~Sɪʟᴇɴᴛ Lɪᴇs~ 「Ray x Okuyucu」

XXX

───────────────────────

Final
꧁ᴥ︎︎︎꧂

───────────────────────

(Y/n) bir koridorun duvarına yaslanırken içini çekti, Ray eğildi ve bir an nefes nefese kaldı. İblislerle dolu 4 odayı henüz boşaltmışlardı. Eli ağrımıştı ve kılıcını çok fazla kullanmaktan su toplamıştı. (Y/n) kulaklığını taktı ve konuştu.

"Ratri ile işler nasıl gidiyor?"

Oliver'ın sesi ona geri geldi, "Dinlemiyor ve bu noktada Emma'yı bıçaklamak üzere."

"Ah, bu rahatlatıcı." Ray ofladı ve oturdu.

(Y/n) kıkırdadı, "Üssü temizlemeyi neredeyse bitirdik, son katta 2 oda daha."

Kılıcını daha sıkı kavradı ve acı şoklarının kollarından göğsüne doğru yayılmasına neden oldu. Ray'e baktı ve başını salladı, sonra kendini ileriye ve yan odaya fırlattı.  Yine şeytanlarla dolu. (Y/n) sıçradı ve arka arkaya duran üç iblis kafasını kesmeden önce duvardan atladı. Bazı iblislerin kafalarına ateş açıldı. Ray de oradaydı.  Hedefinin yerinde olmasına biraz şaşırmıştı ama sonra neredeyse 4 yıllık pratiği olduğunu fark etti. Bir dans gibi savaştı. Döndüğünde kılıcı da döndü.  Dövüşmeyi düşmanıyla bir vals gibi ele aldı. Yaklaşık 20 dakika sonra tüm iblisler ölmüştü. Havadar bir şekilde güldü ve duvardan aşağı kaydı. Kasları ağrıyordu ve artık hareket etmemesi için ona bağırıyordu ama buna mecburdu. Ray onun yanına kaydı ve başını onun omzuna yasladı. Sonsuza dek oturdular.

Sonunda (Y/n) "Hey Ray?"

"Hm?"

"Annem iyileşirse, onunla insan dünyasında yaşar mıydın?"

Bir an düşündü, "Belki ama sanırım benden en az 12 kez özür dilemesi gerekecek."

"Neden on iki?"

"Çünkü bana o kadar yıl kötü davrandı ki." Yarım omuz silkerek cevap verdi.

(Y/n) mırıldandı ve bakışlarını ondan kaçırdı. Başını onunkine yasladı, ona şimdi söylemeliyim.

"Seni seviyorum." diye mırıldandı.

Ray ona şok içinde baktı ve kıkırdadı, "Kahretsin, önce ben söylemek istiyordum."

Güldü, "Bunu beklemiyordum."

Ona bakmak için başını kaldırdı ve ona tutkulu bir öpücük verdi. Geri çekildiğinde alınlarını birbirine değdirdi, "Bende seni seviyorum."

Gülümsedi, "Hadi, bu son odayı bitirmeliyiz."

꧁ | 𓅓 | ꧂

Ray ve (Y/n) bir kez daha Gracefield evinin önünde durdular. Burada olmak garip hissettiriyordu ama fazlasıyla nostaljikti. Ray ona verdiği cep saatine baktı. "Hey, bu benim cep saatim mi?"

Gülümseyerek "benim sanmıştım" dedi. Ona şakacı bir şekilde baktı ve izleyiciye bakarak yürüdü. "Bir şey fark ettim." O devam etti.