«អ៊ួក! ៗ វ៉ក» សំលេងក្អួតចង្អោរចេញពីបន្ទប់របស់លេនយ៉ាដា វាមិនមែនរបស់ម្ចាស់បន្ទប់តែជារបស់រាងក្រាស់លូអុីសទៅវិញ
«ហុឺយ! នេះមានរឿងអីនឹង?»
«បងយ៉ាងមិចហើយ អូនទៅធ្វើស៊ុបឲ្យល្អទេ» ស្រីតូចស្រឡូនដើរមកសួរនាំ
«មិនអីទេ ពួកយើងចុះទៅក្រោមទៅ អូ! និយាយចឹងឯណាអុីសដាសុីន!» កែវភ្នែកក្រលែកមើលជុំវិញបន្ទប់
«បុត្រគេនៅខាងក្រោម»
«ចឹងឆាប់ចុះទៅ» លេនយ៉ាងដានិងរាជទាយាទបន្ដើរគ្នាចុះទៅដំណាក់អាហារស្របពេលដែលមាតានិងបិតា ព្រមទាំងព្រះជាយាហ្វីននីក៏នៅទីនោះ
«បិតា!» ក្មេងតូចអាយុពីរឆ្នាំរត់ទៅឱបឪពុកដែលដើរមក
«នៅមិនទាន់ញាំអីទៀត» លូអុីសចាប់លើកកូនពរហើយដើរមកអង្គុត
«ក៏ចាំបុត្រនឹងហើយ» ឃ្យូឈីឆ្លើយតបយ៉ាងសោះកក្រោះ លូអុីសអង្គុយចុះភ្លាមមិនបានប៉ុន្មានក៏រត់ទៅក្អួតបន្ដអ៊ួក! វ៉ក! ៗ
«លូអុីសយ៉ាងមិចនឹងបុត្រ» ជុងហ្គុករត់ទៅមើលបុត្រ ឃ្យូឈីឃើញអាការៈរបស់បុត្រក៏ងាកមកមើលហ្វីននីនិងលេនយ៉ាដា
«មានអ្វីមែនទេមាតា» ព្រះនាងហ្វីននីសួរនាំទៅឃ្យូឈីវិញ ចំណែកលេនយ៉ាដាចង់សួរដែរតែត្រូវឃ្យូឈីកាត់សំដីមុន
«ទៅហៅរាជពេទ្យមក» សំដីរបស់ឃ្យូឈីក៏ធ្វើឲ្យលេនយ៉ាដាបានសួរបន្ដ
«មាតាកើតអ្វីមែនទេ»
«ទាំងពីរនាក់ទៅដំណាក់ទទួលភ្ញៀវទៅ» លឺហើយហ្វីននីនិងលេនយ៉ាដាក៏ងើបឈរដើរទៅដំណាក់ទទួលភ្ញៀវទាំងពីរនាក់ មិនយូរប៉ុន្មានរាជពេទ្យក៏មកដល់លូអុីសនិងជុងហ្គុកក៏ឡើងមកដូចគ្នាព្រោះលឺថារាជពេទ្យមកដែលណាមួយប៉ុន្មានថ្ងៃនេះគេក្អួតចង្អោរមិនឈប់គិតថាមកពិនិត្យដែររាជពេទ្យពិនិត្យឲ្យលេនយ៉ាដារួចក៏ងាកមកពិនិត្យឲ្យហ្វីននីវិញរួចក៏ញោចស្នាមញញឹម
«អបអរសាទ! រាជទាយាទព្រះមហេសីមានគ៌របីខែហើយ» គ្រប់គ្នាលឺហើយភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ជាពិសេសលូអុីសគេសឹងតែមិនជឿ តែក៏មិនចម្លែកព្រោះអាការៈគេដូចជាកាលដែលបិតាគេមានឡូរ៉េនចឹងដែរ
«ចឹងតើបានខ្ញុំក្អួតមិនឈប់បែបនេះ»
«ប្រសើរណាស់បែបនេះរាជវង្សដាយណារីសនឹងមានទាយាទថ្មីហើយ» ឃ្យូឈីសប្បាយចិត្តណាស់ពេលដឹងដំណឹងនេះ
«បុត្រនេះកាត់តាមបិតាតែម្ដងហើយ» លូអុីសលឺបែបនឹងក៏រៀងចិត្តទន់បន្ដិចទ្រង់ដើរមកអង្គុយក្បែរហ្វីននីហើយចាប់ដៃទ្រង់ជាប់
«អរគុណសម្រាប់អំណោយមួយនេះ តែថាប្រាប់បុត្របានអត់កុំធ្វើបាបបិតាពេក បែបនេះយើងទៅបំពេញភរកិច្ចយ៉ាងមិច» លើកទីមួយហើយដែលហ្វីននីលឺសំដីយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះខ្លួន តែកុំមើលមុខលេនយ៉ាដានាងខឹងឡើងចេញផ្សែងទៅហើយ
«លូអុីសមួយរយៈនេះបុត្រនៅកំដរហ្វីននីទៅ រាជកិច្ចទុកឲ្យបិតាចុះ ណាមួយបុត្រក៏មិនសូវស្រួលខ្លួមដែរ ចាំគ៌ររាងធំបន្ដិចបុត្រលែងក្អួតចង្ហោរចាំបុត្រទៅចាត់ចែងរាជកិច្ចវិញ» ជុងហ្គុកផ្ដាំណែរនាំទៅបុត្រ លូអុីសសម្លឹងមើលមុខមាតា
«សម្រេចចឹងចុះ បុត្រមើលហ្វីននីឲ្យល្អណា»
«ក្រាបទូលមាតា» ឃ្យូឈីញញឹមតបរួចក៏ចាកចេញទៅតែក៏មិនភ្លេចទាញលេនយ៉ាដាចេញមកដែរ
«នាង! នៅធ្វើអីចេញមក»
«ព្រះពរមាតា» លេនយ៉ាដាចាកចេញទៅតាមក្រោយតែមិនភ្លេចសម្លក់មើលមុខរបស់ហ្វីននីបន្ដិចដែរ
YOU ARE READING
ពន្លកស្នេហ៍ខុសវ័យ (SS4) completed ✔️
Fanfiction«អ៊ុំជីនកុំខ្លាចអីចាប់ដៃរបស់អេលីសមក អេលីសនឹងនាំអ៊ុំជីនចេញពីស្រមោលខ្មៅមួយនេះ» «ទាំងដឹងថាយើងអាចសម្លាប់ឯងបានគ្រប់ពេល?» «ឲ្យតែអាចជួយអ៊ុំជីនបានអេលីសព្រមទទួលរងនៅការឈឺចាប់គ្រប់បែបយ៉ាងសូម្បីតែជីវិតក៏អេលីសអាចឲ្យអ៊ុំជីនបានដែល» ==== «បើគង់តែមានថ្ងៃនេះដដែល ហេត...