Out father is gay × Taekook!

11~Bazı Sözler Tutulmaz

Selammlarr bugün biraz daha iyiyim kulak ağrım fazlasıyla azaldı, sizlere bölüm yazmak istedim belki 2 bölüm gelebilir birincisi bu olacak ikincisi 03:45 gibi gelebilirr umarım beğenirsiniz!

~İyi okumalar

Kim Jeongguk

"Canım acıyor.. Sanki ben sana ihanet etmişim gibi önümde ağlama, çünkü bunlar ihanet ettiğin birisinin önünde yapabileceğin şeyler değil. Biliyorsun değil mi?"

Kalbime binlerce iğne saplanmış gibi hissediyorum.

Bunu ben kendime yaptım.

En değerli dostumu, ben kendi ellerimle ittim. Neden peki? Bunu benim kendime sormaya gücüm yoktu, siz ne sanıyorsunuz ben 5 yıldır Taehyung'un yüzüne isteyerek mi bakmadım? Yanılıyorsunuz, bakmak istesem bile cesaretim yoktu.

Babam gelip bana 'Neden Taehyung ile sorunların var?'dediğinde ben ne yapacağımı bilemedim. O gün söyledim ben babama anlattım herşeyi sadece benim bildiğim şeyleri.

Yaklaşık 6 Yıl önce..

Babam Taehyung ile yatarken yanımıza gelmiş konuşmak istediğini söylemişti. Taehyung'un odasından çıkıp kendi odama geldik, babam sıkıntılı nefesler alıyordu açıkcası fazlaca gerilmiştim. Ellerim terlemiş ve titremeye başlamışlardı, soğuk soğuk terliyordum. Babam sıkıntıyla konuşmaya başlamıştı.

"Jeongguk.. Bu zamanlar gerçekten iyi misin oğlum?"

"Evet baba ben iyiyim , peki sen neden böyle gerginsin?"

"Oğlum, Taehyung ile neden sorunların var..?" babam gergin ve titrek bir sesle konuştuğunda tenimin buz kestiğini hissettim.

"Baba.." sesim titriyordu gözlerim dolmuştu kendimi çok halsiz hissetmeye başlamıştım.

"Sen.. Yani nereden anladın?"

"Aslında önceden ben anlamamıştım Do-young amcan anlamış bana bir sorun olduğunu ve özellikle 2-3 aydır böyle olduğunu söyledi ne oldu oğlum neden kötüsün?"

"Baba, ben yani birisinden hoşlanıyorum.."

"Taehyung mu?"

"Ne?!"

"Taehyung'dan mı hoşlanıyorsun?"

"Baba nereden anladın?" gözyaşlarım yavaş yavaş süzülmeye başlamıştı, ben onunla bir çift olamayacağımızı biliyordum bu kalbimi çok fazla ağrıtıyordu.

"Ben çocukluğumuzu bitirmek istemiyorum,onun benden uzaklaşmasını istemiyorum baba.."

Şimdiki zaman..

Ben çocukluğumuzu bozmamak için uğraşırken Taehyung ve benim aramdaki bağımızı bozmuştum. Bütün sorunları ben yaratmıştım bizim hayatımızda sorunları olan kişi bendim.

Ben böyle olsun istememiştim. Hiçbir zaman o gece sarhoşken ıslak bir rüya gördüğümde de böyle olsun istememiştim.

Ağlamak istiyordum ben artık içimdeki sesi durduramıyorum.

Her onu görüp bakamadığımda, karşıma çıktığında, benimle konuşmak için çabalamasında, her böyle bir olay olduğunda daha da artan o sesi artık ben durduramıyorum.

O ses özlemin ve ateşin sesiydi. Taehyung ile olan özlemimimizin ve yandığımız ateşin sesi.

"Özür dilerim.. Yani beni affetmeni istemiyorum sadece özür dilerim Taehyung.." ağlamamın şiddeti artmıştı eskiden Taehyung'un benim ağlamama bir zaafı vardı, ve
sanırım sadece eskide kalmıştı.

Bu düşüncemi çürüten tek şey bir hareketten ibaretti.

Taehyung'un beni omuzlarımdan tutup göğsüne yapıştırmasından.

"Ağlama." sert ve otoriter sesi ortadan kalmıştı, yerine şefkatli rahatlatıcı bir ses gelmişti.

Ağlamam yavaş yavaş dinerken, ellerimi Taehyung'un omuzlarına sarmış göğsüne iyice sokulup kokusunu içime çekmiştim.

Hâlâ eskisi gibi kokuyordu.
Sadece.. Kendimi bildim bileli hiç değişmeyen kokusuna bir koku karışmıştı.

Sigara kokusu.

Kafamı hızla kaldırıp Taehyung'a bakmaya başlamıştım, yüzünde çok hafif ve buruk bir gülümseme vardı bu ona karanlık bir hava katıyordu.

Taehyung artık sigara kullanıyordu. Hayır hayır Taehyung sanırım 5 yıldır sigara kullanıyordu.

"Sigara.. Asla içmem diyordun Taehyung?"

"Asla asla dememek gerekmiş Jeongguk." sesi boğuk ve kısık bir sekilde çıkmıştı. Aklımdaki anıyla gözlerim yeniden dolmaya başlamıştı.

13 Yıl önce..
Taekook 10 Yaşındayken

"Kookiiee!~ Neredesiin?"

"TaeTae senin odandayım, ne olduuu?"

Babam ve Do-young amcam işe gitmişlerdi, Taehyung en son dışarıya Yoongi ile oynamaya çıkmıştı ben biraz hasta olduğum için gidememiştim. Titrek ve şirin bir şekilde bağırdığında evde dolanıyor olmalıydı ki beni bulamamıştı. Çok geçmeden odaya geldiğinde iç çekerek ağladığını görmüştüm, hızla yataktan kalkarak yanına koşuşturdum.

" Taehyung? Neden ağlıyorsun.." yanıma gelip ellerini omuzlarıma atıp beni göğsüne yapıştırdı, kendi ellerini belime sarmıştı ağlaması gittikçe azalırken sorum havada asılı kalmıştı.

"Jeongguk.. Ben çok korktum."

"Taehyung sakin ol gel oturalım. Neden korktun?" sakince yatağa ilerleyip oturmuştuk ağlaması dinmişti.

"Biz Yoongi ile sokakta bisiklet sürüyorduk, birkaç tane mahalleden çocuk geldiler bizden 2-3 yaş büyüklerdi. Bize sataşmaya başladılar, bana 'o tavşan dişli çocuk nerede?' dedi tam ben konuşacakken izin vermeyip 'doğru senin gibi bir işe yaramazı kim yanında tutsun ki konuşmayı bırakmıştır bırakmıştır' dedi. Ben çok korktum sen beni bırakırsın diye"

"Taehyung o çocuklar aptallar bizi ve Yoongi'yi tanımıyorlar, o yüzden böyle yapmışlardır."

"Evet onlar aptalmış, hem sen beni hiç bırakmazsın değil mi Kookie?" burnunu çekerek komuştuğunda hemen cevap verdim.

"Tabii ki ben seni asla bırakmam TaeTae sen üzülme."

"Söz müü?"

"Söz tabii, hadi gel yatalım"

Şimdiki zaman

"Taehyu-"

"Jeon bazı sözler asla unutulmaz. Verdiğin sözleri tutamayabilirsin bu bazen normal bir şeydir çünkü hayat böyle ister ve öyle olur."

Beni kendinden uzaklaştırıp tuvaletin kapısını açıp içeriye girdi, kapıyı kapatmadan son bir kez bana bakarak tebessüm etti ve kapıyı çarparak kapattı..

~
Bölüm benim çok hoşuma gitti umarım sevmişsinizdir şarjım fazlasıyla azaldı Kimvantaekoo kaçarr!