözleriyle irkildi, "Kardeşim-" yüzünü buruşturdu. "Cesur, kibar ve güçlüydü."

(Y/n) derin bir nefes aldı, uzun süre tuttu, "Korkarım öldü."

Zaman dondu. Onun öldüğünü mü düşündü? Gülmek istedi, öldüğünü bilse diğerleri ne düşünürdü? Oflayarak ve nefesini bırakarak tek kelime etmedi. Norman homurdandı.

Adam ona doğru fırladı, o kıl payı kurtuldu. Homurdandı ve tekrar nişan aldı, kıl payı ıskaladı. Her ıskalama bir öncekinden daha dar.

Sabrının eşiğindeydi.

꧁ | 𓅓 | ꧂

Emma koşarken çevresini anlamaya çalışarak çökmekte olan şehrin içinden geçti. (Y/n)'yi görmemelerine rağmen Mujika ve Gilda, Ray'e onun güvende ve iyi olduğuna dair güvence verdiler ve biraz alay ettiler. O da onu sevimli bulmadan edemedi. Ray ve (Y/n), birbirlerine çarpıyorlar. Birlikte mükemmel olduklarına yemin etti.

Emma üzüntüyle içini çekti ama önündeki göreve odaklandı. Emma etrafına bakındı ve sırtından aşağı bir ürperti yayıldı. İblislerin miktarı, ateş miktarı gibi azalıyordu. Savaş bitiyordu ve görünüşe göre Norman kazanacaktı.

Kalenin ana salonuna koştular. Zamanın tükendiğini hissettiler.

꧁ | 𓅓 | ꧂

(Y/n) Norman'ın karşısında duruyordu. Nefesi düzensiz ve kararsız. Oksijen için bir zamanlar sıcak olan havayı soludu. İblislerin cesetleri her yere saçılmıştı ve Norman'ın ana grubunun tamamı silahlarını hazır halde bekliyordu.

Silahını daha sıkı kavradı.

"Öyleyse öldürmeyin, sadece yakalayın." Norman emretti. Grup sırıttı ve ona saldırdı.

"Evet patron."

Verdiği mücadeleye rağmen sonunda Zazie'nin kollarına sarıldı.

Ancak o sırada kapılar çarpılarak açıldı.

Emma ve Ray koridora koştular ama gördükleri şey karşısında donup kaldılar. Cesetler her yere dağılmıştı. (Y/n) Zazie'nin kollarına sarılmış, kılık değiştirmesi hâlâ üzerinde. Ray gergin.

"Ah, ne kadar yazık. Çok geç kaldın, Emma." dedi Norman, yüzünde boş bir ifadeyle. "Ancak, en iyi kısma geliyordum." Bıçağını (Y/n)'nin boğazına dayadı.

"Ben de bu haini öldürmek üzereydim."

꧁SON꧂

───────────────────────

(Gene görüntü koyulmamış)

{Kelime sayısı: 656 }

───────────────────────

Çıldırcam, çok iyi. Düşünsenize öz kardeşinizin boğazına bilmeden bıçak tutuyosunuz haha.