───────────────────────
5. Perde
'çok uzakta'
꧁ᴥ︎︎︎꧂
───────────────────────
Ray çantasını odasına koydu. Bunca zamandan sonra Norman hayattaydı. Çok şaşırmaması gerekmesine rağmen, (Y/n) durumu iyi değerlendirdi. Çantasını açtı ve (Y/n)'nin ona yaptığı çiçek tacı aradı.
Onun iblis kasabasında güvende ve sağlam olduğu gerçeğine rağmen, içinde hala bir his vardı. Kötü bir his.
Ray çiçekli tacı bulamadan Emma odasına daldı. "Kapıyı çalar mısın?" Tek kaşını kaldırarak sordu.
Emma onu görmezden geldi, "Ray! Diğerleri burada!"
Ayağa kalktı ve odadan çıkan Emma'yı takip etti. Tabii ki, ailenin geri kalanı oradaydı. Kalabalığa hızlı bir bakış ona, onun onlarla olmadığını gördü.
Gilda ona ve Emma'ya koştu. "K-korkunçtu! Saldırıya uğradık! (Y-(Y/n) savaşmak için geride kaldı ama..."
Ray'in gözleri büyüdü. "O nerede!?"
Don başını salladı, "Bilmiyoruz... ama-"
Ray sözünü bitiremeden hızla odasına çıktı. Çantasını karıştırdı ve çiçek tacını çıkardı. Elleri titriyordu. Gözleri battı. Görüşü bulanıklaştı. Titreyerek ayağa kalktı ve geriye doğru tökezledi. Emma ve diğerleri onu takip etti.
"Ray!?" Emma duvara çarpıp yere yığılırken seslendi. Emma ona doğru koştu ve omuzlarından tuttu. Adını söyleyerek onu sarstı ama yanıt gelmedi.
Cevap verme ihtiyacı hissetmedi. Elinde onun yaptığı çiçek tacı vardı.
Çiçeklerin bir kısmı solmaya başladı.
───────────────────────
꧁{Bölüm 18: Solmuş çiçekler}꧂
───────────────────────Ray önlerindeki cennet kasabaya baktı. Çamaşır yıkayan diğerleri ona bakmak için durmuşlardı.
"O iyimi?" diye sordu Gilda, yüzünde endişe yazılıydı. Anna bir çarşaf çıkarıp iğnelerken, o bir sepet elbise tutuyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Sɪʟᴇɴᴛ Lɪᴇs~ 「Ray x Okuyucu」
Фанфик"𝑁𝑒𝑑𝑒𝑛 𝑏𝑒𝑛𝑖 𝑦𝑎𝑙𝑛𝚤𝑧 𝑏𝚤𝑟𝑎𝑘𝑚𝚤𝑦𝑜𝑟𝑠𝑢𝑛?" ~𝚡~𝚡~𝚡~𝚡~ "𝐶̧𝑢̈𝑛𝑘𝑢̈ 𝑔𝑜̈𝑧𝑙𝑒𝑟𝑖𝑛 ℎ𝑢̈𝑧𝑢̈𝑛𝑙𝑒 𝑏𝑎𝑘𝚤𝑦𝑜𝑟." ~+~+~+~+~ "𝑈̈𝑧𝑔𝑢̈𝑛 𝑑𝑒𝑔̆𝑖𝑙𝑖𝑚, 𝑢̈𝑧𝑢̈𝑙𝑒𝑐𝑒𝑘 𝑛𝑒 𝑣𝑎𝑟 𝑘𝑖...