*önceki bölüm*
Kahramanlık okulunda sıradan günler tabii. Şimdi gel de işe yarar bir plan daha bul. Ama yine de işe yarasın. Onun tüm yüzünü göstermem lazım
...
İnsanların beni saf görmesinden nefret ederim. Sığ gözüken sulara bile inanmamak gerekiyor.. Bir dakika. Bu söz bir yerden tanıdık geliyor..? Neyse. Aslında bir plan var ama ne kadar işe yararsa. Benden hoşlanıyorsa iyi. Veya eski duygularını geri getiriceğim.
Sero'nun yanına gittim biraz takıldık ve sonra da ayrıldık. Dizi falan izledik oyun oynadık falan filan. Onu kovduğuma göre şimdi sıra plan yapmakta. Ama malum telefonumu okuyabilen birisi olduğu için daha zekice şeyler yapacağım. Aslında bir şeye gerek yok sadece sonunu kesinleştireyim.
Bakugou: Haruki! Kapıda dikileceğine gelsene içeri.
Haruki: Huh!? Nasıl lan!
Bakugou: Hadi hadi.
Haruki: Helal olsun diyorum.
Bakugou: Rahat olabilirsin İzuku. Bu şekilde rahat değilsindir yani. *Gülümser*
Haruki: İyi misin lan??
Bakugou: Asıl sana sormalı. Eğlendin mi bugün bari?
Haruki: (lan nasıl) Ne demek istiyorsun?
Bakugou: Sen daha iyi biliyorsundur ya *sırıtır*
Haruki: Ben bir şey bilmiyorum! *Hızlıca ayağa kalkar*
Bakugou: *sertçe omzundan tutar* Sakın gitmeye bile çalışma. İkimiz de ne yaptığını çok iyi biliyoruz ve boşuna yalan söyleme bence.
Haruki: Uf tamam be.
Bakugou: İzuku. Neden? Ne istiyorsun?
(Açıklayayım şimdi burayı Haruki ayrı bir kişiliği İzuku da kendi hali zaten. Görünümde çok bir farklı olmasa da göz rengi falan değişiyor. Burda çoğunlukla kişilik değişimi oluyor. Haydi devam)
*İzuku: İntikam.
Bakugou: *sarılır* Her şey için özür dilerim! Biliyorum sana berbat davrandım. Beni affetmiyeceksin ama lütfen! *ağlar* Küçüklüğümüzdeki gibi iyi olalım lütfen!
*İzuku: H-huh? Amma sulu göz çıktın sende. Neyse tamam affedeyim seni. Ama herhangi bir hatanda bir daha affetmem ve acımam. Ona göre. Anladın değil mi?
Bakugou: Tamam.. *daha fazla sarılır*
*İzuku: *Hafiften kızarır* Sende yapışma bana sülük gibi.
Bakugou: Tamam be..
*İzuku: *Ayağa kalkar ve Bakugou'nun saçını okşar* Sende uyu artık! Her kimseylede bu kadar geçe kadar oturma. İnsanları rahatsız ediyorsunuz.
Bakugou: He he tamam öyle olur aynen.
*İzuku: Neyse iyi geceler.
Bakugou: İyi geceler! *Gülümser*
-Haruki odadan çıkar-
Ögh! Naptım lan ben!? Amma iğrenç kişilik tarzı. Uzun bir süre olmasada yine de böyle devam etmem lazım. Ama şu anlık her şey iyi ve bozmamak için her şeyi yapmalıyım. Dayanabilirim.. yapabilirim..
...
Farkındayım bölüm kısa oldu ama Sonraki bölüme bomba bir fikrim var ve ondan sonra herhalde artık bu seriyi bitirip başka bir seriye geçerim. Ama emin olun ki bomba şeyler olucak. Artık rahatım ve daha erken geleceğine emin olabilirsiniz. Şimdilik bunu atayım diğer bölümle bunun kısalığını telafi ederim. Ki zaten final olabilir de neyse ( bölüm istedigim gibi giderse) Farkındayım seri bir tık kısa ama bence yeterli.
Neyse okuduysanız teşekkürler diğer bölümde görüşmek üzere!
(Yıldız ve yorum atarsanız cooook sevinirim ve bu hikâyenin daha fazla okunması için paylaşırsanız da çok mutlu olurum)
