‘’Prenses Sora’yı gördüm’’ Lucy kafasında bunları düşünürken, Natsu onu dürttü.
-Şimdi dinle sonra düşünmek için çok zamanın olacak.
-Natsu yapbozun eksik parçaları tamamlanıyor.
Master Makarov konuşmasına devam etti.
-Igneel gücünü mühürledikten sonra koruma olarak Natsu’yu peşine gönderdi.
-Ben onu küçükken çok az gördüm.
-Senin için öyle ama aslında Nastu seni gizli bir şekilde koruyordu. Sen onu göremedin belki ama o seni hep izliyordu Lucy, sonra senin büyüyünce onu fark edebileceğini düşündüler bu yüzden Kral Lucas yani Natsu’nun şimdi ki babası onu oğlu olarak kabul etti, böylece sizi evlendirip seni hep koruyabilecekti. Tüm plan bundan ibaretti ama o gün baloda Acnoliga ortaya çıkınca…
Makarov derin bir nefes aldı elini başına götürdü.
-İşte ondan sonra olanlar bunlar.
Lucy oturduğu masadan kalktı loncadan çıktı, kafasında bir sürü soru vardı ama cevaplarını öğrenmek istemiyordu, öğrendikten sonra daha kötü olabileceğini düşündü en iyi böyle kalmaktı.
-Hey hava serin değil mi?
-Natsu?
-Beni masada tek başıma bıraktın.
-Ha-haklısın üzgünüm.
Lucy Natsu’nun yüzüne bakamıyordu, yüzüne baksa güçsüz yönünü göstereceğine emindi.
-Yüzüme bakmayacak mısın?
-Gücüm tükendi Natsu, ne yapmam gerektiğini yada ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum bu kadar şeyden sonra sanki dahada güçsüzleştim. Bak ellerimin titremesi geçmiyor. Ben kimim yada annem kim, Sora kim hala kafamı toparlayamıyorum lanet olsun işin içinden çıkamıyorum. Nedir bu ejder prenses, bu çokmu önemli benim kanım çok mu değerli. Natsu ben kimim?
Natsu gözyaşlarını durduramayan Lucy’e sarıldı.
-Sana söylemiştim bu omuz sana ait benimleyken bir şey düşünmene gerek yok, güçlü olmana gerek yok ben seni koruyacağım sana burada söz veriyorum biz kendi kaderimizi kendimiz çizeceğiz benim geçmişte kim olduğum önemli değil, senin geçmişte kim olduğun önemli değil bizim ne hissettiğimiz önemli, geçmiş gelecek değil şimdi önemli. Sen Lucy’sin senin neredeyse her zaman izledim, düştüğünde ağlardın, ama sonrasında hemen gülerdin, oda tek kaldığın zaman hep kitap okurdun sonra yüzünde bir tebessüm olurdu sen hala benim tanıdığım Prenses Lucy’sin ben seni tanıyorum yetmez mi?
Lucy, Natsu’nun yüzüne baktı, Natsu ona kocaman gülümsüyordu.
-Teşekkür ederim Natsu. Sen bana yetersin.
-Şimdi sadece yapmamız gerekeni yapalım.
-Sen yanımda olduğun sürece her şey yolunda.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SANA İHTİYACIM VAR
Fiksi Penggemar’'Özür dilerim sen beni korudun ama ben yine hata yaptım, sevdiğin biri tarafından ihanete uğramak çok acı verici, seni kaybetmek çok acı verici başka bir hayatta yine karşılaşalım ıgneel, seni bekliyor olacağım’’ Hikayenin acı sonu, yeni bir hi...
