Uyarı!
Yazıcagım bölümleri denemeye kalkmayın bu sizin icin avutma yöntemi olmasın..
İyi okumalar <33
*önceki bölüm*
Odama çekildim. Bu haberi dekuya söylemek isterdim. Hava atmak için değil de istediği şeyin gerçekleştiğini söylemek icin.. ama o illaki bu haberi görüp sevinmiştir.
...
Okulların açılmasına birkaç gün vardı. Yani arkadaş yapmıyacağım için heyecanlı değildim. Ya izuku'ya yaptıklarımı onlarada yaparsam. Yine bir canavara dönersem.. o yüzden arkadaş yapmıyacaktım.
Yatağıma uzandım. Biraz kestirmek iyi olurdu. Akşam yemeğinde falan da kalkardım. Sonra yemeği yer yine uyurdum. Gayet de güzel bir aktiviteydi.
*Akşam yemeği*
Mitsuki: BAŞ BELASİ UYAN! YEMEK SAATİ GELDİ.
Gürültüsü yüzünden hemen uyandım. Benden daha gürültücü olduğu kesindi.
Bakugou: NE VAR BE YAŞLI KADIN GELİYORUZ İŞTE.
Masanın oraya geçtim. Aç değildim. Aslında izuku'nun ölümünden sonra bir şeyler yiyemiyordum. Kusucak gibi oluyordum ama mitsuki hanımından dolayı yiyordum. Yani zorunluluk olarak. Yemezsem bu sefer kafama vurmaya başlıyor. Ve bunu benim cekicek bir halim yok.
*Akşam yemeği bitimi*
Yemek bitiminde odama çekildim. Her zamanki gibi ağlıyordum. Benim yüzümden sevdiğim birisi öldü. Onları yapmak için zorlandığımı kimseye söyleyememiştim. Yine de benim hatamdı. Benim yüzümden ölmüştü ve ben kendimi böyle haklı çıkarmaya çalışıyordum.
Nasıl sessiz ağlanılanacağını öğrenmiştim artık. Kimseye çaktırmadan ağlıyordum. Sonra da bi güzel duşa girip kendimi anca öyle avutuyordum.
"Kan, kendine zarar verme"
Belki de tekrardan yapmalıydım onları. Acıtıyordu ama izuku'nun ölümünden sonra az kalırdı. Tek üzüntümü alma yöntemimdi. Kimseye derdimi anlatamıyordum. Yoksa benden uzaklaşcaklardı. Yani onları yapmak dertlerimi alıyordu. Belki de yapmalıydım.
Odamda her zamanki gibi bir tane vardı. Bunun varlığını benim dışımda kimse bilmiyordu. Birkaç tane yapıp geri bırakacaktım. Elime aldım ve sessizce yapmaya başladım. Kimse duymuyordu. O yüzden rahattım.
Hemen yaptım ve geri bıraktım. Bandaj sardım ve üstüme uzun kollu birşeyler giydim. Görünmemesi gerekiyordu sonuçta. Ama yazın ne yapıcaktım bilmiyorum. Bide havuza falan gidersek çok daha kötü olurdu. Aslında girmemek için bahane bulurdum. Yazında ince Bir hırka giyer oyle okula giderdim. Zaten çabucak terlemiyorum da. Yani umarım sınıfta klima falan vardır da onu açarlar. Onun bahanesiylede giymem daha doğru olur.
Yatağa uzandım ve uzandığım gibi uyudum. Gözlerim ağlamaktan çok yorgun düşmüştü. Kolum da zaten deli gibi ağrıyordu.
*Sabah*
Yine uyuyamadım. Zar zor gözlerim kapandı. Zaten bu aralar hiç uyuyamıyorum.
Bir dakika..
YARIN OKUL VAR!
Sıçmıştım. Hiç hazırlıklı değildim. Napıcaktım. Yeni insanlara karşı kendimi avutmamıştım. Yani öyle şeyler benim 1 hafta sürüyordu. Yaptıklarım yüzünden insanlarla olan ilişkim değişmişti. Kendimi çok kötü hissediyordum.
