"Anne," Ray Emma'nın kırık bacağını işaret etti, "Emma'nın bacağına ne oldu?"
"Tamamen kırıldı." "Ben yaptım" diye mırıldandı.
(Y/n)'nin gözleri yaşlarla dolarken herkes şok içinde baktı. Kıza sıkıca sarıldı.
"Endişelenme (Y/N), iyi kırdım ki iz kalmasın. Sadece dinlenmesi ve iyileşmesine izin vermesi gerekiyor. Yine de birkaç ay sürecek," yetişkin Ray'e döndü, "Umarım doğum gününden önce iyileşir Ray."
Isabella, Emma'yı (Y/n)'nin elinden kaldırdı, "Norman, o ipi sonra bana getir. Tamam. Millet, hadi eve dönelim."
"Oh! (Y/N) Hem etkilendim hem de hayal kırıklığına uğradım." Isabella durdu ve arkasındaki genç ikize baktı. "Beni istediğini yapmam için manipüle ettin ve bana yanlış bilgi verdin. Bu çok dahice ama çok pis bir numara canım."
Herkes inanamayarak kızı çevirdi.
(Y/n) sırıttı, "Evet, zayıf noktanı bile verdin."
"Beni yavaşlatmak için beni kullandın."
(Y/n) başını salladı.
Isabella gülümsedi ve devam etti.
"Sen olağanüstü bir anne olurdun." O fısıldadı.
───────────────────────
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
꧁{Bölüm 8: Kaçış planı}꧂
───────────────────────
(Y/n) Norman'la birlikte ormanda koştular. Ona göre, bölgeyi kontrol edip kendi başlarına kaçacaklardı. Yalan söyledi. Ve o bunu biliyordu, ama onunla gitti.
Norman ipi ağaca bağladı ve kendisini ağaca doğru itmek için kullandı. duvar. Ablası arkasından gitti ve o da onun kalkmasına yardım etti.
Duvarın üzerinden baktıklarında ikizler nefes nefese kaldı. (Y/n) oturdu ve bacaklarını duvarın kenarından sarkıtarak aşağıya baktı. Acı-tatlı bir şekilde gülümsedi ve Norman'ın gözleri boşlukta kaldı. Tıpkı altlarında olduğu gibi, bir uçurum. (Y/n) iç çekti ve ellerine yaslandı. Norman onun yanına oturdu.
