*önceki bölüm*
O sırada cep telefonumu aldığımda ilk gördüğüm şey saatti. Çok geç olmuştu. Bir an önce gidip düzgünce şeyler düşünmem lazımdı. Odama doğru giderken eğer beni villainler kaçırırsa ne diyeceğimdi. Plan hazır ama soracaklarım yoktu. Aslında o kolay işti. Sonuçta büyük işi bitirdim..
...
O sırada aizawa senseinin beni kapımın önünde beklediğini gördüm. Ya ne yaptığımı çözmüştü ya da sadece kontrol etmek için gelmişti. Yanına gittiğimde telaşlı bir şekilde görünüyordu.
Aizawa: Bakugou, neden bu saatte dışardasın?
Bakugou: Acıktığım için mutfağa gittim.
Aizawa: Hmm.. Neyse. Senle özel bir konu hakkında konuşmamız gerekiyor. Müsait misin?
Bakugou: Evet?
Aizawa: Benim ofisimde konuşalım. Bu konu ciddi çünkü.
Bakugou: Tamam.
Ne hakkında konuşucaktı? Bir şeyler mi öğrendi? Onun sonucunda bana ne olucaktı?
Aizawa sensei'yi takip ediyordum. Beni aşırı derecede meraklandırmıştı. Çok stresli duruyordu. Onun stresi beni daha çok geriyordu. Aklını okuyamasamsa ne düşündüğünü az çok tahmin edebiliyordum.
Aizawa: Geç şöyle.
Bakugou: Tamam.
Aizawa: Şimdi aslında sorucağım çok şey var ama hepsi tek bir konudan.
Bakugou: Nedir?
Aizawa: Ortaokuldan olan yakın bir arkadaşın var mı ve onla herhangi bir olay yaşadın mı?
Bakugou: Evet yakın birisi vardı. Birbirimizi küçükken bile tanıyorduk.
Aizawa: Onla herhangi bir olay yaşadın mı?
Bakugou: Uhm... Evet.
Aizawa: Nedir?
Bakugou: O.. intihar etti. Benim yüzümden...
Aizawa: İntihar etti derken? Nasıl oldu ve nasıl senin suçun?
Bakugou: Özgünlüksüzdü.. zorbalığa uğradı..
Aizawa: Tekrar soruyorum, neden kendini suçluyorsun?
Bakugou: Bu özel bir konu.. anlatmak istemiyorum.
Aizawa: Peki.. bu arada bunları nasıl bildiğimi merak ediyorsan açıklayayım. Senin arkadaşın intihar ettiğinde tam o sırada okullar yeni açılmıştı. Bende o sırada haberlerde seni gördüm. Bu durumu nasıl sorabilirim diye uzun bir süre düşündüm. Aslında sormam gereken daha sorular var. İlki arkadaşının ölümünden sonra bir şeyler yaşadın mı?
Bakugou: Hayır..?
Aizawa: ...
*Uzun bir süre sessizlik*
Bakugou: Hocam..?
Aizawa: Bakugou bana kollarını göstermeni istiyorum.
Bakugou: H-huh? Hocam niye istiyorsunuz? Noldu ki birden?
Aizawa: Eğer bir şey yapmamışsan hemen gösterirdin. Hem bu sıcakta uzun kollu giymen garibime gitmişti. Hemen bana kollarını göster.
Bakugou: Hocam!
Aizawa: *kolunu açar* ...
Has siktir öğrenmişti. Ne yapıcaktım? Ya yaşlı kadına söylerse?
Aizawa: Tahmin ettiğim gibi.. bandajları çıkarmamda bir sıkıntı yoktur herhalde..?
Bakugou: ...
Aizawa: *bandajları çıkarır* naptın sen kendine... Bunlar çok yeni ve yaralar kapanmıcak gibi duruyor.. neden yaptın bunu kendine? Ailene söylenmesini istemiyorsan söylemem ama bu konuda birisiyle konuşman gerekiyor.. bu konuyu benle bile konuşabilirsin. Sadece yanıma gelmen yeterli. Bu bizim aramızda sır kalıcak ama senden bir söz vermeni istiyorum. Tüm kesici aletlerini bana ver ve lütfen bir daha bunu yapma.. Ve her akşam yanıma gelmeni istiyorum.
Bakugou: *ufak bir yaş dökülür* çok özür dilerim! Sadece ne yapacağımı bilemedim. İnsanların benden korkucağını düşündüm. O yüzden kimseye anlatamadım. Tek çözümün bu olduğunu düşündüm.
Aizawa: Ah be oğlum.. *sarılır* lütfen en ufak şeyde bile gel... (\dadzawa yapayım dedim/)
Bakugou: Teşekkürler..
.
.
.
???: Ba-ku-go-u.. her zaman dibindeyim ama göremiyorsun~ En yakın olduğun insan bile farklı birisi olabilir *sırıtır*. Bu bilgiler işime yaradı~
*Uzaklaşır*
Sanki bir ses duydum. Tanıdık bir sesti. Ama sese fazla yoğunlaşamadım. Belki de sadece uydurmuşumdur.
Aizawa senseinin odasından ayrıldım ve odama gittim. Tekrar yapamıcaktım. Belki de bu olanlar yapmamam için neden olurdu. O gün sonunda rahat bir uyku çekebilmiştim. İçimi dökmek rahatlatmıştı cidden. Yarın beni iyi bir gün bekliyordu.
...
Sonunda yazabildim. Diğerki- bölümlerde gizem eklemeyi düşünüyorum. Ve istediğim kısma gelirse flashback olucak. Aklımda daha çok şey var ama yazmaya üşeniyorum. Bölümler geç geldiği için kusura bakmayın. Oylayıp yorum atarsanız sevinirim baybayy
