Yangın yeri(TAMAMLAMIŞ)

Bölüm 2

Heloooo ben geldim.Yeni enkayli bolum karşinizda.Iyi okumalar.Yorumlarınızı bekliyorum.

Alina

Kaya kağıtta bakıyor.

-Dedim sana abi.Ender bu.
-Yani siz pazarlik yapmadınız öyle değil mi?
-Hayır.Bilmiyorum sana Ender neler anlattı ama kesinlikle doğru değil.
-Sen onu öldürdüğünü çalışıp hiseleri verip öyle satın aldın suskunluğu.
-Öyle mi demiş? Ah ah saf abim.Sende inandın öyle mi? Inanma bu kadına.Bak kanıt işte.Ender imzami taklit edip hiselerimi almış.
-Inanmıyorum.
-Ben seni bırakıyorum iyice düşün ne yapacaksın.
-Hiselerini geri vereceğim.Söz.Hiç merak etme.
-Sağ ol.

Şahika ofisten çıkınca Kaya delirmiş.Masadan herşey attı.

-Sen nasıl insansın Ender? Nasıl.Çok güzel parmağında oynattın beni, herkesi.Nasıl yapabildin bunu bize? Nasıl?-diye söyluyordu.

Aslında Kaya oyuna geldi ve bunu bilmiyordu.Çok hayalkırılığı uğrattı ona hayatının aşkı.Hiç çalışamadı.Bu günde Ender fark etti bir şey oluyor
diye.Geç gelmeler, erken gitmeler.Zar zor görüştü onunla.Bu sefer onu bekleyecek demiş.Birkaç gün sonra yakaladı Kayaya.Salonda beklemiş.
Kaya ses yapmamak için elinden geleni yapmış.

-Hoş geldin-dedip lambayı açtı.
-Sen ne işin var burada? Yani uyudun sandım.
-Yok.Seni bekledim.Konuşalım mı?
-Tamam.Konuşalım.-dedi Kaya ve sofaya oturdu.Ender uzak olduğunu fark etti ve emindir bir şey oluyor.
-Kaya noluyor? Sen bana kızgın mısın? Kavgali miyiz biz?
-Yok.
-Neden bana böyle davraniyorsun?
-Nasıl?
-Çok soğuksun.Ben bir şey mi yaptım?
-Yok.
-Neden böylesin o zaman?-sordu Ender Kaya sustu.Ender ona çok yaklaştı.-ben eski günlerimize geri dönmek istiyorum.Evliliğimiz gerçek oldu günlere.

Baktı onu ve dayanamayıp öptü.
Sabah Ender tek başına uyandı.

-Hmm Kaya? Kaya?-dedip gözleri açtı.Kalktı bakıyor etrafa.Yoktu.Yatağa oturdu.-Yine gitti.-diye demiş kendi kendine.

Emindi bir şey oluyor ama ne haberi bile yoktu.Hazırlanıp işe gitti.Ofise uğradı ve hemen sonra Kayaya.Kaya ise duruyordu ve uzağa baktı.
Masada yan yana 2 kağıt duruyordu.Ender girdi.

-Kaya n'oluyor?
-Iyi ki geldin.Şimdi arayacaktım seni.
-N'oluyor?-oturup sordu.
-Bitti Ender.
-Ne bitti?
-Biz, bu elilik, aşkımız.Bitti.
-Kaya sen ne diyorsun? Dün akşam biz...
-Dün akşam olanları güzel anı kalsın.
-Ani mi? Ben sordum seni n'oluyor sen sustun.Madem bu fikir aklında vardı niye birliktelik yaşandık.
-Çok üzgünüm Ender.Ama bende insanım.Dayanamadım işte.Yaptım.Çok pişmanım.
-Senin pişmanlık bana ne fayda? Neyse...Tek bir şey bilmek istiyorum.Neden?
-Sen bunu bize yaptın ben değil.Ben mi zorladım seni Şahikanin imza talit edip hiselerini almak?
-Ne? Sen ne diyorsun.
-Kanıt var.
-Yalan.
-Boş laflar.
-Kaya gerçekten anlattığım gibi oldu.
-Evet evet.Şu an karşında iki seçeneğin var.Parani alıp boşanacaksın yoksa hiç bir şey almadan boşanacaksın.Bence ilk olani seçersin.-dedi.Ender
kalktı dolaşmaya başladı ve çok gergin.
-Yok yok ben cehenemdeyim.-Ender yanına yaklaştı.Yüzünü tuttu ve gözlerine baktı.-Kaya sen ne dediğini farkında mısın? Benim Ender, çok sevdiğin
Ender.Ben kimseye nedensiz kötülük yapmadım.Eğer yaptıysam o kişi hak etti.Lütfen Kaya Şahika'nin oyununa gelme.
-Bırak ya.Şahikanin adını ağazına bile alma.Imzala.
-Tamam.Madem inanamıyorsun imzalayım.Zaten ne zaman inandın ki bana?
-Bırak ya.
-Nasıl girdim bu evliliğe böyle çıkıyorum.Hiç bir şey istemem.
-Peki.Al-dedip kağıt verdi ona.Ender eline alıyor.Imzalamadan once hüzünlü gözlerle baktı kocasını.Kayayı acıdı bu bakış.
-Çok pişman olacaksın.Hızlandır davayı.Bir an once boşanmak istiyorum-dedi ve odana gitti.

Gözyaşları tuttu.Kaya onu görmedi ağlarken.Giderken birbirine baktılar.Kapı kapatınca gözyaşlar akmaya başladı Enderse çabuk siliyordu
ve hızlı adimlarla odana gitti.

O andan itibaren bir ay geçti.Ender evine hemen döndü.Pencere yanında durup çay içiyordu, elinde bir zarf vardı.

-Lütfen yalan olsun.Lütfen-diye sessizce diyordu sanki dua ediyor.Baktı ve sinirlendi-Allah kahretsin.Al işte.-dedi ve koltuğa oturdu.-ben nasıl
yaptım böyle bir hatayı? Nasıl? Şimdi anne mi olacağim? Cidden.Offf.-demiş sinirli sesle.

Bir yandan istemiyordu çünkü bu hafta duruşma var bir yandan ona tatlı geldi bir kez daha anne olmak çok başka bir şartlarla.Öylece oturuyordu
ve düşünüyordü.Ta ki Caner gelene kadar.Ablayi uzun süre böyle görmemiş.

-Abla? Iyi misin?
-Değilim Caner.Eskilerden daha kötüyüm ama iyi olmam lazım.
-Bir şey mi oldu? Geldi mi?
-Yok gelmedi.Ben sabah hastaneye gittim.Öyle bir haber aldım ki hala inanamıyorum.
-N'oldu?
-Hamileyim.
-Ne? Nasıl? Hamilesin.Sevinsem mi üzülsem mi bilmiyorum.Ama harika zamanda gelmiş bu bebek.Barışacaksınız demek ki.
-Ne barışması?
-Kaya bilmiyor mu?
-Bilmiyor ve bilmeyecek.Hakketi mi?
-Ama çocuk bu.Ikinizin parçası.Babası o.Bilmeye hakkı var.
-Belki daha sonra.Şimdi onu yanımda istemiyorum.Caner bu adam beni yapmadığım şey için suçladı.İlk kez olmuyor surekli oluyor.
Inanmıyor bana, beni değiştirmeyi istiyor, olduğum gibi sevmiyor.Benim ne işin var böyle bir adamla? Yok sağ ol, almayım ben.
-Peki ne yapmaya düşünüyorsun?
-Once bu haberi kabul etmem, alışmam lazım.Sonra bakacağiz.
-Yatıyorum ben.
-Tamam.Iyi geceler.
-Iyi geceler.