Out father is gay × Taekook!

9~5 Yıl Geçti..

Merhabalarr herrkessee fic'e biraz kaos katıcağım çünkü why not? Hoşunuza gider umarım biraz üzüleceğiz ama sonu mutlu olacak o yüzden her şey değecek!

İyi okumalar~

5 yıl önce..
Jeongguk'un sarhoş olduğu
Gecenin sabahı.

Kim/Jeon Jeongguk

Sabah saat 12:42. Ben.. şuan Taehyung'un yanındayım. Umarım hıçkırıklarım onu uyandırmaz.

Yaklaşık iki saat önce

Feci bir baş ağrısıyla uyandığım da saçlarım nemliydi kıyafetlerim değişmişti babamlar balayında oldukları için evde değiller ve yaklaşık bir hafta sonra dönecekler ve ben korkunç bir şekilde uyandım başım çok acıyor Taehyung yanımda mor göz altlarıyla uyukluyor ve ben kendimi çok kötü hissediyorum.

Taehyung'un dudaklarında anlamlandıramadığım bariz bir şişlik var ve dün akşam hakkında hiç birşey hatırlamıyorum, hatırlayamıyorum.

Beynim allak bullak ve hiç birşey algılayamıyorum sadece duş aldığımız belliydi ve bunu Taehyung'un ve benim hafif nemli saçlarımızdan anlayabiliyorum dudaklarımda istemsiz bir baskı var ve bu kendini belli etse bile rahatsız etmeyen garip bir duygu.

Yatakta doğrularak oturmuş etrafa meraklı gözlerimle bakıyordum.

Biraz sonra bir şeyler hatırlamaya başlayana kadar..

Taehyung'un odasındaydım, ayağa kalktığımda savsak adımlarla banyoya ilerledim o sırada beynimde bir şeyler canlandı gözlerim kararmıştı bir kaç konuşma diyaloğu Taehyung ve benim aramda geçen bir kaç konuşma diyaloğu hatırladım.

Ben hıçkırarak ağlıyorum bir yandan 'özür dilerim Taehyung' diye sayıklıyorum Taehyung gür sesiyle cevap veriyor bana
'Ağlama.. Güzelim sakin ol ağlama kızmadım ben sana tamam mı? bak hiç birşey olmadı.'

Güzelim.. Taehyung bu sözcüğü genel olarak fazla kullanmazdı sadece iki-üç defa kullandığını hatırlıyorum o zamanlarda da ben ağlama krizine girmiş oluyorum.

Uyandıktan bir saat sonra..

Kahretsin, ben.. Nasıl böyle bir şey yaptım? Ben saklayacaktım yani öyle bir şey yoktu ben onu sevmiyordum hayır hoşlanmıyordum ben nasıl yüzüne bakacağım Taehyung'un..? Nasıl?!

Hıçkırıklarım boğazıma dizilmişti, ağlamak istemiyorum ama gözlerim ve zihnim öyle söylemiyordu omuzlarım sarsılmaya başlamıştı bile çaresizlik başımdaydı bedenimi istila ediyordu endişe de peşinde koşan bir yardımcısı gibiydi çaresizlik varsa endişede vardı..

5 yıl önce, şimdi ki zaman.

Kim Taehyung

Jeongguk.. Hayatımda yaşadığım en güzel zamanlar yanımda olan ailem, o hep benim yanımdayken ben onun yanında olamayağım diye korktuğum tek kişiydi bu benim en büyük korkumdu. Ve şuan en korktuğum şey başıma geliyor, Jeongguk göğsümün biraz uzağındaydı yaklaşık yarım saat önce gelmişti. Banyoda duyduğum hıçkırıklar ile uyansam bile belli etmemiştim. Yarım saattir sarsılarak yanımda ağlıyordu göğsümün sol tarafında bir ağırlık vardı.

Bu ağırlık canımı çok yakıyordu gözlerim artık dayanamamıştı, gözyaşlarım usul usul akmaya başladığında Jeongguk daha da çok hıçkırmaya başlamıştı çünkü o benim en büyük korkumu biliyordu, onun canı yandığında benim canımın daha çok yandığını, benim her şeyim olduğunu herşeyi biliyordu.

1 hafta sonra.

"Ev değiştirmek istiyorum" dolu gözlerimle babamla konuşmak için onu odama çağırmıştım, gözlerim çok acıyordu fazlasıyla kan toplamışlardı canımı yakıyordu bir haftadır hiç aralıksız ağlıyordum Yoongi'nin evinde kalmıştım.

Jeongguk beni evde istememişti.

"Oğlum.. Senin gözlerin kıpkırmızı olmuş iyi misin? Neden ev değiştirmek istiyorsun? Young-Mi ve benden rahatsızsan, Jeongguk ve seni diğer evimize taşıyalım ister misin?"

Gözyaşlarım yeniden beni yanlız başıma bırakmıştı, ağlıyorum yeniden ağlıyorum. Bir haftadır yaptığım tek şey olan ağlama seanslarım beni asla tek bırakmıyor.

5 yıl sonra..

~
Merhabalar yeniden gece dört suları başka bir bölüm gelebilir pek emin değilim umarım beğenmişsinizdir!