Neverending Story

CHAPTER 4

The next morning, it was again the weekend. Sa totoo Lang mas gusto ko ang weekdays mula nang magkaganto ang relasyon ko sa tatay ko, si Ronaldo. Sige tawagin nalang natin siya sa pangalan niya. Parang may mali, ah naiinis nanaman ako sakanya. Nagbasa Lang ako ng binili Kong novel ng favourite author ko online.

Kinagabihan, nanonood ako ng tv, narinig ko nanaman ang ubo ni Ronaldo, tsk! may sakit yata, tsk. Kumuha ako ng snacks sa kusina at nagkataon na nandon rin siya shemay edi umalis ako. *crack* hala shet! natabig ko ang vase na malapit, nakabasag pako. Naramdaman kong hinampas ako ni Ronaldo sa balikat sabay sabi "Maghintay ka kasi!" he meant na hintayin ko siya umalis sa kusina. "Ikaw layo ka ng layo na parang may nakakahawa akong sakit!" sabay lapit sakin at akmang susuntukin ako dahil pinaharap niya ako sakanya, tinaas niya na ang fist niya, I saw that, I really did.

"Ronaldo!" awat ni mama "Sige! ituloy mo! hinihintay ko nalang na masaktan mo ko!-" paghahamon ko, I felt dizzy as I felt his fist on my face. "Ronaldo!" narinig ko uli si mama, nakita ko rin ang mga kapatid kong lumapit sakin at inalalayan akong tumayo.

---------------------------------------------

I admit only God knows how many times I've cried because of this man. Kapag talaga naiinis ako, naiiyak ako, iniiyak ko. Lagi nalang ako umiiyak ng palihim at dahil yon sakanya. Usually pag pinapagalitan ako I only show straight face, no reaction, hindi rin ako tumitingin sa nagsasalita pag pinagagalitan ako bagay na kinaiinisan niya. No, I don't cry. Manhid na siguro, ewan pero okay narin yon. Pero minsan talaga kapag hindi ko na kaya, tumatakbo ako sa restroom pag naluluha nako at doon ko na nilalabas.

This time, tonight, I just....cried:( all night. That was my first time at alam niyo noon ko pa laging naririnig sakanya na "masasaktan ka talaga sakin" I don't know but it seems like hinihintay ko nalang na mangyare yon na saktan niya ko. We never know what might happen.

Kinuha ko ang diary ko, ang takbuhan ko, dito kung saan ko nailalabas lahat ng hinaing ko sa buhay lahat ng nangyayare alam ng diary ko. Sorry diary kung madalas lang akong magsulat sa tuwing may hindi magandang nangyare sa araw ko tulad nanaman ngayon. Napupuno na kasi ang diary ko at napansin kong puro yon mga hindi magagandang nangyare sa amin ni Ronaldo.

Umuulan, kasabay ng agos ng luha ko ay ang buhos ng ulan. Nanginginig ako magsulat. Sunod ang novel ko, ito talaga, usually pag nagsusulat ako, doon ko na e-express lahat eh, kaya kadalasan based on my real life experiences ang mga isinusulat ko. Writing is my escape. I saw mom, crying, yes, and it's because of what happened. Then ilang sandali pa, may nakita akong papel na pinasok sa ilalim ng pinto ko, kinuha ko yon, at meron lang naman akong nakitang 'smiling face :) -MC' Si kuya Minho Clyde.

He's a violent man. Si kuya Clyde, kaming dalawa, ang lagi niyang napapagalitan. Sinaktan niya narin noon si kuya Clyde. Kadalasan talaga yang taong yan ay naghahanap ng masisisi, isa pa lagi niya sa amin binabaling ang galit niya. See, the toxic man he is.

-------------------------------------------

Nasa kwarto lang ako the next day, talking with my friends via call. "Asan na ba yan?! tara bugbugin naten!" sabi ni Chanhee "Sira!" sabi ko naman. Kahit papano talaga napapagaan nila ang loob ko. Laging sinasabi ni Ronaldo na ang mga kaibigan raw ay nandiyan lang tuwing good times, NO, I DON'T BELIEVE IT, I DON'T THINK SO.

Dahil pinatunayan yon ng mga kaibigan ko, hindi lang sila nandiyan tuwing good times, instead, nandiyan rin sila tuwing kailangan ko ng kausap, ng tulong, anything, andiyan sila through my sorrows, lagi silang nandiyan anumang oras, maaasahan. I'm lucky to have those people in my life. Hindi ko alam bakit at paano niya nasasabi yon well wala siguro siyang mga tunay na kaibigan, poor him. Habang on going ang call, bigla nalang nawala at naputol. Tsk! Shet! pinatayan nanaman one of the annoying things talaga! isa lang naman ang gumagawa non none other than Ronaldo, him! ang kontrabida sa buhay ko.

I was painting after reading and writing, when an idea came in my mind. Lumabas ako ng kwarto at boom! pinatay ko lang naman ang internet huh! kala mo! tsk! nakita ko siyang gumagamit so ayan pinatayan ko ren just like what he would always do to me!

Si mama, ewan ko ba naiinis rin talaga ako sakanya. Siguro hindi pa niya noon nakitang makisalamuha yang asawa niya sa bata tsk! bat sya pa? Usually hinahayaan nalang rin ako ni mama pagkatapos ng nangyare maybe because alam niyo na kapag masyadong naka apekto sa mental health diba baka kung ano pang magawa.

Hay nako immune nako sa mga ganto noh! yun bang laging awkward well idfc! awkward kung awkward! lagi namang ganto napapahiya. Blinock ko nanaman si Ronaldo sa fb, lagi ko yong ginagawa sakanya, dahil hindi ko maatim maging 'friend' niya sa fb despite everything? hala siya norway! duh!

Lagi kong dala dala notebook ko para magsulat. Minsan nga sinasabihan niya ako lagi raw ako nagsusulat, aral ng aral, tf? yung totoo are you gagoing me? Pag pinapagalitan talaga ako, he always hit the part na ginagawa namin eh the things we love, sample, basa ako ng basa, o tapos mamaya isasama niya yon sa sermon niya ganon. Isa pa pala, judgemental rin siya super as in kaya nakakainis diba.

I skipped dinner, again.

Matagal ko ng laging naiisip to eh, ang lumayas, it's 11pm. Gusto ko na talagang umalis sa bahay na to ayoko ng makasama pa siya at makita.

-------------------------------------------

Nag impake na ako. Nilagay ko ang mga essentials ko sa malaking bag na dadalhin ko, iyong bag na yun lang ang dadalhin ko para hindi mahirap.

Mga damit, bathroom essentials, money, phone & charger, hmmm ano pa ba ah! Shems Yung mga merch ko! pero teka andami neto, ok wait tig-isang merch ng bawat banda ang isasama ko.

Adventurer Naman ako so pwede na siguro ang dumaan sa bintana hshshs. Itong mga kumot ipagtatagpi-tagpi ko tapos Ito ang magiging daan ko pababa! Ito yung tulad sa mga napapanood ko sa tv haha.

After ng almost 15 minutes, yes finally malapit nako sa ground.

"Ya!" Sabi ko "Hay salamat ok! So andyan na ang gate....ready to run na!"

"San Ka pupunta?"

Shit!

-------------------------------------------

(⁠‘⁠◉⁠⌓⁠◉⁠’⁠)