Prenses Sora

608 62 23
                                    

Lucy yalnız başına koridorda kalmıştı, odasına gitmek istedi o sırada bir kadın sesi duydu.

-Sanırım kıskandı.

Lucy arkasındaki sese doğru döndü karşında oldukça güzel bir kız vardı, daha yeni tanışmalarına rağmen kendine yakın hissetmişti.

-Juvia-san.

-Selam, konuştuklarınıza istemeden kulak misafiri oldum üzgünüm.

-Yoo böyle düşünme biz sadece...

-böyle dalıp gittiğine göre üzgünsün baya.

-Ben onu anlamıyorum sadece Daiki'yi kendime benzettim, oda benim gibi aranıza yeni katıldı kendini yalnız hissetmiştir diye düşünmüştüm ama natsu bunu yanlış anladı.

-Lucy erkekler böyledir sevdiklerini paylaşamazlar, mesela Gray beni kıskanır ama beli etmez, ama ben hissediyorum yani bunu kafana takma yarına kadar düzelir, şimdi git bir güzel uyku çek ve yarın birbirinizden özür dileyin olur mu?

Juvia konuşurken gülümsüyordu Lucy yanında böyle insanlar olduğu için bir kez daha şükretti, artık yalnızda hissetmiyordu.

-Teşekkür ederim dediklerini dikkate alacağım yarın sabah özür dileyeceğim.

-O zaman iyi geceler yarın görüşürüz.

-Evet yarın görüşürüz.

Lucy odasına doğru yürürken Natsu'nun odasının önünde durdu, kapıyı tıklamak istedi elini kapıya götürdü ama son anda vazgeçti, tekrar odasına doğru yürümeye başladı.

Lucy karanlık odasında bir parlaklık gördü önce rüya sandı yavaş yavaş gözlerini açmaya başladı ama rüya değildi karşında bir kız vardı hemde son zamanlarda adı çok geçen bir kız Prenses Sora.

-Se-senin burada ne işin var.

-Lucy. Benden sonraki Ejderha Prenses seni görmem gerekiyordu.

-Sora-sama Nasıl burada olabilirsiniz sen ölmüştün.

-Lucy bu son büyü gücüm bunu bugün için sakladım şimdi beni izle seni bir yere götüreceğim.

-Nereye?

-Soru sorma Lucy beni takip et, benim yaşadıklarımı yaşamana izin veremem.

Lucy hiç konuşmadan Sora'yı takip etmeye başladı, hayalet gibi görünen kız ilerledikçe Lucy'de ona yetişebilmek için koşmaya başladı, Lucy artık yorulduğunu hissetti ''daha ne kadar ilerleyeceğiz Loncadan çok uzaklaştık'' diye düşünmeye başlamışken Sora bir anda durdu.

-Lucy evine hoş geldin.

-Evime der-

Lucy konuşmasını tamamlayamadan oracıkta bayıldı, bayıltıldı.

-Uyanıyor Yumi.

-Vayy kirpiklerine bak Yuri, çok güzel, prenses çok güzel.

Lucy sesler arasında gözlerini açmaya başladı ilk olarak beyaz bir tavanla karşılaştı yavaş yavaş kafasını çevirince karşısında ikizleri gördü, ikizler birbirlerine dönmüş elle duruyorlardı. Lucy etrafındaki ikizleri dikkate almadan yatakta doğruldu, kızgın gözlerini kızlara dikti, kızlar bu bakışlar karşında içlerinde bir korku hissettiler.

-Ben neredeyim.

Kızlar Lucy konuştuktan sonra, ona yaklaştılar.

-Gerçekten çok güzelsiniz Prenses.

Kızlar bunu söyledikten sonra etrafta koşuşmaya başladılar bir anda kapı açıldı içeriye Daiki girdi.

-Prensesi rahatsız etmeyin, ikizler çıkın odadan.

-Nedenmiş azcık daha Prensesle kalmak istiyoruz.

-Çıkın Fery-sama gelecek.

Lucy olup bitene anlam verememişti, kaçırıldıysa zindanda yada kötü bir yerde tutulmalıydı ama bu oda oldukça lükstü, yatak çok yumuşak, odada bir çok tablo, aynalar böyle güzel bir odadayken kaçırılmış gibi hissetmiyordu. Sonra kapı birden yavaşça aralandı içeriye uzun boylu beyaz saçları olan bir adam girdi, Lucy adamı görünce içine bir korku düştü oysa adamın yüzünde kocaman bir gülümseme vardı.

-Prenses Sora..Hayır hayır Prenses Lucy, ama ona o kadar çok benziyorsun ki gözlerimi senden alamıyorum.

Lucy olup bitene hala anlam verememişti, tek düşündüğü Natsu'ydu.

-Neredeyim ben sen kimsin, siz kimsiniz.

Lucy biraz daha düşününce dün gece onu buraya getirenin Sora Prenses olduğunu hatırladı.

-O nerede Prenses Sora nerde dün benimleydi onu takip eder-

-O bendim Lucy, Sora gibi davranan bendim.

Bu sözleri söyleyen Natsu'ya karşı savunduğu kişi Daiki'ydi.

-Ben anlamıyorum Daiki burada ne işin var.

-Ben açıklayayım Prenses.

Lucy beyaz saçlı adamın konuşmasına dayanamadığı için ona bağırdı.

-Sana sormuyorum. Seninle değil Daiki ile konuşuyorum.

Odadaki herkes çok şaşırmıştı, Ejder prenses kızdığı zaman çok korkunç olabiliyordu.

Daiki kısık ses tonuyla cevap verdi.

-Benim büyüm bu dönüşüm, seni buraya getirebilmek için sora-sama gibi davrandım Lucy, görevim seni kaçırmaktı.

Lucy o anda nasıl bir hata yaptığının farkına vardı, dün gece bu çocuk için Natsu'yla tartışmaya bile girmişti. Natsu haklıydı, herkese günvenmemeliydi.

SANA İHTİYACIM VARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin