Zor Karar.

489 52 2
                                    


Prenses Sora Lucy'e yaklaştı, ona sarıldı.

-Çok zorluklar çekmiş olmalısın Lucy, üzgünüm benim hatalarım yüzünden bir çok şey yaşadın, en değer verdiklerini kaybettin.

Lucy derin bir nefes aldı, kendini sıktı ağlamamaya çalıştı ama gözyaşları çoktan yanağından süzülmüştü.

Sora Lucy'nin yüzüne baktı akan yaşarlı eliyle sildi.

-Lucy benim hikayem burada son buldu, artık senin hikayenin başlangıcı, ben büyük bir hata yaptım sevmemem gereken birine aşık oldum sen bu hataya düşme olur mu? Güvendiğin insandan vazgeçme

Prenses Sora bunları söylerken yüzünden pişmanlığı belli oluyordu. Prenses Sora birkaç adım geri çekildi, başını kaldırıp tekrar Lucy'nin yüzüne baktı. Lucy'den bir cevap beklediği belli oluyordu.

Lucy zorlada olsa gülümsedi.

-Sizde çok acı çekmiş olmalısınız, sizin hikayenizde daha sona ermedi, Igneel sizin için savaşıyor, belki uzun sürer ama yanınıza gelecektir tekrar sizi korumak için sonuçta sadık korumanız değil mi? Hem sevmek suç değil, sadece yanlış kişiyi seçmişsiniz Igneel bunun farkında size kızgın değil. Ama sana olan özlemi daha fazla.

Sora şaşırdı, her şeyin kendi suçu olduğunu düşünürken ona destek çıkan biri vardı.

-Igneel bana kızgın değil mi?

-Hayır o sizin uğrunuza tekrar savaşıyor.

Sora bunları duyunca gözyaşlarının arasından kocaman bir gülümsedi.

-Teşekkür ederim Ejder prenses Lucy, annene çok benziyorsun, kardeşim Layla'nın evlendiğini duyduğum zaman çok mutlu olmuştum, onun gibi mutlu bir evlilik dilemiştim. Ama benim görevim zordu...

Sora gökyüzüne baktı, konuşmaya devam etti.

-Ama ben yinede mutluydum Lucy.

Sora, Lucy'nin ellerini tuttu.

-Şimdi büyü gücünün mührünü açacağım, artık seninde bu savaşa katılma vaktin geldi. Ama bir sorun var o kara ejderi sadece sen yenebilirsin, daha doğrusu bunu sadece Ejder prenses yapabilir.

-Anladım onu bu dünyadan sileceğim, söyleyin lütfen.

Sora'nın yüzü asıldı, bunu Lucy hemen anladı.

-Sorun ne, ben yapamaz mıyım?

-Hayır yapabilirisin ama bedeli çok ağır, belki sende yok olabilirsin yinede bunu kabul edebilir misin?

Lucy bir süre düşündü, o kadar şey yaşamıştı, daha bir yıl öncesine kadar kocaman sarayda normal bir prensesti, babası, en yakın arkadaşı ile mutlu yaşarken bir günde hayatı altüst olmuştu, tanımadığı bir ortama girdi arkadaşlar edindi, aşık oldu, korktu, ağladı beklide hayatta yaşaması gereken her şeyi yaşadı.

Lucy kararlı bir bakış ile Sora'ya baktı.

-O kara ejderi yok etmem için ne yapmam gerek?.

-Emin misin? Sende yok olabilirsin. Arkanda bırakacağın ins-

-Beni anlayacaklardır eminim.

Sora Lucy'nin cesaretini gördükten sonra karar verdi.

-Pekala, mühürünü kaldırıyorum.

Lucy o esnada yanağından süzülen bir yaşla aklından tek bir şey geçti. '' Özür dilerim Natsu''.

SANA İHTİYACIM VARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin