EN FAZLA NE OLABİLİR Kİ?!

✨BEŞ✨

~~~~~~~~~~~~~~
Gediz
Demir
Bulut-Umut
Mete
Mevsim-Yamaç
Doğu
~~~~~~~~~~~~~~

Medya: prens gibi prens be!

🍁🍃
Mevsim

"Alerjin olan yiyecek var mı kızım?"

Kafamı iki yana salladım. "Hayır."

Hafifçe onayladı Bahar hanım. "Peki sevmediğin bir şey?"

Ağzımı birkaç kez açıp kapattım. Yani... Sonuç olarak sizi tanımıyorum, gerçek ailem olsanızda. Ve ben neden size-

Derin bir nefes verdim."Hayır."

Kafasını eğerek gülümsedi. "Hâlâ çekiniyor olmalısın."

"Hayır? Neden çekineyim?"

"Hani şuan yabancıyız ya senin için? O yüzden olabilir mi?"

Umut, Bulut'un omzunu ayağıyla dürttü. Omuz silktim. "Olabilir."

"Off! Gediz abim ne zaman gelecek? Ben acıktım!"

Etrafa umursamaz- ama sevimli- bakışlar atarak karnını okşayan Doğu'ya baktım. Ne kadar tatlı... Sen benim kardeşim misin lan?!

Gülümsediğimi fark ettiğimde hızlıca kafamı iki yana sallayıp kafamı eğdim. "O da şimdi gelir anneciğim. Az sabret."

Kaçamak bakışlarımı attım Doğu'ya. Burun kıvırıp kafasını arkasındaki koltuğa yaslayarak gözlerini kapatmıştı. Bebek gibiydi!

Bulut birden kıkırdadığında bakışlarım ona dönmüştü. Umut kafasını eğerek ayağının dibindeki Bulut'u dürttü. Bulut elini dirseğine yaslayarak çenesine koymuş, gülmemeye çalışıyordu.

Niye gülüyor bu- sakın zil sesi yüzünden demeyin bana, lütfen!

Bulut'la Umut bakışınca ikisi de birden kahkaha atmaya başlamışlardı. Kafamı eğerek onları görmemek için elimle yüzümün sağ tarafını kapattım.

"Neden gülüyorsunuz oğlum? Hayrola?"

Sormayın Toprak bey sormayın... Bulut ve Umut ile kısa bir an bakıştık. Yüzümü buruşturdum. "Aslında-"

Kapı çaldığında istemsizce ayaklanmıştım. Salondakilere baktığımda ayaklanan bana döndüklerini fark ettim.

"Abim gelmiş olmalı." dedi Doğu. Ayaklanıp bana baktı. "Sanırım sen de acıktın."

Hafifçe gülümseyip salondan çıktığında arkasından ağzımı açılıp kapandı. Yüzümü buruşturup geri oturdum. Aynen aynen.

"Hoşgeldin abi, hadi yemek yiyelim!"

Bir adamın gülüşünü duydum. "Hoşbulduk Doğu. Annemler salonda mı?"

"Önce yemek salonuna gidelim. Anneee! Hadi gelin!"

Doğu koridordan bağırırken Bahar hanım iç çekti. "Kalkın gençler. Oğlum çok acıkmış. Kızım da öyle."

"Ha..." Kafamı eğdim. Çok şükür karnım guruldamadı Yarabbim. Başka bir nedenden dolayı kalkmıştım oysaki. Gerçekten çok acıkmış olsaydım ne yaparlardı kim bilir.

İç çekip ayağa kalktım. "İyi." Acıkmışımdır şimdi ben.

Omzunu dikleştirip peşlerinden ilerledim. Bir kolun omzuma atıldığını hissettiğim gibi o kolu tutarak vücudumu arkaya döndürmüş ve böylece kolunu da döndürmüştüm.